Krie XXVI.
1 E kje se, kûr Džesúi fe rnói gjiθ kto te folja, θa δišípulje vet e tîje :
2 Dini se pas dî díte še jân Páške te , e i Biri njeríut vién i δẽ n se te ve χet mbe krikje .
3 Aχíera u‐mbióθtin krerat e príftravet, e Skribrat, e piékje t’ e gjíndies te valji kréit te príftravet, tše ja θoje n Kaifás:
4 E kjindrúan nde r ta te ze je n Džesúin me nge njím, e te vrísie n.
5 E θoje n: Jo tek e kré mtia, se te mos tundet gjíndia.
6 E si ndoδej Džesúi Betanî te špia e Simunit lebrusit,
7 Ju‐kjas nje grúa, tše kiš nje rrogjê alabastri me valj te štré it, e ja derδi mbi kríet e tîje tše rrîje ulje t.
8 E pâr δišípuljit e tîje , u‐ndze rrartin, tue θẽ n: Pe rtšé kta te biêrre ?
9 Pse kta valj mund šitej šûm, e ti jipej te né murvet.
10 E nde ljgúar kte Džesúi, θa atire: Pe rtšé ljóδe ni ke t grua? pse be ri nje šurbés te mîr mbi mua.
11 Pse ngaχêr te né murit i kini me ju: e mua nẽ ng me kini ngaχêr.
12 Pse ke jó tše štû kta valj mbi kurmin tim, e be ri pe r te me vê r nde várre te .
13 Pe r ve rtét ju θom, ku do kjofte preδikúar kî Vangjélje te gjiθ jeta, vién e θe χet eδé tše be ri ke jó pe r kuitím te sâje .
14 Aχíerna vatur nje nde r dimbe δiéte te , i θẽ n Juδa Skarióti, te krerat e príftravet,
15 Θa: Tše dúani te me jipni, e ú ju jap nde r dúar até ? E atá i tákse tin triδiét te re gjẽ nda.
16 E tše aχíera ke rkói χere n se te traδírneje .
17 E tek e para e te paθartit u‐kjáse tin δišípuljit Džesúit, tue θẽ n atîje : Ku do te de rtónje mi tîj te χâš Paške n?
18 E aí θa: Étse ni nde χore t te aktsilji, e i θoni: Δáskalji θot: Χera ime e št afe r, ú bẽ nje Paške n tek ti me δišípuljit e mî.
19 E bẽ n δišípuljit si kumandói Džesúi, e ndrékje tin Paške n.
20 E arδur mbré manet, u‐úlje mbe tríes me te dimbe δiéte te .
21 E si atá χaje n, θa: Pe r ve rtét ju θom, se nje nde r ju me traδire n.
22 E te χeljmúar šûm, zûn e i θân nganjé nde r ta: Mos jam ú, Zot?
23 E aí pe rgjegjur, θa: Kuš ngjíeje ti me mua dore n te taljuri, kî me traδire n.
24 I Biri i njeríut vete, si kje škrúar pe r té : po mierezî atîje njeríu, pe r ke i Biri i njeríut vién i traδirtur: iš mîr pe r té , nde s’ u‐kiš ljêr aí njerî.
25 E pe rgjegjur Juδa, tše e traδirti, θa: Mos jam ú, Rabbi? Θot atîje : Ti e θê.
26 E si atá χaje n, Džesúi mârr buke n, e po tše e bekói, e tšáiti, e ja δa δišípulje vet, e θa: Mírre ni, e χani: kî e št kurmi im.
27 E mârr kjeljkjin, po tše ringratsiárti, ja δa atire, tue θẽ n: Pini ka kî gjiθ.
28 Pse kî ê gjaku im, aí i δiáte se rê, tše pe r šûm kâ te derδet pe r nde ljemen e me katvet.
29 Ju θom prana, se ú nẽ ng pî tše naní ke tîje fruti δrîše njera tek ajó dit, kûr te pî me ju te rî te rregje ría e Tate s tim.
