Krie XIX.
1 E streksi, kur𝑒 Dz̆esúi sosi k𝑒tó t𝑒 fola, se u‐nis𝑒 ka Galiléa, e vate te án𝑒t’ e Dz̆uδês𝑒 mbatan𝑒 Dz̆urdánit𝑒,
2 E i van𝑒 pas atîγj𝑒 gjíndet𝑒 goδ𝑒 goδ𝑒, e i s̆𝑒rói atjé.
3 E i u‐kjas𝑒n Farisénj𝑒t𝑒 ts̆𝑒 e kseváli𝑒n, e θos̆𝑒n: N𝑒 mund𝑒 njeríu t𝑒 lé r𝑒nj𝑒 t𝑒 s̆okjen e tîγj𝑒, p𝑒r ts̆𝑒 is̆t is̆t𝑒?
4 E aí u‐p𝑒rgjekj𝑒, e i θa: Ng𝑒 kini sgléδur𝑒, se aí ts̆𝑒 buri njeríun ts̆𝑒 χer𝑒n e par𝑒, e buri mas̆kuχ e fémb𝑒r𝑒?
5 E θa: P𝑒r k𝑒té s̆𝑒rbes𝑒 njeríu kat𝑒 Ié r𝑒nj𝑒 atin, e ê m𝑒n, e kat𝑒 ngjítet𝑒 me grúan e tîγj𝑒, e kat𝑒 jên𝑒 dî vet𝑒 te nj𝑒 mis̆.
6 P𝑒randái ng𝑒 jan𝑒 mê dî, se po nj𝑒 mis̆. Até prâ ts̆𝑒 p𝑒rzíeiti Per𝑒ndía, njeríu le t𝑒 mos e ndânj𝑒.
7 Θon𝑒 atîγj𝑒: P𝑒rts̆é prân Moiséu urδurói t𝑒 jipej libri i t𝑒 ndáj𝑒turit𝑒, e t𝑒 d𝑒rgonej grúaja?
8 Θot atire: Se Moiséu p𝑒r z𝑒mr𝑒n e θât𝑒 tê j𝑒 ju δa θelim𝑒 t𝑒 lé ij𝑒t𝑒 s̆ókjet𝑒 túaj𝑒: po kur𝑒 zû‐fiχ𝑒 jeta ng𝑒 kle as̆tú.
9 E ú θom𝑒 juv𝑒, se aí ts̆𝑒 t𝑒 Ié r𝑒nj𝑒 s̆okjen e tîγj𝑒, n𝑒 ng𝑒 is̆t𝑒 p𝑒r kurv𝑒rî, e martónet𝑒 me njatr𝑒, kurv𝑒rón: e aí ts̆𝑒 merr𝑒 p𝑒r grua até ts̆𝑒 kle l𝑒nn𝑒, kurv𝑒rón.
10 Θon𝑒 atîγj𝑒 dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒: N𝑒 is̆t𝑒 k𝑒s̆tú puna e njeríut𝑒 me t𝑒 s̆okjen, ng𝑒 ê mir𝑒 t𝑒 martúarit.
11 E aí θa atire: Ng𝑒 gjiθ e nd𝑒lgonj𝑒n kt𝑒 t𝑒 fol𝑒, se po atá kúij𝑒 u‐δa.
12 Se jan𝑒 t𝑒 s̆irúam𝑒, ts̆𝑒 as̆tú lên𝑒 ka barku i s𝑒 j𝑒m𝑒s: e jan𝑒 t𝑒 s̆irúam𝑒, ts̆𝑒 klen𝑒 s̆irúar𝑒 ka njérzit𝑒: e jan𝑒 t𝑒 s̆irúam𝑒, ts̆𝑒 u‐s̆irúan atá vet𝑒m paj𝑒 t𝑒 mbretrîs𝑒 t𝑒 kjíeγiavet. Kus̆ mund’ e ndelgonj𝑒 le t’ e ndelgonj𝑒.
