Krie VIII.
1 E si kalarej ka malji, u‐níse tin pas atîje gjinde šûm:
2 E njô nje lebruse , tše víneje te aδorare n, tue θẽ n: Zot, nde do, mund me kje róš.
3 E ndé itur dore n Džesúi, e ngau, tue θê n: Dua, kje róu. E mbiátu ju‐kje rúa lebra tîje .
4 E i θot atîje Džesúi: Šiχ, te mos ja θúaš njeríu: po ets, buθtoju priftit, e jipi rrigalin, tše kumandói Moiséu, pe r martrî atire.
5 E si χíneje Džesúi Kapernaúm, ju‐kjas atîje nje Tšenturiún, tue parkaljesur,
6 E tue θẽ n: Zot, dialji im rrî štẽ n prapt te špia paralíte ke , kekje i dorrokopsur.
7 E i θot Džesúi: Arδur ú, e še ronje .
8 E pe rgjegjur Tšenturiúni, θa: Zot, u nẽ ng meritonje te me χîš nde špît time: po θúaj nje fiâlje vet, e še ronet dialji im.
9 Pse eδé ú rrî mbe te tiêr, e kam pe rpóš meje suljdét, e i θom ktîje : Ets, e vete: e jetrit, Eja, e vién: e šerbe túarit tim, Bẽ n kte , e e bẽ n.
10 Gjegjur prana Džesúi kto šurbise kjintrói, e θa atire tše veje n pas atîje : Pe r ve rtét ju θom, nẽ ng gjeta te Israéli kakje bes.
11 Eδé ju θom, se šûm kân te vĩnje n ka delj díeli, e ka pere ndón, e kân te rrîn me Abramin, e Isakun, e Džakobin te rregje ría e kjíelvet:
12 Po te bílje te e rregje rîs kan jên štẽ n nd’ érre tit te jaše m: atié kâ te jêt te kjâr, e nge rsima δẽ mbeš.
13 E θa Džesúi Tšenturiúnit: Ets, e si pate bes, te kjofte . E u‐še rúa dialji tîje mb’ at χêr.
14 E arδur Džesúi te špia e Piétrit, pâ te viéχe rre n e tîje štẽ n prapt, e diégur ka éθia:
15 E ngau dore n e sâje , e éθia e lja, e u‐ngre, e i šurbéneje .
16 E arδur mbré manet, i súaltin pe rpara šûm me špirtrat e χúaje : e ndzúar špirtrat me fiâlje : e gjiθ atá tše rrije n ljik i še rói:
17 Se te be χej e θẽ na Isaîse profetit, tše θot: Aí múar te viljakósurat tona: e se mundat ngrakói.
18 Pâr prana Džesúi šûm gjinde rreθ atîje , kumandói te škoje n mbatân.
19 E kjasur nje Skrib, i θa: Δaskalj, ú vĩnje pas tîj, ku do te veš.
20 E Džesúi i θot: Δeljprat kân lošet, e zókje te e kjíele s foljêt: po Biri njeríut se kâ ku te prê nje kríet.
21 E njete r nde δišípuljit e tîje i θa: Zot, ljem pe rpara te vete te vê nde varre t tate n tim.
22 E Džesúi i θa: Eja pas meje, e lje te vdékurit te vẽ̂ n nde varre t te vdékurit e tire.
23 E si ngjitej te varka, i vân pas atîje δišípuljit e tîje :
24 E njô nje monostróf e maδe u‐bê te dêti, akje sa varka iš e mbuljúar ka suvaljat; e ai fiê je .
25 E kjasur δišípuljit e tîje , e sgjúan, tue θẽ n: Zot, salvona, jemi te biêrr.
26 E aí i θot: Pse tré mbeni, njere z pak béssie? Ngré itur aí aχíera, ne me réi ére vet e dêtit, e u‐bê nje e papsur e maδe.
27 E njére zit kjintrúan te marmaróst, tue θẽ n: Tše e št kî, se érat e dêti i marre n veš?
28 E si vate ai mbatân te χora e Džerdžesenvet, i dúaltin pe rpara di te zê n ka špirtrat e χúaje , tše díljie n ka varret, te kekje šûm, sa mosnjerî mund škóneje pe r at ûδ.
29 E njô θe rríte tin, tue θẽ n: Tše kemi na me tîj, Džesú bîr i Tinzoti? Erδe ktu pe rpara motit te na lastimisnje š?
30 E iš pak largu ka atá nje mûrr šûm dírkje še , tše kulótneje .
31 E špirtrat e χúaje e parkaljése je n, tue θẽ n: Nde na ndzíer, de rgona te murra e dírkje vet.
32 E θa atíreve: Étse ni. E dâlje atá vân te murra e dírkje vet, e njô gjiθ murra e dírkje vet u‐štû spe rδikste ka nje gramîn te dêti: e spavistin nde r úje rat.
33 E atá tše i kulóte je n iktin: e vatur te χora, rre fíetin gjiθséi, eδé ató te atire, tše kiše n špirtrat e χúaje .
34 E njô gjiθ χora i dúal pe rpara Džesúit: e pâr até e parkaljése tin te škóneje ka anat e tire.
1 Edhe ay kur sbriti nga mali, i vanë prapa shumë gjëndëje.
2 Edhe ja tek erdhi një i krromosur’ e iu fal ati, tuke thënë: Zot, ndë daç, munt të më qëronjç.
3 Edhe Jisuj ngjati dorënë, edhe e preku, tuke thënë: “Dua, qëronu.” Edhe përnjëherë iu qërua krroma.
4 Edhe Jisuj i thot’ati: “Shiko mos i thuaç ndonjëjt, po shko e dëfte vetëhenë tënde te prifti, edhe shpierë dhurëtinë që ka urdhëruarë Moisiu për martiri mb’ata.”