30 E po tše ke ndúan Tinzoti, vân te malji i Ulínje vet.
31 Aχíerna i θot atire Džesúi: Gjiθ ju vini e skandalidzáreni pe r mua, te ke jó nat. Pse u‐škrua: I bie pekurarit, e sparrangjisen deljet e kafše s.
32 E pas te ngjálturit tim, ú vete pe rpara juš Galilê.
33 Pe rgjegjur prana Piétri, i θa: Nde eδé gjiθ u‐skandalidzaršin pe r tîj, ú jo nje χêr skandalidzarem.
34 Θa atîje Džesúi: Pe r ve rtét te θom, se nde kte nat, pâr se te ke ndônje gjelji, trî χêr θua se ẽ ng me njeχ.
35 Θot atîje Piétri: Eδé nde duχet se te vdes me tîj, ẽ ng θom se se te njoχ. E ke stú θân gjiθ δišípuljit.
36 Aχíerθin vete Džesúi bašk me ta te nje χore z e θẽ n Džete seman, e θot δišípulje vet tîje : Ulji ke tú sa ú vatur ke tié te parkaljése nje .
37 E mârr Piétrin, e di te bilje t e Dzebeδéut, zû te χeljmonej e te χumbej χeljmi.
38 Aχíera θot atire: Špirti im ê i χeljmúar akj sâ pe r morte : kjindroni ktu, e rrini sgjúar me mua.
39 E etsur ditsáθ, râ me fakjet pe rmiste , tue parkaljesur, e tue θẽ n: Tata im, nde mund jêt, lje te škônj largu meje kî kjeljkje ; nde mós jo si dua ú, po si do ti.
40 E vete te δišípuljit e tîje , e i gjẽ n tše fiẽ̂ n, e i θot Piétrit: Ke stú nẽ ng múnde tit te rrije t nje ôr sgjúar me mua?
41 Rrini sgjúar, e parkaljése ni te mos χíje ši nde tantatsiúne . Špirti ê i akse m, po kurmi ê i viljakosur.
42 Papâ tek e dîta χêr vatur, parkaljesi, tue θẽ n: Tata im, nde kî kjeljkje se mund škônje largu ka ú moss’ e pîša, u‐be fte ve ljema jote.
43 E vatur, gjẽ n papâ atá tše fié je n: se iše n sît e tire te me šúam.
44 E po tše lja atá, vatur papâ, parkaljesi te trete n χêr, tue θẽ n eδé ató fiâlje .
45 Aχíerna vién te δišípuljit e tîje , e i θot: Fiẽ ni ngjumu, e pre χi: njô u‐kjas χera, tše i Biri njeríut e št i δẽ n nde dúar me katrúamvet.
46 Ngré χeni, e vemi: njô e rrû aí tše me traδíre n.
47 E si aí fólje neje eδé, njô erθ Juδa nje nde r dimbe δiéte te , e bašk me té gjinde šûm me maχjere e χûnje , de rgúar ka krerat e príftravet, e piékje t e gjíndies.
48 E aí tše e traδirti, δa atire nje sinjâl, tue θẽ n: Aí tše ú te púθe nje , aí e št, mbánie.
49 E mbiátu kjasur Džesúit, θa: Te faljem, Rabbi. E e puθi.
50 E Džesúi θa atîje : Mik, pe rtšé erδe? Aχíerθin kjasur atá, štûn dúart mbi Džesúin, e e zûn.
51 E njô nje ka atá, tše iše n me Džesúin, ndé itur dore n, škulji špate n e tîje , e tse nói šerbe túarin e kréit priftravet, e i ndzúar vešin.
52 Aχíerna θot atîje Džesúi: Prîr špate n tẽ nde te vendi i sâje . Pse gjiθ atá, tše marre n špate n, me špat biren.
53 O te fiantase n, se ú nẽ ng mund parkaljése nje Tate n tim, e me vê mbân mê se dimbe δiét lêge ẽ́ ngje ljiš?
54 Si andái kân te be χen te Škrúamet, pse ke štú kâ te jêt?
55 Nd’ at χêr θa Džesúi gjínde vet: Si pe r nje latrún dúaltit me maχjere e drunje te me zé je te : nga dita ú úlje ša ndân juve te kjiša tue me súar, e nẽ ng me zûte .
