Krie XXV.
1 Aχíerθin gjitet rregje ría e kjíelvet δiét vírgje rave: tše mârr χiljneret e tire dúaltin pe rpara δẽ́ nde rrit.
2 E pes nde r to iše n te špéita, e pes ndrola:
3 E ndrolat, mârr χiljneret e tire, ẽ ng múartin valje bašk me to:
4 Te špéitat pra múartin valje te rrogjêt e tire bašk me χe ljnere t e tire.
5 E si δẽ́ nde rri me nói, u‐kje lúan te gjiθta e fié je n.
6 E nde mes náte se kje nje θírre me : Njô vién δẽ́ nde rri, díljni pe rpara atîje .
7 Aχíerna u‐ngrên gjiθ ató vírgje ra, e de rtúan χe ljnere t e tire.
8 E ndrolat θân te špéitravet: Ẽ na neve ka válje te tâje: se χe ljnere t tân jân e šuχen.
9 U‐pe rgjégje tin te špéitat, tue θẽ n: Jo, mos ẽ ng erre fte neve e juve, étse ni mê špéit tek atá tše e šese n, e biénie pe r ju.
10 E si ató veje n te biéje n, errû δẽ́ nde rri: e ató tše ndóδe šin te ndrékjura, χíje tin me té te dárse met, e u‐mbulî dera.
11 E vĩnje n pe stana eδé te tiérat vírgje ra, tue θẽ n: Zot, Zot, χape neve.
12 E aí pe rgjegjur θa: Pe r ve rtét ju θom, nẽ ng ju njoχ.
13 Mandái rrini sgjúar, se nẽ ng dini dite n, ne χere n, tše vién i Biri njeríut.
14 Pse si njeríu tše niset largu δeut, θe rriti šerbe tore t e tîje , e i lja nde r dúar petkat e tîje .
15 E njerit i δa pes talente, e jetrit di, e jetrit nje , nganjé je si fukjía e tîje , e u‐nis mbiátu.
16 E vatur aí tše kiš pes talente, še rbéu me atá, e be ri njete r pes talente.
17 Ke štú eδé aí tše pat di, e gave njéi njete r di.
18 Aí prana tše pat nje , vatur be ri nje grop te δeu, e fšeχu re gjẽ nde t e te zotit tîje .
19 E pas šûm mot vién i zoti atire šerbe tóre ve, e χeljkje kundin me atá.
20 E kjasur aí tše múar pes talentet, i vû pe rpara te tiére t pes, tue θẽ n: Zot, ti me δê pes talente; šiχ, ú gave njeva njete r pes talente mbi atá.
21 E i θa i zoti tîje : Mîr be re, šerbe túar i mîr e i bese m, mbi te páke te kjeve i bese m, ú te vê mbi te šumat: χîr te χaréa zotit tẽ nte .
22 E kjasur eδé aí tše múar di talente, θa: Zot, di talente me δê; šiχ, njete r di talente ú gave njeva mbi atá.
23 I θa atîje i zoti tîje : Mîr be re, šerbe túare i mîr e i bese m, mbi te páke te kjeve i bese m, ú te vê mbi te šúmat: χîr te χaréa zotit tẽ nte .
24 E kjasur eδé aí tše pat nje talente , θa: Zot, te dija se jê njerî i ngure t, tše kúare n tek se mbole, e mbiéθ tek se špriše:
25 E se u‐trẽ mba, vatur fšeχa talentin tẽ nte te bota: šiχ, kê tẽ ndin.
26 E pe rgjegjur i zoti atîje , i θa: Šerbe túar i ljik, e i varesur, dije se ú kúare nje tek se mbola, e mbiéθ tek se špriša?
27 Duχej andái te lje je ti re gjẽ ndin tim atire tše nde rronje n turrés, e arδur ú kiša mârr timin me nderés.
28 Ndzirni andái talentin ke tîje , e jípe nia atîje , tše kâ δiét talentet.
29 Pse atîje tše kâ i jipet, e i mburonet: po atîje , tše se kâ, eδé até tše kâ, i mirret.
30 E šerbe túarin tše se ve ljén štínie nde t’ érre tit te jaše m: atié kâ te jêt te kjâr, e nge rsima δẽ mbeš.
31 Kûr prana te vĩnje i Biri njeríut nde δokse te tîje , e gjiθ šé itrat ẽ́ ngje lj me té , aχíera uljet mbi θronin e δokse s tîje :
32 E mbjiδen pe rpara atîje gjiθ gjinde t, e ndân atá njeri ka jetri, si pekurari ndân deljet kâ katsíkje te :
33 E vê deljet kâ e diáθta e tîje , e katsíkje te kâ e mandžinta.
34 Aχíerna rregji θot atire, ka ana e diáθte : Ngani, ju te bekúamit e Táte se tim, trašigoni rregje rîn de rtúar juve tše kûr u‐bê jeta.
