Krie XVIII.
1 Nd’ at χêr u‐kjáse tin δišípuljit Džesúit, tue θẽ n: Kuš prana ê mê i maθ te rregje ría e kjíelvet?
2 E θe rritur Džesúi nje diáljθe , e vû nde mest atire,
3 E θa: Pe r ve rtét ju θom, nde mos u‐nde rrofšit, e u‐be fšit si te vígje ljit, se mund χini te rregje ría e kjíelvet.
4 Prandái kušdô te voge ljônje vetχên si kî diáljθe , kî e št mê i maδi te rregje ría e kjíelvet.
5 E aí tše mbiéθte nje diáljθe ke síš nd’ é me rit tim, mbiéθ mua.
6 Kuš pra skandalidzarte nje nde r kta te vígje lje , tše kân bes tek ú, i vién mê mîr atîje , ti viret nje gûr gaiδure š te ge rljatsi, e te mbitet te avsi déitit.
7 Mierezî jete s pe r skándalet. Pse skándalet kân te vĩnje n: po mierezî atîje njeríu, pe r ke skándali vién.
8 E nde dora jote, o kẽ mba jote te skandalidzare n: prit até , e štire ka ti: e št mê mîr pe r tîj te χĩnje š te gjela tšung, e šankát, se pasur dî dúar, o dî kẽ mbe te jêš i štẽ n te ziárri i pa‐fe rnúam.
9 E nde siu it te skandalidzare n, škulje, e štire ka ti: e št mê mîr pe r tîj te χĩnje š me nje sî te gjela, se me di te jêš i štẽ n te avsi ziárrit.
10 Rúani te mos šani nje nde kta te vígje lje : pse ju θom, se ẽ́ ngje ljit e tire nde r kjíele t gjiθmôn šoχe n fákjien e Tate s tim, tše e št te kjíele t.
11 Pse erθ i Biri njeríut te salvônje te biérrin.
12 Tše ju duket? ne ndonjerî pafte nje kjint delje, e ju‐sparrangjiste nje nde r to: lje ríer aí ne nde δietene ndat, tue etsur máljevet, nẽ ng ke rkón te sparrangjíste n?
13 E nde i árθe te te gjẽ nje : pe r ve rtét ju θom se kâ mê šûm χarê pe r té se pe r ne nde δietene ndat, tše nẽ ng u‐sparrangjistin.
14 Ke štú nẽ ng ê ve ljêm pe rpara Tate s tê je , tše e št te kjíele t, te biret nje nde r kta te vígje lje .
15 E nde fteste kunte r tîj vlau it, ets’ e ne me réi nde r ti, e aí vete m: e nde aí te gjékje te , gave njeve vláun tẽ nte .
16 E nde mos te gjékje te , mirr me tîj eδé nje , o di vet, sâ te buza di martrîše , o tre te kjintrônje gjiθ te folje t.
17 Nde prana ẽ ng dafte te gjegjet atá, θúaja kjíše se . E nde eδé kjiše n se gjékje te , kjofte pe r tîj si džentili, o gabe ljoti.
18 Pe r ve rtét ju θom, se sâ ljíδe šit mbi δéun, jân te ljíδura nde r kjíel: e sâ sgjíδe šit mbi δéun, jân te sgjíδura nde r kjíel.
19 Papâ ju θom, se nde di nde r ju e ndíešin bašk mbi δéun, pe r nga šurbés, tše kân te ljípe nje n, i vién atire ka Tata im, tše e št te kjíele t.
20 Pse tek jân di, o tre vet te mbiéδur nd’ é me rit tim, ú jam atié nde mest atíreve.
21 Aχíera tue kjasur atîje Piétri, θa: Zot, sâ χêr kâ te me ftése nje vlau im, e ú te nde ljênje ? pe r štat χêr?
22 Θot atîje Džesúi: Nẽ ng te θom, njera štat χêr: po njera štate δiét e štat χêr.
23 Pe r kte u‐gja rregje ría e kjíelvet njeríut rregje , tše diš te bẽ́ neje kundet me šerbe tore t e tîje .
24 E si zû ti bẽ́ neje , i erθ pe rpara nje , tše kiš ti jip δiét mîlje talente.
25 E si aí nẽ ng kiš te ja jip, i kumandói i zoti tîje te šitej aí, e šokja e tîje , e te biljte , e gjiθséi tše kiš, e te paguχej de tira.
26 Râr pe r kte mbe trúal šerbe túari, e parkaljésneje tue θẽ n: Zot, ki patšêndze pe r mua, e ú te jap gjiθséi.
27 E i zoti pasur ljipisî pe r at šerbe túar, e lja te vêje , e i nde ljéu de tire n.
28 E dâlje aí šerbe túar gjet nje nde r šóke te šerbe trije, tše i kiš de tire nje kjint δinâr: e rre mbíer iš e e fukárneje , tue θẽ n: Ẽ m até tše kê te me japše .
29 Râr mbe trúal pre kte šoku tîje šerbe trije, e parkaljésneje , tue θe n: Ki patšêndze pe r mua, e te jap gjiθséi.
30 E aí nẽ ng diš: po vatur, e štû nde filjakjî, njera ti pagúaneje de tire n.
31 Pâr prana šokte e tîje šerbe trije kto te bẽ na, u‐χeljmúan šûm: e vatur rre fíeje tin zotit tire gjiθséi, tše kiš kjẽ n.