56 E gjiθ kî šurbés kje, se te bé χšin te Škrúamet e profétravet. Aχíerna gjiθ δišípuljit, ljẽ n até , iktin.
57 Atá prana po tše zûn Džesúin, e kjeltin te Kaifasi krei príftravet, ku u‐mbióθtin Skribrat e piékje te .
58 E Piétri vêje pas atîje pre se largu, njera te valji kréit príftravet. E χíje tur mbre nda, u‐ulje me šerbe toret, te šiχ te fe rnúarit.
59 E krerat e príftravet, e piékje te , e gjiθ sinedri ke rkoje n martrî te rreme kunte r Džesúit, se te vrísie n:
60 E ẽ ng e gjéte tin; e si u‐bẽ̂ n pe rpara šûm martrî te rrêm, nẽ ng e gjéte tin. E prana arδur di martrî te rrêm,
61 Θân: Kî θa: Ú mund šuljáre nje kjiše n e Tinzoti, e nde trî dit te stíse nje .
62 E ngré itur krei príftravet, θa atîje : Mosgjê se pe rgjegje? Tše martrî bẽ nje n kta kunte r tîj?
63 E Džesúi rrîje kjet. E pe rgjegjur krei príftravet, i θa: Te vê me bê pe r Te nzót te gjâl, te na θúaš nde ti jê Krišti, i biri Tinzoti.
64 I θot atîje Džesúi: Ti e θê: Mbe gjíθ ju θom, tše naní e pare t šiχni te Birin e njeríut uljur kâ e diáθta te fukjîs, e tše vién mbi rêt e kjíele s.
65 Aχíerθin krei príftravet škjúar te véšurat e tîje , tue θẽ n: Malkói: tše ti dúami martrît? e ši nje mént gjékje tit malkimin e tîje :
66 Tše ju duket juve? E atá pe rgjegjur θân: I nget mórtia.
67 Aχíerna i pe štíje tin nde fakjet, e e zûn me grušte, e te tiêre i ndẽ́ nde tin mbalambersa,
68 Tue θẽ n: Ge dzáre na, Krišt, kuš e št aí tše te tse nói.
69 E Piétri rrîje ulje t jašt te valji: e u‐kjas atîje nje kopilje, tue θẽ n: Eδé ti iše me Džesúin Galiléun.
70 E aí negói pe rpara gjiθve, tue θẽ n: Ẽ ng dî tše θua.
71 E si dúal aí jašta dere s, e pâ njate r kopilje, e θa atire, tše iše n atié: Eδé kî iš me Džesúin Nadzarenin.
72 E papâ negói me bê: Se ú nẽ ng njoχa njeríun.
73 E pas nje tšik kjasur atá tše ndóδe šin atié, θân Piétrit: Ve rtét se eδé ti jê nde r ta: se eδé te folje t tẽ nte te buθtón.
74 Aχíerna zû te né me je , e te bẽ́ neje bê se ẽ ng njiχ njeríun. E mbiátu ke ndói gjelji.
75 E Piétri u‐kuitúa te fiálje s Džesúit, tše i kiš θẽ n: Se me pâr se te ke ndônje gjelji, trî χêr ti me negón. E dâlje jašt; kjáiti farme koste .
KAPTINA XXVI.
1 Edhe Iesui kur mbaroi gjithë këto fjalë, u tha dishepujvet vet:
2 E dini se mbas dy ditsh ashtë pashka, edhe i bir’ i nieriut nepetë ndër duer për me u kryqëzuem.
3 Atëherë u mbëlothnë Krye-priftënit’ edhe Shkruesit’ edhe pleqt’ e popullit ndë oborr të Krye-priftit, qi thohei Kaiafë;
4 edhe banë këshille për me zanë Iesunë me gënjim, edhe me e vramë.
