Krie XI.
1 E kje, kûr Džesúi fe rnói te jip órde net dimbe δiét δišípulje vet e tîje , se škói atêje te me sóneje , e te preδikóneje te χorat e tire.
2 E Janji po tše gjekje te filjakjía te bẽ nat e Krištit, de rgúar di nde r δišípuljit e tîje ,
3 I θa: Ti jê aí, tše kâ te vĩnje , o presmi njete r?
4 E pe rgjegjur Džesúi θa atire: Vatur rre fíeni Janjit ató tše gjégje ni, e šiχni.
5 Te vérbe rit šoχe n, šankatrat étse nje n, lebruste kje ronen, šurdrat gjegjen, te vdékurit ngjalen, e te né murit kân fiáljze n e mîr:
6 E ljum e št aí, tše se márre te skandal tek ú.
7 E si u‐níse tin atá, Džesúi zû te θoje gjínde vet pe r Janjin: Tše vât te síχe je t ju te ére mi? nje kalme r tundur ka era?
8 Po tše vât te šíχe je t? nje burr vešur nde te χola? Šini atá tše kjéle nje n te χola, rrîn te špît e rrégje ravet.
9 Po tše vât te šíχe je t? nje profét? E χ ju θom, eδé mê se nje profét.
10 Pse kî e št aí pe r ke kje škrúar: Šini ú ju de rgonje ẽ́ ngje lin tim pe rpara fakjes sate, tše kâ te de rtonje uδe n tẽ nde pe rpara tîj.
11 Pe r ve rtét ú ju θom, nẽ ng dúal nde te ljêrit e grâvet nje mê i maθ se Janje Tista: po aí tše e št mé i vóge lje te rregje ría e kjíelvet, e št mê i maθ se aí.
12 Ka díte te prana e Janje Tíste se njera naní, rregje ría e kjíelvet do mârr pa‐χîr, e atá tše i štiχen sipe r e rre mbenje n.
13 Pse gjiθ profetrat, e ljedža njera te Janji profetidzartin:
14 E nde doni te príte ni mîr, aí e št Elía, tše kiš te víneje .
15 Kuš kâ veš te gjegjet, é te gjegjet.
16 E kui kam te gjas ke t dženeratsiúne ? Ajó i gjet kriaturvet tše rrîn uljur nde r kjátse te : e i θe rrese n šokvet,
17 E θôn: Ju ke ntúam, e nẽ ng ljúaje tit: vaitúam, e nẽ ng kjáitit.
18 Pse erθ Janji tše nẽ ng χâje , nẽ ng pîje , e θôn: Kâ špirtin e χúaje .
19 Erθ i Biri njeríut tše χâ, e pî, e θôn: Njô nje njerî grik‐maθ, e njerî vérie, miku i gabe ljotvet e te me katrúamvet. E urte sía pat ljikje ka biljt e sâje .
20 Aχíera zû e ne me reje χôrvet, tek u‐bẽ̂ n mê te šume t me rákulje te tîje , se nẽ ng u‐metanóse tin.
21 Mierezî tîj, Χorazín, mierezî tîj, Betsáiδe: se, nde Tîr, e Sidôn u‐kiše n bẽ n me rákuljit, tše u‐bẽ̂ n tek ju, kâ mot tše kiše n bẽ n peniténdzie nde θes e nde χí.
22 Frẽ nge kte ju θom: Tirit, e Siδonit kan te jên mê te ljea pene t te dita džuδidzit, se juve.
23 E ti, Kapernaúm, tše jê ngré itur njera nde r kjíel? njera te pisa kê te χumbeš: se, nde Soδe m u‐kiše n bẽ n me rákuljit, tše u‐bẽ̂ n tek ti, ndoδ’ e kišen rrúar njera sot.
24 Prandái ju θom, se katundit Sóδe me s kan te jên mê te ljea pene t te dita džuδidzit, se tîj.
25 Nd’ at χêr pe rgjegjur Džesúi θa: Te skomolíse nje , oi Tat, Zot i kjíele s e i δéut, pse fšeχe kto šurbise t’ úrtravet e te špéitravet, e ja buθtove te vígje ljvet.
26 E χ, oi Tat: se ke štú kje mîr pe rpara tîj.
27 Gjiθ šurbiset me kjen δẽ n ka Tata im. E mosnjerî njeχ te Birin, mosse i Jati: ne te Jatin njeχ ndonjé , mosse i Biri, e kui i Biri dafte t’ e sbuljônje .
28 Ngani tek ú gjiθ ju, tše šurbeni, e tše jini ngarkúar, e ú ju prẽ nje .
29 Mírre ni zigúan tim mbi ju, e me soni ka ú, se jam i but e i ulje t zé me rie: e gjẽ ni te pré itur špírtravet tâje .
30 Pse zigói im e št i mîr, e barra ime e št e ljê.
KAPTINA XI.
1 Edhe Iesui kur mbaroi tue porositunë të dy-mbë-dhetë dishepujt’ e vet, sdrypi prei andej për me mësuem e me predikuem ndëpër qytetet e atyneve.