13 Aχiérna u‐kjas𝑒n tsa f𝑒mij𝑒, sâ t’ i vûγj𝑒 dúart𝑒 sipr𝑒, e t𝑒 parkalesj𝑒. E dis̆ípuj𝑒t𝑒 i mírrij𝑒n dzarr𝑒.
14 E Dz̆esúi θa atire: Leni f𝑒míj𝑒t𝑒, e mos i mbani t𝑒 vínj𝑒n𝑒 tek’ ú: se e tíria is̆t𝑒 mbretría e kjíeγiavet.
15 E posa ts̆𝑒 i vuri dúart𝑒 sipr𝑒, u‐nis andis̆𝑒.
16 E s̆i nj𝑒 ts̆𝑒 u‐kjas𝑒, e i θa: Mjes̆tr𝑒 i mir𝑒, ts̆𝑒 t𝑒 mir𝑒 ka bunj𝑒 sât𝑒 mund𝑒 kêm𝑒 gjeγ𝑒n e pasosme?
17 E aí i θa: P𝑒rts̆é m𝑒 θua t𝑒 mir𝑒? Nj𝑒 i vet𝑒m is̆t i mir𝑒, Per𝑒ndía. Nai prân do χîs̆ te gjeγa, rúaχj urδurímet𝑒.
18 Θot atîγj𝑒: Ts̆íl𝑒t𝑒? E Dz̆esúi u‐p𝑒rgjekj𝑒: T𝑒 mos vrats̆: T𝑒 mos kurv𝑒rós̆: T𝑒 mos vjeδ𝑒s̆: T𝑒 mos bus̆ mart𝑒rî t𝑒 rrême:
19 Ndêr𝑒 t𝑒t’ at𝑒, e t𝑒t’ é m𝑒, e t𝑒 dúas̆ mir𝑒 gjitonin t𝑒nt𝑒 si vet𝑒χên t𝑒nde.
20 Θot atîγj𝑒 djalis̆ku: Gjiθ𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise i kam𝑒 rúar𝑒 ts̆𝑒 nd𝑒 t𝑒 rît tim𝑒; ts̆𝑒 m𝑒 lípset𝑒 mê naní?
21 Dz̆esúi θa atîγj𝑒: N𝑒 do jês̆ gjiθ i mir𝑒, jets𝑒, s̆it𝑒 petkun, e jípia t𝑒 vápkj𝑒vet, e kat𝑒 kês̆ kjosm𝑒 nd𝑒 kjíeχ: e vjen𝑒, e vuχe pas meje.
22 E si gjegji djalis̆ku t𝑒 fol𝑒t, u‐nis i χelmúar𝑒: se kis̆ disâ petk𝑒.
23 E Dz̆esúi θa dis̆ípuj𝑒vet tîγj𝑒: P𝑒r v𝑒rtet𝑒 ju θom𝑒, se i kjosmi paχir𝑒 mund𝑒 χînj𝑒 te mbret𝑒ría e kjíeγiavet.
24 E njatr𝑒 χer𝑒 ju θom𝑒: Is̆t𝑒 mê lê t𝑒 s̆konj𝑒 nj𝑒 gamile te nj𝑒 fund𝑒 gjilpé rie, se i b𝑒gati t𝑒 χînj𝑒 te mbret𝑒ría e kjíeγi𝑒s.
25 E si e gjegj𝑒n, dis̆ípuj𝑒t𝑒 θavmáses̆in ndutu, e θ𝑒s̆𝑒n: As̆tú kus̆ mund𝑒 lefteróset𝑒?
26 E Dz̆esúi i v𝑒réiti, e i θa: P𝑒rpara njérz𝑒vet kî ng𝑒 mund𝑒 jêt𝑒: p𝑒rpara Per𝑒ndîs𝑒 gjiθkjis̆𝑒 mund𝑒 jên𝑒.
27 Aχiérna u‐p𝑒rgjekj𝑒 Piétri, e i θa: Ši na lâm𝑒 t𝑒 jes𝑒 gjiθkjis̆𝑒, e jérδ𝑒m𝑒 pas tîj: ts̆𝑒 kat𝑒 kemi na p𝑒randái?
28 E Dz̆esúi θa atire: Me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒, se jû, ts̆𝑒 jérδ𝑒t𝑒 pas meje, nd𝑒 jet’ e rê kur𝑒 t’ újet𝑒 i Biri i njeríut𝑒 mb𝑒 θron𝑒 l𝑒vdíe t𝑒 tîγj𝑒, kat’ újiχj𝑒 eδé jû mbi dimb𝑒δiét𝑒 θrone, tue gjikúar𝑒 t𝑒 dimb𝑒δiét𝑒 pjés𝑒t’ e Israélit𝑒.