5 Edhe thoshinë: Mos e zamë për ditë feste, qi të mos bahetë të përziem ndë popullit.
6 Edhe Iesui kur ishte ndë Bethani, ndë shtëpi të Simonit kromosunë,
7 i erdhi përanë nji grue qi kishte nji alabastër me voj ere shumë të shtrejtë, edhe ia derdhi mbi kryet, atie ku ishte ndenjunë ndë mësallë.
8 Edhe dishepujt’ e ati kur panë, u zemëruen’, e thanë: Për ç’punë me hupunë?
9 Sepse kyi voj ere mundei me u shitunë me shumë nder , edhe me u dhanë ndëpër të vobegjit.
10 Edhe Iesui si muer vesht, u tha atyneve: Përse i nepni mundime gruesë? Sepse ajo bani punë të mirë mbë mue.
11 Sepse të vobegjit’ i keni përherë me vetëhenë tuei, por mue nukë më keni përherë.
12 Sepse ajo kur derdhi këte voj ere mbi korpinë t’em, e bani për të vorruemit t’em.
13 Për të vërtet po u thom juve: Kudo me u predikuem kyi ungjill ndë gjithë botënë, ka me u folun’ edhe se qish bani ajo, qi të përmendet’ ajo.
14 Atëherë shkoi nji prei të dy-mbë-dhetësh, ai qi quhei Iudë Iskarioti, te Krye-priftënit,
15 e tha: Qish doni me më dhanë, edhe unë do t’u nap juve ndër duer ate? Edhe ata i dhanë tri-dhet’ argjanda.
16 Edhe çë mb’atëherë kërkonte kohë me e trathtuem.
17 Edhe të parënë ditën’ e të pabrumievet dishepujt’ erthnë përanë Iesuit, e i thanë: Ku do të bajmë gati për tyi me ngranë pashkënë?
18 Edhe ai tha: Shkoni ndë qytet tek akë-cilli, edhe i thoni - Mieshtri thotë: Koha eme ashtë ngjat; kam me bamë pashkënë te ti, bashkë me dishepujt’ e mi.
19 Edhe dishepujtë banë sikurse i porositi Iesui, edhe banë gati pashkënë.
20 Edhe kur u ngrys, ishte tue ndenjunë ndë mësallë bashkë me të dy-mbë-dhetët.
21 Edhe ata tue ngranë, tha: Për të vërtet po u thom juve, se nji prei jush ka me më trathtuem.
22 Edhe ata u idhënuenë fort, e filluenë me i thanë gjithë-se-cilli prei atyneve: Zot, mos jam unë?
23 Edhe ai u përgjeq, e tha: Ai qi ngjeu dorënë ndë kupët bashkë me mue, kyi ka me më trathtuem.
24 I bir’ i nieriut shkon, sikurse ashtë shkruem për atë: - Por mjer ati nieriu, qi trathtohet’ i biri i nieriut prei ati! Ishte mirë për atë nieri, mos me pasunë lemë.
25 Edhe Iuda, ai qi e trathtoi, u përgjeq, e tha: Rabbi, mos jam unë? I thotë: Ti po thue.
26 Edhe ata tue ngranë, Iesui muer bukë’ edhe e bekoi, edhe e theu, e ua dha dishepujvet, edhe tha: Mirrni, e hani; kyi ashtë korpi em.
27 Edhe muer potirinë, edhe si u fal nders, ua dha, tue thanë: Pini të gjithë prei këti,
28 sepse kyi ashtë gjaku em i dhiatësë re, qi derdhetë për shumë për ndëjesën’ e fajevet.
29 Edhe po u thom juve, se s’kam me pimë, çë tashti e mbaskëndai, prei kësai peme qi piell hardhia, deri mb’atë ditë, kur ta pij të re bashkë me ju ndë mbëretënit të t’im et.
