Krie XX.
1 I gjet rregje ría e kjíelvet njeríut zotit špîs, tše dúal me bẽ n dit te mirr me rrôg jurnatiére t te vrešta tîje .
2 E po tše u‐ndrekje me jurnatiére t nje δinâr dite n, i de rgói te vrešta tîje .
3 E dâlje jašt si te e treta ôr, pâ te tiêr nde kjatse t tše rrije n prapt,
4 E θa atire: Étse ni eδé ju te vrešta, e até tše ju ngaft ú ju jap.
5 E atá vân. Dâlje papâ si te e gjašta, e te e né nde ta ôr: be ri eδé aštú.
6 E dâlje si te nje mbe δiéte ta ôr, gjet te tiêr tše rrije n prapt, e i θa: Pe rtšé rrini ktú gjiθ dite n pa bê re gjê ?
7 Θôn atîje : Se mosnjerî na múar me rrôg. Aí θot atire: Étse ni eδé ju te vrešta: e até tše kjofte drékje te , kini.
8 Arδur prana mbré manet θot i zoti vréšte se atîje tše i bẽ́ neje piéste : Θe rrite jurnatiére t, e jipi rroge n, zẽ nur ka te lúrte mit njera tek te pare t.
9 E arδur atá te nje mbe δiéte s ôr, múartin nganjé nje δinâr.
10 Arδur prana te pare t, pantéχe je n se kiš te mírre je n mê šûm: e múartin eδé atá nje δinâr pe r nje .
11 E tue mârr murmuríse je n kunte r zotit špîs,
12 Tue θẽ n: Kta te lúrte mit bẽ́ n nje ôr, e ti i be re gjiθnjé me nê, tše kjeltim ngraχ barre n e dite s, e vape n.
13 E aí pe rgjegjur, θa nje i nde r ta: Mik, ú nẽ ng te bẽ nje nje te štrẽ mbur: nẽ ng u‐ndrekje me mua pe r nje δinâr?
14 Mirre tẽ ndin, e ets: ú dua te jap eδé ke tîje te lúrte mit si tîj.
15 O nẽ ng me jipet mua te bẽ nje tše dua te šurbiset time? o siu it e št i kekje , se ú jam i mîr?
16 Ke štú te lúrte mit kan te jên te pare , e te pare t te lurte m. Se šûm jân te θe rritur, e pak te sgjeδur.
17 E ngjitur Džesúi Džerusalêm, mbióθ dimbe δiét δišípuljit me njân te uδa, e i θa:
18 Njô na ngjítemi Džerusalêm, e i Biri i njeríut vién i δẽ n te dúart kréravet e príftravet, e Skríbravet, e e kundanáre je n te vdês,
19 E e jape n gjínde ve t χúaje , se te kjéše nje n, te butmáre nje n χûnje , e te vẽ̂ n mbe krikje , e te e treta dit kâ te ngre χet.
20 Aχíera ju kjas e je ma te biljvet Dzebeδéut me te biljt e sâje , tue aδorartur, e tue ljipur gjê ka aí.
21 E aí θa asâje : Tše do? Θot atîje : Θúaj t’ uljen kta te biljte tim, nje ka e diaθta jote, e nje ka e mandžinta te rregje ría jote.
22 E pe rgjegjur Džesúi, θa: Nẽ ng dini tše ljipni. Mund pini kjeljkjin, tše kam te pî ú, e te pakzóneni te pakzimi, tže ú pakzonem? Θôn atîje : Múnde mi.
23 E aí θot atire: Kjeljkjin tim ju e pini: e te pakzimi, tse ú pakzonem, pakzóneni, po t’ úljeni ka e diaθta o ka e mandžinta ime nẽ ng e št pe r mua te ju e jap, po e št pe r atá kui kje de rtúar ka Tata im.
24 E po tše e gjékje tin te δiéte te , u‐ndze rráre tin me te di vléze rit.
25 E Džesúi θe rritur atá, i θa: Dini se te pare t e gjínde vet jân te zotrat mbi atá: e te mbe δénje te i mbânje n pe rpóš.
26 Jo ke štú kâ te jêt nde r ju: po aí tše dafte nde r ju te bẽ net i maθ, kjofte šerbe túari îje :
27 E aí tše dafte nde r ju te jêt i pari, kjofte gradzuni îje .
28 Aštú si i Biri njeríut nẽ ng erθ t’ iš i šurbíer, po te šurbênj, e te jâp gjele n e tîje pre te biérit te šûmve.
29 E tue dâlje atá ka Džériku, vate pas atîje šûm gjinde ;
30 E njô di te verbe r uljur pe r úδie, po tše gjékje tin, se škon Džesúi, θe rríte tin, tue θẽ n: Ki ljipisî pe r nê, Zot, biri Daviδit.
31 E gjíndia i ne me réneje se te kjéte šin. E atá mê šûm θe rrísie n, tue θẽ n: Ki ljipisî pe r nê, Zot, biri Daviδit.
32 E kjintrúar Džesúi, i θirri, e θa: Tše doni te ju bẽ nje ?
33 Θôn atîje : Zot, se te na χapen sît.
34 E mundur zé me rie Džesúi, ngau sît e tire. E mbiátu pân sît atire, e atá u‐bẽ̂ n pas atîje .
Krie e njëzetme
1 Se mbretëria e Qiellvet ka të gjarë me një njeri zot shtëpiet, që ai dolli që ndë mëngjes të zij punëtorë ndë vështë të tij.
