Krie VII.
1 Mos juδikoni, te mos jini juδikúar.
2 Se si juδikoni, vini te juδikúar: e me at mete r tše míte ni, ju vién matur juve.
3 E pse rúan ti kášte ze n tše e št te siu vláut t nte : e trave n te siu it n ng e vê nde kufî?
4 O si i θua tite vlau: Ljem te ndzíer kašte n ka siu it: e njô trava rrî te siu it?
5 Ipókrite , ndzîre pe rpara trave n ka siu it, e aχíera ket rúanje še te ndzíerše kášte ze n ka siu vláut t nte .
6 Mos jipni šurbesin e šé it kjenvet: ne štini pernat túaje pe rpara dírkje vet, te mos i škélje nje n ne n kẽ́ mbe vet tire, e priérur prap te ju škjere n.
7 Ljipni, e ju jipet: ke rkoni, e gj ni: trukulisni, e ju χapet.
8 Se nganjé e ljipe n, kâ: e aí tše ke rkón, gj n: e atîje e trukulise n, i χapet.
9 E kuš e št nde r ju, tše nde i biri i ljipte buk, ndoδ’ e i jep nje gûr?
10 O nde i ljipte nje piške , ndoδ’ e i nd n nje gjaljpe r?
11 Nde poka ju, tše jini te ljikje , dini e jipni šurbise te mira bílje vet tâje : sa mé Tata îje , tše e št nde r kjíelat, jep te mira atire tše ja ljípe nje n?
12 Prandái gjiθ šurbiset tše dúani te ju b nje n juve njére zit, ke štú eδé ju bẽ́ nia atire. Se kjo e št ljedža, eδé profetrat.
13 Χini pe r dere n e ngušt: pse dera e gjêr, e uδa e χapt, e št tše kjele n nde te biérrit, e šûm jân tše χĩnje n pe r té .
14 Se e ngušt ê dera, e e šte re ngúar uδa, tše kjele n te gjela: e pak jân tše e gj nje n!
15 Ruχi ka profetrat te rrem, tše vĩnje n tek ju me te véšura delješ, e mbr nda jân uljke e rre mbenje n.
16 Ka frutet e tire njiχni atá. Ndoδ’ e mbiéδe n rruš ka gj mbat, e fikje ka murrizat?
17 Ke stú nga arvur i mîr b n frute te mîre : e árvuri i kaljbe t b n frute te ljikje .
18 N ng mund b nje árvuri mîr frute te ljikje : ne árvuri i kaljbe t frute te mîre .
19 Nga arvur, tše se b n frute te mîr, pritet, e štiχet mbe ziárr.
20 Andái ka frutet e tire njiχni atá.
21 Jo nganjé , tše me θot, Zot, Zot, vién e χîn te rregje ría e kjíelvet: po aí tše b n ve ljeme n e Tate s tim, tše e št nde r kjíele t.
22 Šûm me θôn nd’ at dit: Zot, Zot, ng kemi na ge dzartur nd’ é me rit t nte , eδé nd’ é me rit t nte ndzúartim špirtrat e χúaje , e nd’ é me rit t nte bê m šûm me rákulje ?