30 Edhe ata si thanë kankën’ e uratësë, duelnë ndë Malt të Ullivet.
31 Atëherë Iesui u thot’ atyneve: Gjithë ju keni me u shkandalizuem mbë mue këte natë, sepse ashtë shkruem: “Kam me i ranë bariut, edhe dhentë kanë me u shpërdamë prei tubësë”.
32 Por mbassi të ngjallem unë, kam me votunë përpara jush ndë Galile.
33 Edhe Pietri u përgjeq, e i tha: Edhe të gjithë ndë u shkandalizofshinë mbë tyi, unë s’kam me u shkandalizuem kurrë.
34 Iesui i tha: Për të vërtet po të thom, se këte natë, para se të këndojë gjeli, tri herë ke me më mohuem.
35 Pietri i thotë: Edhe ndë u lypstë me vdekun’ unë bashkë me tyi, s’kam me të mohuem. Kështu than’ edhe gjithë dishepujtë.
36 Atëherë Iesui vien bashkë me ata ndë nji katund qi thohetë Gethsimani, edhe u thotë dishepujvet: Rrini aty, deri sa të vete, e të falem atie.
37 Edhe muer me vetëhe Pietrin, edhe dy të bijt’ e Zebedeut, e filloi me u idhënuem, e me i ardhunë randë.
38 Atëherë u thot’ atyneve: Shpirti em asht’ i idhënueshim deri mbë vdekë; mbetni këtu, edhe rrini qutë bashkë me mue.
39 Edhe si shkoi pak përpara, ra me faqe përmbys, tue u falun’, e tue thanë: Ati em, ndë qoftë se mundetë, le të shkojë prei meje kyi potir, por jo si të demi unë, por si të duesh ti.
40 Edhe vien te dishepujt, e i gjen tue fjetunë, edhe i thote Pietrit: Kështu nukë muftët me ndenjunë qutë nji orë bashkë me mue?
41 Rrini qutë, edhe faluni, qi të mos hyni ndë ngasëje, sepse shpirti ashtë gati, por mishi asht ’ i pafuqishim.
42 Për-së-ri për së dyti voiti, edhe u fal, tue thanë: Ati em, ndë qoftë se nukë mundetë me shkuem prei meje kyi potir, qi të mos e pij, u baftë dashunimi yt.
43 Edhe si erdhi, i gjen për-së-ri tue fjetunë, sepse syt’ e atyneve ishinë randuem.
44 Edhe si la ata, voiti për-së-ri, e u fal’ për së treti, tue thanë por ate fjalë.
45 Atëherë vien te dishepujt e vet; edhe u thot’ atyneve: Flini pra, edhe prahi: qe tek u afrue ora, edhe i bir’ i nieriut nepetë ndër duer të fajtorëvet.
46 Çohi, le të shkojmë: qe tek u afrue ai qi më trathton.
47 Edhe ai kur ishte tue folë, qe tek erdhi Iuda, nji prei të dy-mbë-dhetësh, edhe bashkë me atë erthnë shumë gjindëje me thika e me druna, prei anësë Krye-priftënavet edhe pleqvet popullit.
48 Edhe ai qi e trathton u bani atyneve shenjë, tue thanë: Ate qi të puth unë, ai ashtë; zinia.
49 Edhe përnjiherë erdhi përanë Iesuit, e tha: Falemi, Rabbi; edhe e puthi.
50 Edhe Iesui tha: Mik, përse erdhe? Atëherë u afruen’, e vunë duertë mbi Iesunë, edhe e zunë.
51 Edhe qe nji prei asish qi ishinë bashkë me Iesunë, shtrini dorën’ e nxuer thikën’ e vet, edhe i ra shërbëtorit Krye-priftit, e i preu veshinë.
52 Atëherë Iesui i thotë: Këthe thikënë tande ndë vend të vet, sepse gjith’ ata qi venë dorë mbë thikë, kanë me u bierrë.