32 Aχíera θe rritur até i zoti tîje , i θot: Šerbe tôr i ljik, gjiθ até de tire te ljê, se me parkaljese:
33 Se te ngit eδé tîj te ljipíse je šokun tẽ nte , si eδé ú ljipisa tîj?
34 E po tše u‐ngroχ i zoti tîje , e δa nde dúar atire tše vríse je n χûnje , njera kûr ti pagúaneje gjiθ de tire n.
35 Ke stú eδé Tata im i kjíele s ju bẽ n juve, nde mos nde ljefšit nganjé vláut tîje te zé me rat túaje ftesmat e tire.
Mbretnia u takon të vegjëlve
1 Në atë kohë, nxanësit iu afruen Jezusit dhe e pyetën: «Kush, pra, asht ma i madhi në mbretninë e qiejve?». 2 Thirri pranë një fëmijë, e vuni më kambë, në mesin e tyne, 3 e tha: «Vërtet po ju them, nëse nuk ktheheni e baheni si fëmijët, nuk hyni në mbretninë e qiejve. 4 Kush bahet i vogël si ky fëmijë, ai asht ma i madhi në mbretninë e qiejve. 5 Nëse dikush e pranon një fëmijë të tillë në emnin tim, më pranon mue».
Sprova
6 «Kushdo që e çon në bjerrje njënin prej këtyne të vegjëlve, që besojnë në mue, do t'i volitte me iu varë rreth qafe mokra, që e rrotullot gomari, e me u mbytë në det të gjanë. 7 Mjerë bota për bjerrjet. Nevojitet të vijnë bjerrjet, megjithatë, vaj për njeriun prej të cilit vijnë bjerrjet. 8 Nëse dora jote ose kamba jote të bajnë me u bjerrë, këpute flake prej teje. Për ty asht ma bukur me hy në jetë i cunguem ose i çalë, se me pasë dy duer e dy kambë e me u hedhë në zjarrin e përhershëm. 9 Dhe, nëse syni yt të ban me u bjerrë, nxirre e flake prej teje. Për ty asht ma bukur me hy me një sy në jetë, se me pasë të dy sytë e me u hedhë në Gehenën e zjarrtë».
Delja e humbun
10-11 «Ruej se përçmoni njënin prej këtyne të vegjëlve. Unë po ju them se engjëjt e tyne në qiej kundrojnë gjithnjë fytyrën e Atit tim, që është në qiej. 12 Si ju duket? Nëse një njeri ka njëqind dele dhe një prej tyne degdiset, a nuk do t'i lajë të nantëdhjetë e nanta nëpër male e do të shkojë me kërkue të degdisunën? 13 Dhe, nëse ndodh që e gjen, vërtet po ju them se gëzohet ma shumë për të, se për të nantëdhjetë e nantat që nuk ishin degdisë. 14 Njësoj, nuk asht dëshirë e atit tuej, që asht në qiell, që të humbasë njëni prej këtyne të vegjëve».
Gabimet në kishë
15 «Nëse vëllai yt mëkaton kundër teje, shko e qortoje, vetëm ndërmjet teje dhe atij. Nëse të ndigjon, e fitove vëllain tand. 16 Por, nëse nuk të dëgjon, merr me vete një ose dy të tjerë, që çdo fjalë të zajë vend në gojën e dy ose tre dëshmitarëve . 17 Po të mos i ndigjojë ata, thueja kishës. Nëse nuk ndigjon as kishën, ai duhet të jetë për ty pagani dhe tagrambledhësi. 18 Vërtet po ju them: çkado të lidhni mbi tokë, do të jetë e lidhun në qiell dhe çkado të zgjidhni mbi tokë, do të jetë e zgjidhun në qiell. 19 Prap po ju them se, nëse dy prtej jush bashkëzanojnë mbi tokë për çdo veprim që lipset, do t'u jepet prej Atit tim, që asht në qiell. 20 Se, ku dy a tre janë të mbledhun në emnin tim, aty jam unë, mes tyne».
Për faljen
21 Atëherë u afrue Pjetri e i tha: «Zot, sa herë mund të mëkatojë vëllai im e unë ta fal? Deri në shtatë herë?» 22 Jezusi i tha: «Jo deri në shtatë herë, por deri në shtatëdhjetë her shtatë. 23 Prandaj, mbretnia e qiejve i ngjan një mbreti, që deshi me ndreqë llogaritë me shkërbëtorët e vet. 24 Kur filloi me i ndreqë, i sollën një që i kishte detyrim njëmijë talenta. 25 Por, tue qenë se nuk i kishte me ia dhanë, zotnia e urdhnoi me shitë greun, fëmijtë e gjithçka kishte, për me ia kthye. 26 Mirëpo shërbëtori ra përmbys para tij, tue thanë: "Ki durim me mue e kam me të kthye gjithçka". 27 Zotnisë iu dhimbt ai shërbëtor. E liroi dhe ia fali detyrimin. 28 Por, ai shërbëtor, tue dalë, gjeti një bashkëshërbëtor të vetin, i cili i detyrohej njqind denarë dhe e kapi tue e furë e tue i thanë: "Më kthe çka më detyrohesh!". 29 Bashkëshërbëtori i tij u rrëzue e iu lut: "Ki durim me mue e kam me t'i kthye". 30 Por ai nuk deshi. Shkoi dhe e futi në burg derisa të kthenta çka kishte detyrim. 31 Shokët e tij shërbëtorë, tue pa këto ndodhi, u trishtuen fort dhe shkuen e i treguen zotnisë gjithçka ndodhi. 32 Atëherë zotnia e tij e thirri e i tha: "Shërbëtor i lig! Unë ta fala kret atë detyrim, se m'u lute. 33 A nuk duhej ta mëshiroje edhe ti shokun tand shërbëtor, siç u mëshirove edhe vetë?". 34 Zotnia i zemëruem, ua dorëzoi torturuesve, derisa të mos kthente tanë detyrimin. 35 Njësoj do të veprojë me ju edhe Ati im qiellor, nëse, prej zemrave tueja, nuk e falni secili vëllanë e vet».