Krie XX.
1 I gjet rregje ría e kjíelvet njeríut zotit špîs, tše dúal me bẽ n dit te mirr me rrôg jurnatiére t te vrešta tîje .
2 E po tše u‐ndrekje me jurnatiére t nje δinâr dite n, i de rgói te vrešta tîje .
3 E dâlje jašt si te e treta ôr, pâ te tiêr nde kjatse t tše rrije n prapt,
4 E θa atire: Étse ni eδé ju te vrešta, e até tše ju ngaft ú ju jap.
5 E atá vân. Dâlje papâ si te e gjašta, e te e né nde ta ôr: be ri eδé aštú.
6 E dâlje si te nje mbe δiéte ta ôr, gjet te tiêr tše rrije n prapt, e i θa: Pe rtšé rrini ktú gjiθ dite n pa bê re gjê ?
7 Θôn atîje : Se mosnjerî na múar me rrôg. Aí θot atire: Étse ni eδé ju te vrešta: e até tše kjofte drékje te , kini.
8 Arδur prana mbré manet θot i zoti vréšte se atîje tše i bẽ́ neje piéste : Θe rrite jurnatiére t, e jipi rroge n, zẽ nur ka te lúrte mit njera tek te pare t.
9 E arδur atá te nje mbe δiéte s ôr, múartin nganjé nje δinâr.
10 Arδur prana te pare t, pantéχe je n se kiš te mírre je n mê šûm: e múartin eδé atá nje δinâr pe r nje .
11 E tue mârr murmuríse je n kunte r zotit špîs,
12 Tue θẽ n: Kta te lúrte mit bẽ́ n nje ôr, e ti i be re gjiθnjé me nê, tše kjeltim ngraχ barre n e dite s, e vape n.
13 E aí pe rgjegjur, θa nje i nde r ta: Mik, ú nẽ ng te bẽ nje nje te štrẽ mbur: nẽ ng u‐ndrekje me mua pe r nje δinâr?
14 Mirre tẽ ndin, e ets: ú dua te jap eδé ke tîje te lúrte mit si tîj.
15 O nẽ ng me jipet mua te bẽ nje tše dua te šurbiset time? o siu it e št i kekje , se ú jam i mîr?
16 Ke štú te lúrte mit kan te jên te pare , e te pare t te lurte m. Se šûm jân te θe rritur, e pak te sgjeδur.
17 E ngjitur Džesúi Džerusalêm, mbióθ dimbe δiét δišípuljit me njân te uδa, e i θa:
18 Njô na ngjítemi Džerusalêm, e i Biri i njeríut vién i δẽ n te dúart kréravet e príftravet, e Skríbravet, e e kundanáre je n te vdês,
19 E e jape n gjínde ve t χúaje , se te kjéše nje n, te butmáre nje n χûnje , e te vẽ̂ n mbe krikje , e te e treta dit kâ te ngre χet.
20 Aχíera ju kjas e je ma te biljvet Dzebeδéut me te biljt e sâje , tue aδorartur, e tue ljipur gjê ka aí.
21 E aí θa asâje : Tše do? Θot atîje : Θúaj t’ uljen kta te biljte tim, nje ka e diaθta jote, e nje ka e mandžinta te rregje ría jote.
22 E pe rgjegjur Džesúi, θa: Nẽ ng dini tše ljipni. Mund pini kjeljkjin, tše kam te pî ú, e te pakzóneni te pakzimi, tže ú pakzonem? Θôn atîje : Múnde mi.
23 E aí θot atire: Kjeljkjin tim ju e pini: e te pakzimi, tse ú pakzonem, pakzóneni, po t’ úljeni ka e diaθta o ka e mandžinta ime nẽ ng e št pe r mua te ju e jap, po e št pe r atá kui kje de rtúar ka Tata im.
24 E po tše e gjékje tin te δiéte te , u‐ndze rráre tin me te di vléze rit.
25 E Džesúi θe rritur atá, i θa: Dini se te pare t e gjínde vet jân te zotrat mbi atá: e te mbe δénje te i mbânje n pe rpóš.
26 Jo ke štú kâ te jêt nde r ju: po aí tše dafte nde r ju te bẽ net i maθ, kjofte šerbe túari îje :
27 E aí tše dafte nde r ju te jêt i pari, kjofte gradzuni îje .
28 Aštú si i Biri njeríut nẽ ng erθ t’ iš i šurbíer, po te šurbênj, e te jâp gjele n e tîje pre te biérit te šûmve.
29 E tue dâlje atá ka Džériku, vate pas atîje šûm gjinde ;
30 E njô di te verbe r uljur pe r úδie, po tše gjékje tin, se škon Džesúi, θe rríte tin, tue θẽ n: Ki ljipisî pe r nê, Zot, biri Daviδit.
31 E gjíndia i ne me réneje se te kjéte šin. E atá mê šûm θe rrísie n, tue θẽ n: Ki ljipisî pe r nê, Zot, biri Daviδit.
32 E kjintrúar Džesúi, i θirri, e θa: Tše doni te ju bẽ nje ?
33 Θôn atîje : Zot, se te na χapen sît.
34 E mundur zé me rie Džesúi, ngau sît e tire. E mbiátu pân sît atire, e atá u‐bẽ̂ n pas atîje .
KAPTINA XX.
1 Sepse mbretënia e qillvet përgjan me nji nieri zot shtëpie, i cilli duel heret me nadie me zanë punëtorë për veshtin’ e vet.
