Krie XXVII.
1 E si u‐bê ndritše m, mbióθtin kundzilje gjiθ krerat e príftravet, e piékje t e gjíndies kunte r Džesúit, se te de rgjoje n mbe mort.
2 E po tše e ljíδe tin, e kjeltin e e vûn nde dúart Pontse Pilatit tše atié kumandóneje .
3 Aχíera Juδa, tše e traδirti, pâr se kiš kjẽ n de rgúar mbe mort; i metanosur, prúar triδiét te re gjẽ ndat kréravet e príftravet, e piékje vet,
4 Tue θẽ n: Ftesa, tše traδirta gjakun te paftese . E atá θân: Tše e dúami na? ti kat e šoχe š.
5 E po tše štû te re gjẽ ndat te kjiša, iku: e vatur u‐vúar.
6 E krerat e príftravet, mârr te re gjẽ ndat, θân: Nẽ ng e št mîr te štíemi kto te te rzúari: se jân pretse gjaku.
7 E mbáitur kundzilje , biéitin me ató δéun e kjaramiδarit, pe r varr te χúajvet.
8 Pe r kte aí δê kje θe rritur, Δê gjaku, njera me sot.
9 Aχíerna u‐bê e θẽ na Džeremîs profetit, tže θot: E múartin triδiét te re gjẽ ndat pretsi i te pritsármit, tše biéitin kâ te bilje t e Israélit:
10 E i δân pe r δéun e kjaramiδarit, si me kumandói Inzót.
11 E Džesúi kje pe rpara kréut e vendit, e kreu e píeti, tue θẽ n: Ti jê Rregji i Juδivet? E Džesúi θa atîje : Ti e θua.
12 E kûr e ngaljésie n krerat e príftravet, e piékje te , fare pe rgjegjej.
13 Aχíerna i θot Pilati: Ẽ ng gjegje n sâ θôn mbi tîj martrît?
14 E nẽ ng ju pe rgjekje atîje pe r mos nje fiâlje , sâ te mērósneje šûm kréin.
15 Nga te kré mtie prana krei vendit kiš dzakôn te lje šóneje gjíndies nje te ljiδur, ke dúaje n atá.
16 E kiš aχíera nje te ljiδur te njoχur, tše ja θoje n Barabba.
17 Naní si atá u‐mbióθtin, i θa Pilati: Tsiljin doni te ju lje šonje : Barabbe n, o Džesúin, tše ja θôn Krišt?
18 Pse dîje se per ziljî ja kiše n δẽ n nde r dúar.
19 E si u‐ulj aí mbi θronin e ljíkjies, i de rgói θẽ n e šókjia tîje : Mosgjê pafše ti me ate te dréit, pse šûm pe sova sot nd’ ẽ nde rr pe r té .
20 E krerat e príftravet, e piékje te porsíte tin gjinde t te ljípie n Barabbe n, e Džesúin te vrísie n.
21 E pe rgjegjur krei, θa atire: Tsiljin doni te ju ljé nde r kta te di? E atá θân: Barabbe n.
22 Θot atire Pilati: Njî tše kam te bẽ nje Džesúin, tše ê i θẽ n Krište ?
23 I θôn atîje gjiθ: Kâ te ve χet mbe krikje . E krei θa: Tše ljik be ri? E atá mê šûm θe rrísie n tue θẽ n: Kâ te ve χet mbe krikje .
24 E pâr Pilati se fare e ndíχneje , po mê kekje bare bûlje be χej: mârr tsa ûj, ljáiti dúart pe rpara gjíndies, tue θẽ n: Ú se kam ftes pe r gjakun ke tîje te dréiti: šíχe nie ju.