35 Se pata û, e me δât te χaja: pata et, e me δât te pîja: iša i χúaje , e me mbióθtit:
36 I džešur, e me veštit: u‐se murta, e érθe tit e me pât: iša nde filjakjî, e érθe tit tek ú.
37 Aχíerθin i pe rgjégjen te dréitit, tue θẽ n: Zot, kûr te pâm me û, e te δâm te χaje: o me et, e te δâm te pije?
38 E kûr te pâm te χúaje , e te mbióθtim: o džešur, e te veštim?
39 E kûr te pâm se mûr: o nde filjakjî, e érθe tim tek ti?
40 E pergjegjur rregji, θot atire: Pe r ve rtét ju θom, sâ χêr ja bê te nje i nde r kta vléze rit e mî te vígje ljit, e bê te mua.
41 Aχíerna θot eδé atire te ana e mandžinte : Ikni ka ú, ju tše jini te malkúar, te ziárri pâ‐fe rnúam, i de rtúar pe r diálin, e ẽ́ ngje ljit e tîje .
42 Se pata û, e nẽ ng me δât te χaja: pata et, e nẽ ng me δât te pîja:
43 Iša i χúaje , e nẽ ng me mbióδe tit: džešur, e nẽ ng me veštit: se mûr, e nde filjakjî, e nẽ ng érθe tit te me šíχe je t.
44 Aχíerna i pe rgjegjen eδé atá, tue θẽ n: Zot, kûr te pâm me û, o me et, o te χúaje , o te džešur, o te se mûr, o nde filjakjî, e nẽ ng te šurbíem?
45 Aχíera i pe rgjegjet atire, tue θẽ n: Pe r ve rtét ju θom: Sâ χêr nẽ ng ja bê te nje i nde r kta te vígje ljit, eδé mua nẽ ng me bê te .
46 E kta vên nde te pe súarit pa‐fe rnúam: te dréitit pra nde gjele t pâ‐fe rnúam.
KAPTINA XXV.
1 Atëherë mbëretënia e qillvet ka me u përgjaitunë me dhetë virgjinesha, të cillatë muernë dritat’ e veta, e duelnë përpara me pritunë dhandërrinë.
2 Edhe prei asosh ishinë pesë të mentshime, edhe pesë të marra.
3 Ato të marratë kur muernë dritat’ e veta, nukë muernë voj bashkë me vetëhe,
4 por të mentshimetë muernë voj ndër enët e veta, bashkë me dritat e veta.
5 Edhe dhandërri mbassi u vonue, i zuni gjumi të gjitha, edhe flijshinë.
6 Edhe ndë mies-natë u ba nji klithmë: Qe dhandërri te po vien; dilni përpara me e pritunë.
7 Atëherë gjith’ ato virgjineshat’ u çuenë, edhe ndreqnë dritat’ e veta.
8 Por të marrat’ u thanë të mentshimevet: Na epni prei vojit tuei, sepse po na shuhenë dritatë.
9 Edhe të mentshimet’ u përgjegjën, tue thanë: Mos s’ka me na mbastuem neve edhe juve, por ma mirë shkoni tek ata qi shesinë, edhe blini për vetëhenë tuei.
10 Edhe ato kur shkuenë me blemë, dhandërri erdhi; edhe ato qi ishinë gati hynë bashkë me ate ndër darsmat, edhe u mbyll dera,
11 Mbasandai vin’ edhe virgjineshat’ e tiera, e thonë: Zot, Zot, çilna.
12 Por ai u përgjeq, e tha: Për të vërtet po u thom juve se nuk’ u dij juve.
13 Rrini qutë pra, sepse nukë dini ditënë, as orënë, kur vien i bir’ i nieriut.
14 Sepse ka me ardhunë porsi nji nieri, i cilli , tue votunë ndë dhe të huej, thirri shërbëtorët’ e vet, e u dha gjan’ e vet.
15 Edhe njianit i dha pesë tallanta, e tietrit dy, e tietrit nji; gjithë-se-cillit mbas fuqisë vet; edhe përnjiherë voiti ndë dhe të huej.
16 Atëherë ai qi muer pesë tallantatë, shkoi, e punoi me ato, edhe bani të tiera pesë tallanta.
17 Kështu edhe ai qi muer dy, fitoi edhe ai të tiera dy.
18 Por ai qi muer njianënë, shkoi, e gërmihi ndë dhet, edhe mpshefi argjandin’ e të zotit.
19 Edhe mbas shumë kohet vien i zoti atyne shërbëtorëvet, edhe ven ore llogari me ata.
20 Edhe si erdhi përanë ai qi pat marrë pesë tallantatë, pruni të tiera pesë tallanta, tue thanë: Zot, pesë tallanta më dhe n’dorë, qe te fitova prei atyneve të tiera pesë tallanta.