5 Edhe [Jisuj] kur hyri ndë Kapernaum, i erdhi përanë një urdhër-qindës, tuke lutur’ ati, e tuke thënë:
6 Zot, shërbëtori im dergjetë ndë shtëpit ulok, e mundonetë keq.
7 Edhe Jisuj i thot’ati: “Unë do të vinj e do ta shëronj.”
8 Edhe urdhër-qindësi u përgjeq e tha: Zot, nukë jam i zoti të më hynjç ndënë strehët; po thuaj vetëmë një fialë, edhe shërbëtori im do të shëronetë.
9 Sepse edhe unë jam një njeri ndën’ urdhërë, edhe kam ndënë vetëhenë time ushtëtorë; edhe i them këti: “Shko”, edhe vete; edhe tiatërit: “Eja”, edhe vien; edhe shërbëtorit tim:
10 “Bëj këtë”, edhe e bën. Edhe Jisuj kur dëgjoj u çudit, e u tha atyre që i vininë prapa: “Me të vërtetë u them juve, se as ndë Israil nukë kam gjeturë kaqë besë.
11 Edhe po u them juve, se shumë vetë do të vinjënë nga të lindurit’e nga të perënduarit’ e diellit, edhe do të rrinë në mësallë bashkë me Avraaminë, e me Isaakun’ e me Jakovinë ndë mbëretërit të qiejevet,
12 Po të bijt’ e mbëretërisë do të hidhenë nd’ errësirët të përjashtëme; atie ku do të jetë të qarët’ e të kërcëlliturit’e dhëmbëvet.”
13 Edhe Jisuj i tha urdhër-qindësit: “Shko, edhe t’u bëftë sikundrë mbesove”, edhe shërbëtori ati u shërua mb’ atë herë.
14 Edhe Jisuj kur erdhi ndë shtëpit të Pietrit, pa të viehërrën’e ati te po dergjej ndër ethe.
15 Edhe e zuri atë prej dore, edhe e lan ethetë; edhe ajo u ngrit e u shërbente atyre.
16 Edhe si u ngrys, i prun’ ati shumë të diallosurë; edhe ay nxori frymat’ e ndyra me fialë, edhe shëroj gjith’ ata që kishinë keq;
17 Që të mbushetë ç’është thënë nga profiti Isai, që thotë: “Ay mori sëmundatë tona, edhe mbajti lëngatatë”.
18 Edhe Jisuj kur pa shumë gjëndëje rreth vetëhesë ti, urdhëroj që të shkonjënë përtej.
19 Edhe një shkronjës u afërua e i tha ati: Mësonjës, do të vinj prapa teje kudo që të veç.
20 Edhe Jisuj i thot’ati: “Dhelpëratë kanë shtrofka, edhe shpesët’e qiellit fole; po i bir’ i njeriut s’ka ku të pështetnjë kryetë.”
21 Pastaj një tiatër nga nxënësit’ e ati i thotë: Zot, lë-më përpara të vete të kllas ndë varr tem atë.
22 Po Jisuj i tha ati: “Eja pas meje, edhe lërë të vdekuritë të kllasënë ndë varr të vdekurit’e tyre.”
23 Edhe kur hyri ndë lundrët, i vanë pas nxënësit’e ati.
24 Edhe ja tek u bë një tërmet i math ndë det, kaqë sa po mbulonej lundra nga valëtë; po ay flinte.
25 Edhe nxënësit’ e ati i erthnë përanë edhe e ngritnë atë, tuke thënë: Zot, shpëto-na, se po humbasëmë.
26 Edhe ay u thotë atyre: “Përse jeni frikacarë, o besë-pakë?” Atëhere u ngrit e qërtoj erërat’ edhe detinë, edhe u bë bunacë e madhe.
27 Edhe njerëzitë çuditeshinë, e thoshinë: Çfarë njeriu është kyj, që edhe erërat’edhe deti e dëgjonjënë?
28 Edhe ay kur erdhi mb’anët të tejme, ndë dhet të Gjergjesinëvet, i duallë përpara dy të diallosurë dalë nga varretë, fort të egërë, kaqë sa s’munt të shkonte njeri përanë asaj udhe.
29 Edhe ja tek bërtitnë tuke thënë: Ç’ke me ne edhe ti, o Jisu, i bir’ i Perëndisë? Erdhe këtu përpara kohësë që të na mundonjç?
30 Edhe lark atyre ishte një turm’ e madhe derrash tuke kulloturë.
31 Edhe diajt’ i luteshin’ati, e i thoshinë: Ndë na nxierrç që këtej , lë-na të shkojmë ndë turmët të derravet.
32 Edhe ay u tha atyre: “Shkoni.” Edhe ata duallnë e shkuanë ndë turmët të derravet. Edhe ja gjithë tuf’ e derravet tek u turr nga gremina, e ranë ndë det, edhe ngorthnë ndër ujërat.
33 Edhe barinjtë iknë e erthnë ndë qytet, e dhanë zë për të gjitha, edhe për punët të diallosurëvet.
34 Edhe ja gjithë qyteti te dolli përpara Jisujt; edhe kur pan’atë, iu lutnë ati që të dalë nga sinoret’e atyre.