25 E pe rgjegjur gjiθ gjíndia, θa: Gjaku i tîje mbi nê, e mbi bílje te tâne .
26 Aχíerna lje šôje atire Barabbe n: e Džesúin po tše e fradželarti ja δa te ve je n mbe krikje .
27 Aχíerna suljdete t e kréit χeljkjur Džesúin nde pretore t, mbióδe tin rrê z atîje gjiθ šóke te :
28 E po tše e džéše tin, i vûn ngraχ nje mantiélje te kukje ,
29 E piéksur nje kurôr gjẽ mbaš, ja vûn mbe krie, e nje kalme r te dora e diáθte e tîje . E pe rgjunjur pe rpara atîje , e šaje n, tue θẽ n: Te fáljemi, rregje i Juδivet.
30 E tue pe štíje tur mbi até , múartin kálme rin, e ja ke rsísie n te kríet e tîje .
31 E po tše e šáitin, i džéše tin mantiéljin, e e véše tin me mbroljat e tîje , e e kjeltin te ve je n mbe krikje .
32 E dâlje gjéte tin nje njerî Tširenê, pe r e me r Simún: kte e štre ngúan te ngrakóneje krikjen e tîje .
33 E vatur mbe vente i θẽ n Gólgote , tše vién me θẽ n vent Kútule,
34 I δân te pîje vere me fêl te pe rzíer. E po tše e vû nde buze t, ẽ ng diš te pîje .
35 E po tše e vûn mbe krikje , ndáitin te véšurat e tîje , tue štẽ n šórtazit: se te mbióχej tše u‐θa ka profeti: Ndáitin te véšurat time nde r ta, e mbi te véšure n time štûn šórtazit.
36 E uljur e rúajen atié.
37 E vûn mbi kríen e tîje ftesmen e tîje te škrúar: Kî ê Džesúi Rregji i Juδivet.
38 Aχíerna jân te vẽ n mbe krikje bašk me té di latrún: nje ka kraχu i diáθt, e nje ka i manδžinte .
39 E atá tše škoje n e malkoje n, tue tundur krerat e tire,
40 E tue θẽ n: Ti tše šuljare n kjiše n, e me trî dit e stise n: salvó vetχên: nde jê bîr Tinzoti, kalaru ka kríkjia.
41 E ke štú eδé krerat e príftravet tše e kjéše je n bašk me Skribrat, e piékje te θoje n:
42 Aí salvói te tiêr, e se mund salvônje vetχên: nde e št rregje i Israélit, é te kalaret ka kríkjia, e i kemi bes:
43 Aí u‐kumbís mbi Te nzôn: lje te lje šônje naní, nde e do: pse θa: Jam bîr Tinzoti.
44 Eδé kte i štije n nde buze t latrunte , tše iše n vẽ n mbe krikje bašk me té .
45 E tše te e gjašta ôr u‐bê erre t mbi gjiθ δéun njera tek e nẽ́ nde ta.
46 E si mbi te nẽ́ nde te n ôr θe rriti Džesúi me vûdže te maδe, tue θẽ n: Ilí, ilí, lamá sabaχθaní? tše e št: Inzoti im, Inzoti im, pe rtšé me lje reve?
47 E ditsá nde ta tše rrije n atié, si e gjékje tin, θoje n: Elîn θe rrét kî.
48 E mbiátu tue rankartur nje nde r ta e mârr nje spôndze , po tše e mbiói me uθul, e e vû mbi nje kalme r, i δa te pîje .
49 E te tiére t θoje n: Ljê, šomi nde vién Elía te salvônje .
50 E Džesúi papâ tue θirrur me vûdže te maδe, ndzúar špirtin.
51 E njô skjepi kjíše se u‐škjúar dîše tše ljart njera pošt, e δeu u‐tunte , e timbat u‐tšáitin,
52 E varret u‐χaptin: e šûm kúrme ra šé itraš, tše fié je n, u‐ngré ite n.
53 E dâlje ka varret pas te ngjálturit e tîje , érθe tin te χora e šé ite , e u‐buθtúan šumve.
54 E Tšenturiúni, e atá tše me té rúaje n Dšesúin, pâr δéun tše tundej e šurbiset tše be χšin, u‐trẽ́ mbe tin šûm, tue θẽ n: Ve rtét Bîr Tinzoti iš kî.