2 E si bëri pazar me punëtorë nga një dhinar ditënë, i dërgoi ndë vështë të tij.
3 E pasi dolli ndë tre sahat, pa të tjerë që rrijnë ndë pazar pa punë.
4 Edhe ature u tha: Hajdeni edhe juvet ndë vështë, e ajo që të jetë e udhësë, do t’u ap edhe juvet.
5 Edhe ata vanë. E pameta si dolli ndë gjashtë e ndë nëntë sahat, bëri ashtu si tham.
6 E si dolli ndë të njëmbëdhjetëtinë sahat, gjeti të tjerë, që rrijnë pa punë e u thot’ ature: Pse rrini këtu gjithë ditënë pa punë?
7 I than’ atij, se nukë na mbloi njeri. U thot’ edhe ature: Haideni edhe juvet ndë vështë, e ajo që të jet’ e udhësë do të mirri.
8 E si u err thot’ i zoti vështit pitropit së tij: Thirrë punëtorëtë, e epu ature pagënë, e nis nga të pastajmëtë, ngjera ndë të parëtë.
9 E si erdhë ata që kishnë ardhurë ndë të njëmbëdhjetinë sahat, muarrë nga një dhinar.
10 E si erdhë edhe të parëtë, pandehnë se do të mirrë më tepër, e muarrë edhe ata nga një dhinar.
11 E si e muarrë qaheshinë nga zoti shtëpisë.
12 E thoshnë, se këta të pastajmëtë një sahat punuanë, e bara me nevet i bëre ata, që duruam mundimn’ e ditësë, edhe vapënë.
13 Edhe ai u përgjegj, e i tha njëit nga ata: Mik, s’të dëmëtoj ti. Nukë bëtë me mua pazar për një dhinar?
14 Merr tëndenë e hajde, dua t’i ap edhe këtit së pastajmit si edhe ti.
15 A nukë mund të bëj unë atë që dua ndë të miatë, a siu it ësht’ i keq, sepse unë jam i mirë?
16 Kështu do të jenë të pastajmëtë të parë, e të parëtë të pastajmë. Shumë janë të thirturë, e të pakë janë të zgjedhuritë.
17 E kur hipi Iisui ndë Ierusalim, mori të dimbëdhjetë mathititë mbënjanë ndë udhë, e u tha ature:
18 Ja që hipëjëmë ndë Ierusalim e i biri njeriut do të paradhosetë ndë të parët’ e Priftëret, e ndë të Grammatepsuritë, e do ta gjukojënë atë për vdekëjë.
19 E do ta apënë ndë fili të tjera për të përqeshurë, e për të rrahurë me kamçi, e për të mbërthierë ndë kruq, e të tretënë ditë do të ngjalletë.
20 Ahiere erdhi pran’ atij ëmma e bijet së Zevedheosë, bashkë me djelmt’ e saj, t’i falej, e t’i kërkon ndonjë të kërkuarë prej sij.
21 Edhe ai i tha asaj: Ç’do? I thot’ atij: Porsit, që të rrinë këta djelmt’ e mi të di, njëri mb’anë të djathëtë tënde, e tjatëri mb’anë të mëngjërë, ndë mbretëri tënde.
22 Edhe Iisui u përgjegj, e i tha: Nukë dini se ç’kërkoni. Mundni të pini potirë që do të pi unë, edhe pagëzimnë, që do të pagëzonem unë, të pagëzoneni edhe juvet? I than’ atij: Mun(d)jëmë.
23 E u thot ature: Potirë tim do ta pini, edhe pagëzimnnë, atë që pagëzonem unë do të pagëzoneni, ma të rrini mb’anë të djathëtë time, edhe mb’anë të mëngjërë time, nuk’ është imea t’u ap, po është për ata që ju është bënë gati nga babai im.
24 E si digjuanë të dhjetë, u zëmëruanë për të di vëllazër.
25 E Iisui i thirri ata, e u tha: E dini që arhondëtë e së tjeravet fili, i urdhërojënë ata, e të mëdhinjtë i mundojënë ata.
26 Ma ndë juvet nukë do të jetë kështu, po ai që do të bënetë i madh ndë ju, le të jetë husmeqari juaj.
27 Edhe ai që do të jetë i parë, le të jetë kopili juaj.
28 Si edhe i biri i njeriut, që s’erdhi të shërbenetë, po të shërbejë, edhe të apë shpirtin’ e tij kseshpërblim për shumë.
29 E si duallë ata nga Ierihoja, vanë pas sij shumë turmë njerëzet.
30 E na di të verbërë rrijnë afër udhësë, e si digjuanë se Iisui shkon, i thirrë, e i thoshnë: Eleisna nevet, Zot, bir’ i Dhavidhit.
31 E turm’ e njerëzet i kërkoijn’ ata që të mos thërisnë, e ata më fort thërisnë e thoshnë: Eleisna nevet, Zot, bir’ i Dhavidhit.
32 E si qëndroi Iisui i thirri ata, e u tha: Ç’doni të ju bëj juvet?
33 E i than’ atij: Zot, të na hapenë sitë tona.
34 E si i erdhi keq Iisuit, zu me dorë sit’ e ture, e panë larg sit’ e ture, e vanë pas sij.