53 Apor të duketë se nukë mundem tashti t’i lutem t’im et, edhe ka me më nxierrë përpara ma tepërë se dy-mbë-dhetë legjeona engjujsh?
54 Si kanë me u mbushunë shkronjatë pra, se kështu duhetë me u bamë?
55 Mb’ate herë Iesui i tha gjindëjesë: Porsi mbi kursarë keni dalë me thika e me druna për me më zanë? Përditë rrishiem te ju tue mësuem ndë tempull, edhe nukë me zutë.
56 Por gjithë këjo u ba, qi të mbushenë shkronjat’ e profetënavet. Atëherë gjithë dishepujt’ e lan’, e iknë.
57 Edhe ata si kapnë Iesunë, e prunë te Kaiafa Krye-prifti, atie ku ishinë mbëledhunë Shkruisit’ edhe pleqtë.
58 Por Pietri e merrte mbrapa prei së largut, deri nd’oborr të Krye-priftit, edhe si hyni mbrenda, rrinte bashkë me shërbëtorët, për me pamë të mbrapmenë.
59 Edhe Krye-priftënit’ edhe pleqt’ edhe gjithë bashkë-ndeitia kërkojshinë deshmi mbë rrenë kundrë Iesuit, për me e vramë,
60 por nukë gjetnë. Edhe ndonëse erthnë shumë deshmitarë rrenës, por nukë gjetnë. Edhe mbasandai erthnë dy deshmitarë rrenës,
61 e thanë: Kyi tha, se - Mundem me prishunë tempullin’ e Perëndisë, edhe për tri ditt me e ndërtuem.
62 Edhe Krye-prifti u ngrit, e i tha: S’po përgjegje aspak? Ç’deshmi bajnë këta kundrë tejet?
63 Por Iesui nukë pëzante. Edhe Krye-prifti u përgjeq, e i tha: Të ve mbë be për Perëndin’ e gjallë, të na thuesh, ndë je ti Krishti, i Bir’ i Perëndisë.
64 Iesui i thotë: Ti po thue: por unë po u thom juve, se çë tashti e mbaskëndai keni me pamë të birin’ e nieriut tue ndenjunë prei së diathtësë fuqisë, edhe tue ardhunë mbi renat e qiellit.
65 Atëherë Krye-prifti shqeu petkat’ e veta, tue thanë, se: Vlasfimisi. Ç’nevojë kena ma për deshmitarë? Qe tashti tek e ndëgjuetë vlasfimin’ e ati.
66 Si u duketë juve? Edhe ata u përgjegjën, e thanë: Ashtë fajtuer për vdekë.
67 Atëherë e pështynë ndër sy, edhe i ranë me grushta; edhe të tierë i ranë me shuplaka,
68 tue thanë: Profetizo mbë ne, o Krisht; cilli asht’ ai qi të ra?
69 Edhe Pietri rrinte përjashta ndë oborr, edhe i erdhi për-anë nji shërbëtore, tue thanë: Edhe ti ishie bashkë me Iesu Galileasinë.
70 Por ai e mohoi përpara të gjithëve, tue thanë: Nukë dij se qish thue.
71 Edhe ai kur duel ndë derë të oborrit, e pa nji tietër, edhe u thot’ atyneve qi ishin’ atie: Edhe kyi ishte bashkë me Iesu Nazoreasinë.
72 Edhe për-së-ri e mohoi me be, se: Nuk’ e dij nierinë.
73 Edhe mbas nji grimet erthnë për-anë ata qi ishinë tue ndenjun’, e i thanë Pietrit: Për të vërtet edhe ti je prei asish; sepse edhe të folunitë t’at të difton.
74 Atëherë filloi me nemë, e me bamë be, se: Nuk’ e dij atë nieri. Edhe përnjiherë këndoi gjeli.
75 Atëherë i ra ndër mend Pietrit fjala e Iesuit, qi i pat thanë, se: Para se të këndojë gjeli, tri herë ke me më mohuem. Edhe duel jashtë, e qjau idhët.