Krie XX.
1 I gjet rregje ría e kjíelvet njeríut zotit špîs, tše dúal me bẽ n dit te mirr me rrôg jurnatiére t te vrešta tîje .
2 E po tše u‐ndrekje me jurnatiére t nje δinâr dite n, i de rgói te vrešta tîje .
3 E dâlje jašt si te e treta ôr, pâ te tiêr nde kjatse t tše rrije n prapt,
4 E θa atire: Étse ni eδé ju te vrešta, e até tše ju ngaft ú ju jap.
5 E atá vân. Dâlje papâ si te e gjašta, e te e né nde ta ôr: be ri eδé aštú.
6 E dâlje si te nje mbe δiéte ta ôr, gjet te tiêr tše rrije n prapt, e i θa: Pe rtšé rrini ktú gjiθ dite n pa bê re gjê ?
7 Θôn atîje : Se mosnjerî na múar me rrôg. Aí θot atire: Étse ni eδé ju te vrešta: e até tše kjofte drékje te , kini.
8 Arδur prana mbré manet θot i zoti vréšte se atîje tše i bẽ́ neje piéste : Θe rrite jurnatiére t, e jipi rroge n, zẽ nur ka te lúrte mit njera tek te pare t.
9 E arδur atá te nje mbe δiéte s ôr, múartin nganjé nje δinâr.
10 Arδur prana te pare t, pantéχe je n se kiš te mírre je n mê šûm: e múartin eδé atá nje δinâr pe r nje .
11 E tue mârr murmuríse je n kunte r zotit špîs,
12 Tue θẽ n: Kta te lúrte mit bẽ́ n nje ôr, e ti i be re gjiθnjé me nê, tše kjeltim ngraχ barre n e dite s, e vape n.
13 E aí pe rgjegjur, θa nje i nde r ta: Mik, ú nẽ ng te bẽ nje nje te štrẽ mbur: nẽ ng u‐ndrekje me mua pe r nje δinâr?
14 Mirre tẽ ndin, e ets: ú dua te jap eδé ke tîje te lúrte mit si tîj.
15 O nẽ ng me jipet mua te bẽ nje tše dua te šurbiset time? o siu it e št i kekje , se ú jam i mîr?
16 Ke štú te lúrte mit kan te jên te pare , e te pare t te lurte m. Se šûm jân te θe rritur, e pak te sgjeδur.
17 E ngjitur Džesúi Džerusalêm, mbióθ dimbe δiét δišípuljit me njân te uδa, e i θa:
18 Njô na ngjítemi Džerusalêm, e i Biri i njeríut vién i δẽ n te dúart kréravet e príftravet, e Skríbravet, e e kundanáre je n te vdês,
19 E e jape n gjínde ve t χúaje , se te kjéše nje n, te butmáre nje n χûnje , e te vẽ̂ n mbe krikje , e te e treta dit kâ te ngre χet.
20 Aχíera ju kjas e je ma te biljvet Dzebeδéut me te biljt e sâje , tue aδorartur, e tue ljipur gjê ka aí.
21 E aí θa asâje : Tše do? Θot atîje : Θúaj t’ uljen kta te biljte tim, nje ka e diaθta jote, e nje ka e mandžinta te rregje ría jote.
22 E pe rgjegjur Džesúi, θa: Nẽ ng dini tše ljipni. Mund pini kjeljkjin, tše kam te pî ú, e te pakzóneni te pakzimi, tže ú pakzonem? Θôn atîje : Múnde mi.
23 E aí θot atire: Kjeljkjin tim ju e pini: e te pakzimi, tse ú pakzonem, pakzóneni, po t’ úljeni ka e diaθta o ka e mandžinta ime nẽ ng e št pe r mua te ju e jap, po e št pe r atá kui kje de rtúar ka Tata im.
24 E po tše e gjékje tin te δiéte te , u‐ndze rráre tin me te di vléze rit.
25 E Džesúi θe rritur atá, i θa: Dini se te pare t e gjínde vet jân te zotrat mbi atá: e te mbe δénje te i mbânje n pe rpóš.
26 Jo ke štú kâ te jêt nde r ju: po aí tše dafte nde r ju te bẽ net i maθ, kjofte šerbe túari îje :
27 E aí tše dafte nde r ju te jêt i pari, kjofte gradzuni îje .
28 Aštú si i Biri njeríut nẽ ng erθ t’ iš i šurbíer, po te šurbênj, e te jâp gjele n e tîje pre te biérit te šûmve.
29 E tue dâlje atá ka Džériku, vate pas atîje šûm gjinde ;
30 E njô di te verbe r uljur pe r úδie, po tše gjékje tin, se škon Džesúi, θe rríte tin, tue θẽ n: Ki ljipisî pe r nê, Zot, biri Daviδit.
31 E gjíndia i ne me réneje se te kjéte šin. E atá mê šûm θe rrísie n, tue θẽ n: Ki ljipisî pe r nê, Zot, biri Daviδit.
32 E kjintrúar Džesúi, i θirri, e θa: Tše doni te ju bẽ nje ?
33 Θôn atîje : Zot, se te na χapen sît.