23 E aχíera i kalzonje atire: Se jó nje χêr ju njoχa: largoχi ka ú, ju tše b ni te ljige n.
24 Andái nganjé , tše merr veše kto fiâlje , e i b n, mund gjitet njeríut me trû, tše stisi špîn e tîje mbi gurin,
25 E râ šiu, e érθe tin ljumrat, e fríje tin ere t, e u lje šúan te ajó špî, e n ng u‐šuljâr: pse iš e stisur mbi gurin.
26 E nganjé , tše gjegjet kto fiâlje , e n ng i b n, i gjet njeríut lavur, tše stisi špîn e tîje mbi šure n:
27 E râ šiu, e érθe tin ljumrat, e fríje tin ere t, e χúmbe tin at špî, e u‐šuljâr, e šolja sâje kje e maδe.
28 E kje, kûr fe rnói Džesúi kto fiâlje , se gjinde t iše n te marmaróst pe r urte sîn e tîje .
29 Se aí iš e i me sóneje si nje e kâ zotrîn, e jo si Skribrat.
1 Mos gjykoni, që të mos gjykoneni,
2 Sepse me çfarë gjyqi gjykoni, do të gjykoneni; edhe me çfarë matësi matni, do t’ua masënë përsëri.
3 Edhe përse shikon lëmishtenë që është ndë syt tyt vëllaj, edhe tranë që është ndë syt tënt nuk’e ndien?
4 A si do t’i thuaç tyt vëllaj: Le të nxier lëmishtenë nga syri yt, edhe ja trari tek është ndë syt tënt?
5 Ipokrit, nxir më përpara tranë nga syri yt, edhe atëherë do të shohç mirë të nxierç lëmishtenë nga syri tyt vëllaj.
6 Mos epni gjën’ e shënjtëruarë qenvet, as mos hithni margaritarëtë tuaj përpara derravet, se mos i shkelnjën’ ata me këmbët’ e tyre, edhe pastaj këthenen’ e u shkelnjën’ edhe juve.
7 Lypni, edhe do t’u epetë juve; kërkoni edhe do të gjeni; trokollini, edhe do t’u hapetë juve;
8 Sepse kushdo që lypën merr, edhe ay që kërkon gjen, edhe ati që trokollin do t’i hapetë.
9 A cili ësht’ay njeri nga ju, ndë lyptë i biri bukë, mos do t’i apë ati gur?
10 Edhe ndë lyptë peshk, mos do t’i apë ati gjarpër?
11 Ndë qoftë pra se ju që jeni të liq, dini t’u epni dhëna të mira bijvet tuaj, sa më tepër’ Ati juaj që është ndë qiejet, do t’u apë të mira atyre që lypënë nga ay?
12 Gjithë sa të doni pra t’u bënjënë juve njerëzitë, kështu bëni edhe ju atyre, sepse kyj është nomi edhe profitëritë.
13 Hyni ndëpër derët të ngushtë; sepse e gjerë është dera, edhe e hapët’ ësht’ udha që shpie ndë të humburitë, edhe shumë vetë jan’ata që hynjënë ndëpër atë.
14 Sepse e ngushtë është dera, edhe e shtrënguar’ësht’ udha që shpie ndë jetët, edhe të pakë jan’ ata që e gjenjën’ atë.
15 Edhe ruhi nga profitërit’e rrem, të cilëtë vinjënë te ju me të veshura dhënsh, po përbrënda jan’ ujq që rrëmbenjënë.
16 Nga pemët’e tyre do t’i njihni ata; sos mbëledhënë rrush nga drizatë, a fiq nga murrizatë?
17 Kështu çdo druj’ e mirë bën pemë të mira; po druj’ e dobëtë bën pemë të liga.
18 Druj’ e mirë s’munt të bënjë pemë të liga, as drurj’ e dobëtë të bënjë pemë të mira.
19 Çdo dru që s’bën pemë të mirë, këputetë e hidhetë ndë ziarr.
20 Përandaj nga pemët’e atyre do t’i njihni ata.
21 Nukë do të hynjë ndë mbëretërit të qiejevet kushdo që më thotë: Zot, Zot; po ay që bën dashurimn’e tim Et që është ndë qiejet.
22 Shumë vetë do të më thonë nd’atë ditë: Zot, Zot, nukë profitepsëm mb’ emërit tënt, edhe mb’ emërit tënt nxuarëm diaj, edhe mb’ emërit tënt bëm shumë çudira.
23 Po atëherë do t’u rrëfenj atyre, se kurrë nuk’ u kam njohurë juve; ikëni prej meje ju që keni punuarë paudhërinë.
24 Kushdo pra që dëgjon këto fialët’e mia, edhe i bën ato, do ta gjanj atë me një njeri të mënçim që ndërtoj shtëpin’e ti mbi shkëmp të gurit ;
25 Edhe ra shiu, e erdhë lumëratë, e frynë erëratë, edhe u përpoqnë pas asaj shtëpie, po nuk’ u rrëzua; sepse ishte themelosurë mbi shkëmpt të gurit .
26 Po kushdo që dëgjon këto fialët’e mia, edhe nuk’ i bën, do t’i gjanjë një njeriu të marrë, që ndërtoj shtëpin’e ti mbi rërët;
27 Edhe ra shiu, e erdhë lumëratë, e frynë erëratë, edhe u përpoqnë pas asaj shtëpi, edhe u rrëzua; edhe të rrëzuarit’e asaj ishte të math.
28 Edhe Jisuj kur mbaroj këto fialë, gjëndëja tmeroneshinë për mësimin’e ati.
29 Sepse i mësonte ata sikurse të kishte pushtet, e jo si shkronjësitë.