29 E nganjé , ts̆𝑒 la s̆pîn, ô vγéz𝑒rit𝑒, ô mótrat𝑒, ô atin, ô ê m𝑒n, ô s̆okjen, ô bíj𝑒t𝑒, ô δérat𝑒 paj𝑒 t’ émrit𝑒 tim𝑒, nj𝑒 kjint𝑒 p𝑒r nj𝑒 kat𝑒 márr𝑒nj𝑒, e kat𝑒 tras̆gonj𝑒 gjeγ𝑒n e pasosme.
30 E s̆um𝑒 t𝑒 par𝑒 ka jên𝑒 t𝑒 sprasm𝑒, e t𝑒 sprasm𝑒 t𝑒 par𝑒.
1 Et factum est cum consummasset Iesus sermones istos
migravit a Galilaea
et venit in fines Iudaeae trans Iordanen
2 et secutae sunt eum turbae multae et curavit eos ibi
3 et accesserunt ad eum Pharisaei temptantes eum et dicentes
si licet homini dimittere uxorem suam quacumque ex causa
4 qui respondens ait eis
non legistis quia qui fecit ab initio
masculum et feminam fecit eos
5 et dixit propter hoc dimittet homo patrem et matrem
et adherebit uxori suae et erunt duo in carne una
6 itaque iam non sunt duo sed una caro
quod ergo Deus coniunxit homo non separet
7 dicunt illi
quid ergo Moses mandavit dari libellum repudii
et dimittere
8 ait illis
quoniam Moses ad duritiam cordis vestri permisit vobis dimittere uxores
vestras
ab initio autem non sic fuit
9 Dico autem vobis quia quicumque dimiserit uxorem suam
nisi ob fornicationem
et aliam duxerit moechatur
et qui dimissam duxerit moechatur
10 Dicunt ei discipuli eius
si ita est causa homini cum uxore non expedit
nubere
11 qui dixit
non omnes capiunt verbum istud sed quibus datum est
12 sunt enim eunuchi qui de matris utero sic nati sunt
et sunt eunuchi qui facti sunt ab hominibus
et sunt eunuchi qui se ipsos castraverunt propter regnum caelorum
qui potest capere capiat
13 Tunc oblati sunt ei parvuli ut manus eis inponeret et oraret
discipuli autem increpabant eis
14 Iesus vero ait eis
sinite parvulos et nolite eos prohibere ad me venire
talium est enim regnum caelorum
15 et cum inposuisset eis manus abiit inde
16 Et ecce unus accedens ait illi
magister bone quid boni faciam ut habeam vitam aeternam
17 qui dixit ei quid me interrogas de bono unus est bonus Deus
si autem vis ad vitam ingredi serva mandata
18 dicit illi quae
Iesus autem dixit non homicidium facies
non adulterabis non facies furtum
non falsum testimonium dices
19 honora patrem et matrem
et diliges proximum tuum sicut te ipsum
20 dicit illi adulescens
omnia haec custodivi quid adhuc
mihi deest
21 Ait illi Iesus
si vis perfectus esse vade vende quae habes et da pauperibus
et habebis thesaurum in caelo
et veni sequere me
22 Cum audisset autem adulescens verbum abiit tristis
erat enim habens multas possessiones
23 Iesus autem dixit discipulis suis
amen dico vobis
quia dives difficile intrabit in regnum caelorum
24 et iterum dico vobis
facilius est camelum per foramen acus transire
quam divitem intrare in regnum caelorum
25 auditis autem his discipuli mirabantur valde dicentes
quis ergo poterit salvus esse
26 aspiciens autem Iesus dixit illis
apud homines hoc inpossibile est
apud Deum autem omnia possibilia sunt
27 tunc respondens Petrus dixit ei
ecce nos reliquimus omnia et secuti sumus te quid ergo erit nobis
28 Iesus autem dixit illis
amen dico vobis quod vos qui secuti estis me
in regeneratione cum sederit Filius hominis in sede maiestatis suae
Sedebitis et vos super sedes duodecim
iudicantes duodecim tribus Israhel
29 Et omnis qui reliquit domum vel fratres aut
sorores aut patrem aut matrem
aut uxorem aut filios aut agros propter nomen meum
centuplum accipiet et vitam aeternam possidebit
30 Multi autem erunt primi novissimi et novissimi primi