21 Edhe i zoti i tha: Të lumtë shërbëtor i mirë, edhe besëtar; mbë të pakëta qe besëtar, kam me të vumë mbi të shumëta, hynë ndë gëzim t’yt zot.
22 Erdhi edhe ai qi pat marrë dy tallantatë, edhe tha: Zot, dy tallanta më dhe n’dorë, qe te fitova prei atyneve të tiera dy tallanta.
23 I zoti i tha: Të lumtë, shërbëtor i mirë, edhe besëtar; mbë të pakëta qe besëtar, kam me të vumë mbi të shumëta, hynë ndë gëzim t’yt zot.
24 Erdhi për-anë edhe qi ai pat marrë nji tallantë, e tha: Zot, të dita se je nieri i ashpër, qi korr ku nukë mbolle, edhe mbëleth ku nukë shpërdave;
25 edhe mbassi pata frikë, shkova, e mpshefa tallantënë tande ndë dhet; qe ku e ke tandenë.
26 Edhe i zoti u përgjeq e i tha: Shërbëtuer i keq edhe i përtueshim, ti e dite se unë korr ku nukë mbolla, edhe mbëleth ku nukë shpërdava,
27 duhei pra me vumë argjandinë t’em ndër turvezarët, edhe kur të vishiem unë, kishiem me marrë t’emenë bashkë me kamatënë.
28 Mirrni pra prei ati tallantënë, edhe epnia ati qi ka dhetë tallanta.
29 Sepse kuitdo qi ka, ka me i u dhanë, edhe ka me i tepruem, por prei kuido qi s’ka, edhe ate qi s’ka, edhe ate qi të ketë, ka me u marrë prei ati.
30 Edhe shërbëtorin’ e pavëjefshim hidhnia nd’errësinë të përjashtëme, atie ka me qenë të qjamit’ edhe të dridhunit’ e dhambëvet.
31 Edhe kur të vijë i bir’ i nieriut ndë laft të vet, edhe gjith’ engjujt’ e shenjtënueshim bashkë me atë, atëherë ka me ndenjunë ndë shkamp të laftit vet;
32 edhe kanë me u mbëledhunë përpara ati gjithë kombetë, edhe ka me damë njianinë prei tietrit, sikurse bariu dan dhentë prei kedhavet;
33 edhe ka me vumë dhentë prei së diathtësë vet, edhe kedhatë prei së rrëmaktësë.
34 Atëherë mbëreti ka me u than’ atyneve qi rrinë prei së diathtësë vet: Eni, të bekuemit’ e t’im et, trashigoni mbëretëninë qi ashtë bamë gati për ju çë kur se ashtë ngrefunë bota,
35 sepse pata uni, e më dhatë me ngranë; pata het, e më dhatë me pimë ujë; qesh i huej, e më muertë përmbrenda;
36 i sveshun’, e me veshët; u sëmuna, e më vut’ ore; qeshë ndë burk, e erdhët tek unë.
37 Atëherë të dreitëtë kanë me iu përgjegjunë, tue thanë: Zot, kurë të pam tue pasun’ uni, e të ushqyem? A tue pasunë het, e të dham me pimë ujë?
38 Edhe kurë të pam të huej, e të muerm përmbrenda? A të sveshun’, e të veshëm?
39 Edhe kurë të pam të sëmunë, a ndë burk, edhe erthmë te ti?
40 Edhe mbëreti ka me u përgjegjunë, e ka me u than’ atyneve: Për të vërtet po u thom juve - Sado qi i batë njianit këtyne ma të vogjilëvet vëllazënavet mi, ma keni bamë mue.
41 Atëherë ka me u than’ edhe atyneve qi rrinë prei së rrëmaktësë: Shkoni prei meje, të mallëkuemitë, ndë ziarrm të pasosunë, qi ashtë bamë gati për diallin’, edhe për engjujt’ e ati,
42 sepse pata uni, e s’më dhatë me ngranë; pata het, e s’më dhatë me pimë ujë;
43 qesh i huej, e s’me muertë përmbrenda; i sveshun’, e s’më veshët; i sëmunë, edhe ndë burk, e s’më vutë ore.
44 Atëherë kanë me iu përgjegjun’ edhe ata, tue thanë: Zot, kurë të pam tue pasun’ uni, a tue pasunë het, a të huej, a të sveshun’, a të sëmunë, a ndë burk, edhe nukë të shërbyem?
45 Atëherë ka me iu përgjegjun’ atyneve, tue thanë: Për të vërtet po u thom juve - Sado qi nuk’ i batë njianit këtyne ma të vogjilëvet, as mue nukë ma batë.
46 Edhe ata kanë me shkuem ndë mundim të pasosunë; edhe të dreitëtë ndë jetë të pa-sosëme.