55 E iše n atié šûm grâ, tše rúaje n pre se largu, ató tše kiše n vât pas Džesúit ka Galiléa, te e šurbeje n:
56 Nde r to iš Maríeja Maddalena, e Maríeja e je ma Jápe kut, e Sépe se , e e je ma te bílje vet Dzebeδéut.
57 E kûr u‐ngris, erθ nje njerî i be gát ka Arimatéa, tše kiš é me rin Sep, tše eδé aí kiš me súar ka Džesúi.
58 Kî kjasur te Pilati, ljipi kurmin e Džesúit. Aχíera Pilati kumandói ti jipej kurmi.
59 E mârr kurmin, Sepa e pe štúal me pe ljχûr te pastrúame.
60 E e vû te nje varr i tîje i rî, tše preu te guri. E po tše prúar nje plak te maδe te dera e varrit, u‐nis e vate.
61 E iš atié Maríeja Maddalena, e jatra Maríe, uljur pe rpara varrit.
62 E te jatra dit, tše ê pas te Prẽ mtes, u‐mbióθtin krerat e príftravet, e Fariserat te Pilati,
63 Tue θẽ n: Zot, u‐kuje túam, se aí burr ge njemeš θa kûr iš eδé i gjâl: Pas trî dite ngjalem.
64 Andái kumandó te ruχet varri njera tek e treta dit: se arδur δišípuljit e tîje nate n te mos kalonje n até , e te θôn gjíndies: U‐ngre ka te vdékurit: e l’ últe mia ge njeme te jêt mê zî se e para.
65 E θa atire Pilati: Ju kini guárdien, étse ni, rúani si dini.
66 E atá vatur, rúaje tin varrin, po tše še núan gurin, bašk me guárdien.
Krie e njëzeteshtatëtë
1 E si u bë mëngjes, u mbëjuadhë gjithë të parët’ e priftëret, edhe pleqësia e llaoit, e kuvënduanë kondrë Iisuit për të vrarë atë.
2 E si e lidhnë atë, e shpunë, e e dhanë nde Igjemoni Pondio Pellatua.
3 Ahiere si pa Iudha, ai që paradhosi atë, se u dëmëtua, u mendua, e ktheu prapë të tridhjetë t’ërgjëndatë, ndë të parët’ e priftëret edhe ndë pleqësi.
4 E u tha: Fëjeva, që paradhosa gjak të pafajë. Edhe ata i thanë: Ç’dert kemi na; ndë qafë tënde.
5 E si hodhi asprëtë ndë Qishë, iku, e vate e u vuar.
6 Edhe të parët’ e priftëret, si muarrë asprëtë, thanë: Nuk’ ësht’ e udhësë t’i vëmë këto ndë Korvana, sepse janë të shpërblierit’ e gjakut.
7 E si bënë kuvënd, blenë me ato arën’ e qeramidhçiut, për të kallturë ndë varre të huajtë.
8 Pra andaj i thon’ asajt aret ngjera sot Ar’ e gjakut.
9 Ahiere u pagua ajo që u tha nga profiti Ieremia, që thotë: Muarrë të tridhjetë t’ërgjëndatë, të shpërblerit’ e atij që blenë me pazar nga të bijt’ e Israilit.
10 E i dhanë ato nd’arë të qeramidhçiut, sikundrë më dëftoi mua Zoti.
11 E Iisui u pru përpara Igjemonit, e e pieti atë Igjemoni, e i thosh: Ti je mbreti i Çifutet? Edhe Iisui i thot’ atij: Ti e thua.