2 Edhe si bani fjalë me punëtorët ka nji dinar ndë ditët, i dërgoi ndë vesht të vet.
3 Mbasandai si duel mbë tri orë, pa të tierë tue ndenjunë pa punë ndë tregt;
4 u tha edhe atyneve: Shkoni edhe ju ndë vesht, edhe kam me u dhanë juve qish të jetë me udhë. Edhe ata shkuenë.
5 Përsëri duel mbë gjashtë, edhe mbë nand’orë, edhe bani ashtu.
6 Edhe si duel mbë nji-mbë-dhet’ orë, gjeti të tierë tue ndenjunë pa punë, u thot’ edhe atyneve: Përse keni ndenjunë këtu gjithë ditënë pa punë?
7 I thonë: Sepse kurkushi s’na ka zanë. U thot’ atyneve: Shkoni edhe ju ndë vesht, edhe keni me marrë qish të jetë me udhë.
8 Edhe si u ngrys, i zot’ i veshtit i thotë kujdestarit vet: Thirrë punëtorëtë, edhe laiu pagënë, tue zanë fillë prei së mbrapmish, deri mbë të parët.
9 Edhe erthnë ata qi ishinë zanë ndë nji-mbë-dhet’ orë, e muernë ka nji dinar.
10 Edhe kur erthnë të parëtë, kujtuenë se kanë me marrë ma shumë, por edhe ata muernë ka nji dinar.
11 Edhe si muernë, murmuruenë kundrë të zotit shtëpisë,
12 thue thanë se: Këta të mbrapmitë banë nji orë, edhe i banë si nji-nji me ne qi bartëm të randën’ e ditësë, edhe vapënë.
13 Por ai u përgjeq, e i tha njanit prei atyneve: Mik, nukë të baj keq; nukë bane fjalë me mue ka nji dinar?
14 Merr tandinë, edhe ikë, edhe kam me i dhanë këti të mbrapmit sikurse edhe tyi.
15 Apor s’mundem unë me banë qish të demi ndë gja t’eme? Apor syni yt asht’ i keq, sepse unë jam i mirë?
16 Kështu kanë me qenë të mbrapmitë të parë, edhe të parëtë të mbrapëm, sepse shumë vete janë të thirrunë, por pak të sgjedhunë.
17 Edhe Iesui tue hipunë ndë Ierusalem, muer me vetëhe të dy-mbë-dhetë dishepujtë mbë-nj’-anë mb’udhë, edhe u tha atyneve:
18 Qe te po hipimë ndë Ierusalem, edhe i bir’ i nieriut ka me u dhanë ndër duer të Krye-priftënavet, edhe të Shkruisavet, edhe kanë me e gjukuem për vdekë;
19 edhe kanë me e dhanë ndër duer të kombevet për me e qeshun, e me e rrafunë ndë felak, e me e kryqëzuem, edhe të tretënë ditë ka me u ngjallë.
20 Atëherë i erdhi përanë e ama të bijvet Zebedeut bashkë me të bijt’ e vet, tue adhuruem, e tue lypunë nji gja prei ati.
21 Edhe ai i tha: Qish do? Ajo i thotë: Thuei me ndenjunë këta të dy bijt’ e mi, nji prei së diathtësë s’ate, edhe nji prei së rrëmaktësë, ndë mbretënit tande.
22 Por Iesui u përgjeq, e tha: Nukë dini se qish lypni - mundeni me pimë potirinë qi kam me pimë unë, edhe me u pagëzuem me pagëziminë qi kam me u pagëzuem unë? Ata i thonë: Mundena.
23 Edhe ai u thot’ atyneve: Potirinë t’em keni me e pimë, edhe me pagëziminë qi pagëzohem unë, keni me u pagëzuem, por me ndenjunë prei së diathtësë s’eme edhe prei së rrëmaktësë s’eme, nuk’ ashtë puna eme me e dhanë, por ka me u dhanë atyneve qi ashtë bamë gati për ata prei t’im et.
24 Edhe të dhetëtë kur ndëgjuenë, u zemëruenë për ata dy vëllazënit.
25 Por Iesui i thirri, e tha: E dini se të parët’ e kombevet pushtojn’ ata, edhe të mëdhejt’ urdhënojn’ ata.
26 Por kështu s’ka me qenë ndër ju, por kush të detë me u bam’ i math ndër ju, le të jetë shërbëtori juei.
27 Edhe kush të detë me qen’ i parë ndër ju, le të jetë shërbëtori juei.
28 Sikurse i bir’ i nieriut nuk’erdhi me u shërbyem, por me shërbyem, edhe me dhanë jetën’ e vet shpërblim për shumë vetë .
29 Edhe ata tue dalë prei Ierihosë, e muernë nbrapa shumë gjindëje.
30 Edhe qe dy të verbëtë tue ndenjunë mb’udhë, kur ndëgjuenë se po shkonte Iesui, bërtitnë, tue thanë: Përdëlle-na, o Zot, i bir’ i Davidit.
31 Edhe gjindëja i qirtoi mos me pëzaitunë, por ata bërtitshinë ma fort, tue thanë: Përdëllena, o Zot, i bir i Davidit.
32 Edhe Iesui ndenji, e i thërriti, edhe tha: Qish doni t’u baj juve?
33 Ata i thonë: Zot, të na çilenë sytë t’anë.
34 Edhe Iesui, si iu dhimpt, preku syt’ e atyneve; edhe syt’ e atyneve përnjiherë panë përsëri, edhe e muernë mbrapa.