2 Edhe Gjionni kur ndëgjoi ndë burgut punët’ e Krishtit, dërgoi dy vetë prei dishepujvet vet, e i tha:
3 Ti je ai qi ka me ardhunë, apor presimë nji tietër?
4 Edhe Iesui u përgjeq, e u tha atyneve: Shkoni e nepni za Gjionnit për ato qi ndëgjoni, e shifni:
5 Të verbëtë shofinë, e çala ecinë, të kromosunë qirohenë, e shurdha ndëgjojnë, të vdekunë ngjallenë, e të vobegjivet u diftohet’ ungjilli.
6 Edhe i lumun’ asht ai qi të mos shkandalizohetë mbë mue.
7 Edhe këta tue votunë, Iesui filloi me i thanë gjindëjesë për Gjionninë: Ç’dueltë me vum’ ore ndë shkreti? Kallam qi përkundetë prei erësë?
8 Por ç’dueltë me pamë? Nieri veshunë me petka të buta? Qe ata qi kanë veshunë petka të buta ku janë ndëpër shtëpiat e mbëretënavet.
9 Por ç’dueltë me pamë? Profet? Për të vërtet po u thom juve: Edhe ma tepërë se profet.
10 Sepse kyi asht’ ai qi ashtë shkruem për atë: “Qe unë te po dërgoj engjullinë (za-dhanësinë) tem përpara faqesë sate, i cilli ka me ndrequn’ udhënë tande përpara teje”.
11 Për të vërtet po u thom juve, se : Ndërmiet atyneve qi kanë lemë prei grash, nuk’ ashtë çuem ma i math se Gjionn Pagëzori, por ma i vogëli ndë mbëretënit të qillvet, ashtë ma i math se ai.
12 Çë prei ditsh Gjionn Pagëzorit deri tashti, mbëretënia e qillvet ngutetë, edhe ata qi ngutenë, e rrëmbejnë.
13 Sepse gjithë profetënitë, edhe ligja profetizuenë deri mbë ditë të Gjionnit.
14 Edhe ndë daçi me pritunë këte fjalë , ai asht’ Elia qi kishte për me ardhunë.
15 Ai qi ka veshë me ndëgjuem, le të ndëgjojë.
16 Por me se ta përgjaj këte bres? I përgjan çunavet vogjilë qi rrinë ndëpër tregjet, edhe u thërrasinë shokvet vet,
17 e thonë: U ram fyllit, edhe nukë karcyetë; u bam vaje, edhe nuk qjatë.
18 Sepse erdhi Gjionni as tue ngran’ as tue pimë, edhe thonë, se : Ka diallinë.
19 Erdhi i bir’ i nieriut tue ngran’ e tue pimë, edhe thonë: Qe nieri ngranës e venë-pimës, miku i publikanëvet e i fajtorëvet; edhe ditunia duel’ e dreitë prei të bijvet vet.
20 Atëherë filloi me qirtuem ato qytetetë, mbë të cilat’ u banë ma të shumatë mërekulliat’ e ati, sepse nuk’ u penduenë: Mjeri ti, Horazin!
21 Mjeri ti, Bethsaida! Sepse këto mërekullia qi janë bamë mbë ju, ndë baheshinë ndë Tyrë e ndë Sidonë, çë kur se kishinë me u penduem me thes e me pluhunë.
22 Veç po u thom juve, se : Ndë Tyrë e ndë Sidonë ma i durueshim ka me qenë mundimi ndë ditë të gjyqit, se mbë ju.
23 Edhe ti, Kapernaum, qi je ngritunë nalt deri mbë qiell, ke me sdrypunë deri ndë ferr, sepse këto mërekullia qi janë bamë te ti, ndë baheshinë ndë Sodom, kishinë me mbetunë deri mbë ditë të sotshime.
24 Veç po u thom juve, se ndë dhe të Sodomvet ma i durueshim ka me qenë mundimi ndë ditë të gjyqit, se mbë tyi.
25 Nd’atë kohë Iesui u përgjeq, e tha: Të lavdoj tyi, o Atë, Zot i qiellit edhe i dheut, se ua mpshefe këto punë të ditshunat e të mentshunavet, edhe ua sbulove foshnjevet.
26 Po, o Atë, sepse pëlqimi yt kështu u ba përpara teje.
27 Të gjitha m’u dhanë n’dorë prei t’im et, edhe kurkushi s’e ngjef birinë, veç Ati; edhe kurkushi s’e ngjef Atinë, veç i biri, edhe ai qi të dojë i biri me ia sbuluem.
28 Ejani tek unë, gjithë sa jeni të lodhun’ e të ngarkuem, edhe unë kam me u praitunë juve.
29 Merrni sgjedhënë teme mbë qafë tuei, edhe mësoni prei meje; sepse jam i butë, edhe i përvutë ndë zemërë, edhe keni me gjetunë të praitunë ndë shpirtënat tuei.
30 Sepse sgjedha eme asht’ e mirë, edhe barra eme asht’ e letë.