34 E mundur zé me rie Džesúi, ngau sît e tire. E mbiátu pân sît atire, e atá u‐bẽ̂ n pas atîje .
Ponëtorët e vreshtit
1 «Mbretnia e qiejve i ngjan një kryeshtëpiaku, i cili doli në nadje herët, me lidhë punëtorë me rrogë për vreshtin e vet. 2 Kur u pajtue me punëtorët për një denar në ditë, i çoi në vreshtin e vet. 3 Doli rreth orës së tretë dhe pa do të tjerë të papunë, tue qëndrue te tregu. 4 U tha: "Shkoni edhe ju në vresht dhe, çka asht e drejtë, kam me jua dhanë". 5 E ata shkuen. Rishtas, doli në orën e gjashtë e nantë e veproi njësoj. 6 Doli edhe rreth orës së njëmbëdhjetë dhe gjeti do të tjerë, tue ndejtë. E u tha: "Pse rrini këtu tanë ditën pa punë?". 7 I thanë: "Se askush nuk na ka lidhë rrogë". Ai u tha: "Shkoni edhe ju ne vresht". 8 Kur ra mbramja, i zoti i vreshtësi i tha mbikëqyrësit të vet: "Thirri punëtorët e jepu rrogën, tue fullue nga i fundit deri te i pari". 9 Erdhën ata të rreth orës së njëmbëdhjetë e morën nga një denar. 10 Kur erdhën të parët, kujtuen se do të merrnin ma shumë, por edhe ata morën nga një denar. 11 Tue e marrë, ankoheshin ndaj kryeshtëpiakut, 12 tue thanë: "Këta të fundit banë një orë e ti i bane njësoj me ne, që bajtëm barrën e ditës e vapën". 13 Por ai iu përgjigj njënit porej tyne e tha: "Shok, nuk po të baj padrejtësi. A nuk u pajtove me mue për një denar? 14 Merr gjanë tande e shko. Se unë deshiroj me i dhanë këtij të fundit sa edhe ty. 15 A nuk më lejohet me ba me gjanat e mia çka të due? Apo të lakmon syni, se unë jam i mirë?
16 Kështu, të fundit do të jenë të parët e të parët, të fundit».
Paralajmërimi i tretë i pashkëve
17 Kur Jezusi po ngjitej në Jerusalem, mori të dymëdhjetë nxanësit më vete dhe udhës u tha: 18 «Ja, po ngjitemi në Jerusalem dhe Biri i njeriut do t'u dorëzohet kryepriftënve e shkrestarëve. Ata do ta dënojnë me dvekje, 19 do t'ua dorëzojnë paganëve, për me e shpotitë, me e fshikullue dhe me e kryqëzue. Të tretën ditë ai do të ngjallet».
20 Atëherë iu afrue nana e bijve të Zbedeut me bijtë e saj, u përkul dhe i lypi diçka. 21 Ai i tha: «Çka dëshiron?». Ia ktheu: «Që, në mbretninë tande, këta dy djemtë e mi të ulen njëni në të djathtën e tjetri në të majtën tande». 22 Por Jezusi iu përgjigj e i tha: «Nuk dini çka lypni. A mundeni me e pi kelkun që unë do të pi?». I thonë: «Mundemi». 23 Ai u thotë: «Kupën time, njëmend, do ta pini, por me u ulë në të djathtën time e në të majtën, nuk me takon mue me e caktue, por u takojmnë atyne për të cilët asht përgatitë prej Atit tim». 24 Kur të dhjetët ndigjuen, u zemruen me dy vëllaznit. 25 Por Jezusi i thirri pranë e u tha: «E dini se prijësit e kombeve sillen si sundimtarë mbi ta e të mëdhejtë e tyne sillen si pushtetarë. 26 Jo kështu ndër ju! Por, kush dëshiron me u ba i madh ndër ju, të jetë shërbëtori juej 27 dhe, kiush ndër ju dëshiron me qenë i pari, të jetë skllavi juej. 28 Sikurse Biri i njeriut nuk erdhi me u shërbye, por me shërbye e me dhanë jetën e vet, në këmbim të të shumëve».
Jezusi shëron dy të verbtë
29 Kur po largoheshin nga Jerikoni, po e ndiqte një turmë e madhe. 30 Dy të verbtë, ulun anë rrugës, kur ndigjuen se po kalonte Jezusi, gërthitën tue thanë: «Na përdëlle, o Zot, Bir i Davidit!». 31 Turma iu akërrye, që të pranin, por ata gërthitën edhe ma shumë, tue thanë: «Na përdëlle, o Zot, Bir i Davidit!». 32 Jezusi qëndroi, u bani za e tha: «Çka doni të baj për ju?». 33 I thanë: «Zot, të na çelen sytë!». 34 I mallëngjyem, Jezusit u preku sytë e menjëherë panë rishtas e shkuen mbas tij.