12 E kur e kallëzoijnë atë të parët’ e priftëret edhe pleqtë, nukë përgjegjej fare.
13 Ahiere i thotë Pillatua: Nukë digjon sa thonë këta kondrë tij?
14 E nukë ju përgjegj atij as ndë një fjalë, kaqë që u çudit Igjemoni shumë.
15 E nd’ato dit të pashkësë kishte zakon Igjemoni që të lëshon llaoit një të zinçirit, cilinë që të duaijnë.
16 E atëherë kishnë ndë zinçir një të digjuarë që e thoshnë Varava.
17 E si qenë mbëjedhurë ata, u tha ature Pillatua: Cilinë doi të u lëshoj juvet, Varavanë, a Iisunë, që quhetë Krishti?
18 Sepse e kupëtoi që nga zilia e kishn’ atë paradhosurë.
19 E si ndënji ai mbi fron i dërgoi gruaja e tij, e i tha: Mos u trazo ndë punëra t’atij njeriut së drejtë, sepse shumë pësova sot mbë gjumë për atë.
20 E të parët’ e priftëret edhe pleqësia mbushnë kokënë botësë, që të kërkojënë Varavanë, e Iisunë ta vrisnë.
21 Edhe Igjemoni u përgjegj, e u tha ature: Cilinë doi nga të di të u lëshoj juvet? Edhe ata i thanë: Varavanë.
22 U thot’ ature Pillatua: Ç’ta bëj dha Iisunë që quhetë Krisht? I than’ atij të gjithë: Le të mbërthenetë ndë Kruq.
23 Edhe Igjemoni u tha, se: Ç’të keq bëri? E ata më tepër thërisnë, e thoshnë: Le të mbërthenetë ndë Kruq.
24 E si e pa Pillatua, që nukë mund të bëjë gjë, po më shumë kallaballëk bënetë, mori ujë, e lau duartë përpara llaoit, e tha: Jam pa faj nga gjaku i këtij së drejtit, ju e paçi mbë qafë.
25 E u përgjegj gjithë llaoi, e tha: Gjaku i atij mbi navet, edhe mbi djelm tanë.
26 Ahiere u lëshoi ature Varavanë, e Iisunë, si e rrahu me kamçi, e dha ta mbërthejnë ndë Kruq.
27 Ahiere trimat’ e Igjemonit, e muarrë Iisunë, ndë Pretorio, e mbëjuadhë mbi atë gjithë shokëtë.
28 E si e sveshnë, i vunë sipër një Hllamidhë të kuqe.
29 E pleksnë kurorë nga gjëmba, e vunë mbi krie të tij, e i dhanë edhe kallam mbë dorë të djathëtë të tij, e bijnë mbë gjunjë përpara tij, e përqeshnë me atë e i thoshnë: Gëzo, o mbret i çifutet.
30 E si pështijnë nde ai muarrë kallamnë, e i bijnë mbë kokë të tij.
31 E si e përqeshnë atë, i nxuarë hllamidhënë, e i veshnë rrobat’ e tij, e e shpunë ta mbërtheijnë ndë Kruq.
32 E si duallë, gjenë një njeri nga Qirini, që e thoshnë Simon; atë muarrë angari, që të ngrerë Kruqn’ e tij.
33 E si erdhi ndë vënd që quhetë Gollgotha, ai është që thuhetë Vënd’ i krerëvet.
34 I dhanë atij të pij uthullë trazuarë me vërer, e si e vuri ndë gojë, nukë duaj të pij.
35 E si e kruqasnë atë, ndajtinë rrobat’ e tij, si shtunë shorte, që të paguhetë ajo që qe thënë nga profiti: I ndajtinë rrobat’ e mia me vetëhe të ture, e mbi rrobë time shtinë short.
36 E rrijnë, e ruaijnë atë atje.
37 E vunë mbi krie të tij fajn’ e tij shkruarë: KIJ ËSHTË IISUI MBRETI I ÇIFUTET.
38 Atëherë u mbërthienë ndë Kruq me atë bashkë di kusarë, njëri mb’anë të djathëtë, e njëri mb’anë të mëngjërë.
39 E ata që shkoijnë e shaijnë atë, tuke tundurë kokën’ e ture.
40 E tuke thënë: Ti që gremisje Qishënë, e mbë tri dit e dërtoje, shpëto vetëhenë tënde. Ndë je i biri Perndisë, zbrit nga Kruqi.
41 Ashtu edhe të parët’ e priftëret, e përqeshnë bashkë me Gramamtikotë edhe me pleqësinë, e thoshnë:
42 Të tjerë shpëtoi, e vetëhen’ e tij nukë mund të shpëtojë. Ndë është mbret i Israilit, le të zbresë ndashti nga Kruqi, e do të besojëmë mbë të.
43 Ka tharosnë nde Perndia, le ta shpëtojë ndashti atë, nd’është që e do atë, se ai tha, që biri i Perndisë jam.
44 Të tilatë thoshnë edhe kusarëtë që qenë kruqasurë me të bashkë, e e shaijnë atë.
45 E që nga të gjashtë sahatë, ngjera ndë nëntë, u bë erësirë ndë gjithë dhe.
46 E mbë të nëntënë sahat, thirri Iisui me zë të madh, e tha: Illi. Illi. Llama savahthani, që do të thotë: Perndia ime, Perndia ime, përse më le?
47 E ca nga ata që rrijnë atje, si e digjuanë, thanë, se kij thërret Ilianë.
48 E atë çast u lëshua një nga ata, e mori një sfungar, e si e mbushi me uthullë, e vu ndë një kallam e e potis atë.
49 E të tjerë thoshnë: Le t’e lëmë, të shohmë, ndë vjen Ilia ta shpëtojë atë.
50 Edhe Iisui thirri pameta me zë të madh, e dha shpirtinë.
51 E ja, perdheja e naoit u çuar mbë di, që sipër e ngjera përposh edhe dheu u tund, e gurëtë u çajtinë.
52 Edhe varretë u hapnë, edhe shumë kurme të shënjtorëvet që flijnë, u ngjallnë.
53 E si u ngjallë nga varretë, pas së ngjallurit e atij, hinë ndë qutet të shënjtëruarë, e u duknë ndë shumë.
54 E Qindësi edhe ata që qenë me të bashkë e ruaijnë Iisunë, si panë tërmetnë, edhe ato që u bënë, u frikuanë shumë, e thanë: Vërtet, biri i Perndisë qe kij.
55 E atje qenë edhe gra shumë, e vështroijnë për së largut. Ato erdhë pas Iisuit nga Galilea, e i shërbeijnë atij.
56 Bashkë me ato ish Magdhalini Maria, edhe Maria mëma e Iakovit edhe Iosiut, edhe mëma e bijet së Zevedheosë.
57 E si u err, erdhi një njeri i paturë nga Arimathia, që quhej Iosif, që edhe ai qe mathiti i Iisuit.
58 Kij vate nde Pillatua, e kërkoi kurmin’ e Iisuit. Atëherë Pillatua porsiti të ipetë kurmi.
59 E si mori kurmnë Iosifi, e tiliksi ndë një çarçaf të pastruarë.
60 E e vuri atë ndë varr të tij të ri, që e kish rrëmuarë ndë shpellë, e si vuri një gur të madh ndë derë, iku.
61 E atje qe Magdhalini Maria, edhe tjatëra Maria, që rrijnë përtej varrit.
62 E të nesërmenë që është pas së prëmtesë, u mbëjuadhë të parët’ e priftëret, edhe farisejtë nde Pillatua.
63 E i thanë: Zot, u kujtuam se ai gënjeshtjari tha kur qe i gjallë, se pas tri ditet do të ngjallem.
64 Porsit dha të ruhetë varri, ngjera të tretënë ditë, se mos vijënë mathitejt’ e tij natënë, e e vjedhënë atë, e thonë te llaoi: U ngjall nga të vdekuritë, e do të bënetë gënjeshtra e pastajme, më e ligë se e para.
65 Edhe Pillatua u tha ature: Keni kustodhinë (trimatë që ruajnë), hajdeni, e ruajni sikundrë dini.
66 Edhe ata si vanë, ruajtinë varrë; e vulosnë gurë me kustodhinë bashkë.