Krie XIV.
1 Tek’ aí kj𝑒ró gjegji Eroδi tetrarka emrin e Dz̆esúit𝑒:
2 E θa kopíj𝑒vet tîγj𝑒: Kî is̆t𝑒 Dz̆uán Batista: ají u‐ngre ka t𝑒 vdékurit𝑒, e prandái fukjît𝑒 s̆𝑒rbenj𝑒n tek’ aí.
3 Se Eroδi zuri Dz̆uánin, e e liδi: eδé e vû te fulakjía p𝑒r paj𝑒 t’ Eroδiáδ𝑒s t𝑒 s̆okjes t𝑒 vγáit𝑒 tîγj𝑒.
4 Se Dz̆uáni θa atîγj𝑒: Ti ng𝑒 m𝑒nd𝑒 kês̆ até .
5 E si dêγj𝑒 t’ e vrisj𝑒, u‐tr𝑒mp𝑒 gjíndes𝑒: se e kis̆𝑒n si profet𝑒.
6 Prân kur u‐bû dita ts̆𝑒 leu Eroδi kardzéu e bija e Eroδiáδ𝑒s atjé n𝑒mest𝑒, e i p𝑒lkjéu Eróδit𝑒.
7 Prandái i taksi asâγj𝑒 me bê t’ i jipj𝑒 até ts̆𝑒 t𝑒 lipj𝑒.
8 E ajó, ts̆𝑒 kle kuj𝑒túar𝑒 mê para ka e j𝑒ma, i θa: Jíp𝑒m𝑒 ktu mbi nj𝑒 tajur𝑒 kríet e Dz̆uánit𝑒 Batíst𝑒s𝑒.
9 E u‐χelmúa rregji: mbigjiθ𝑒 paj𝑒 t𝑒 bêvet, e paj𝑒 t’ atire, ts̆𝑒 ndóδes̆in bas̆k𝑒, urδurói t’ i jipej.
10 E d𝑒rgói t’ i prísij𝑒n kríet Dz̆uánit𝑒 te fulakjía.
11 E u‐prû kríet e tîγj𝑒 mbi nj𝑒 tajur𝑒, e u‐δa váiz𝑒s, e kjô i a kjeγi s𝑒 j𝑒m𝑒s.
12 E si prâ u‐kjas𝑒n dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒, múarn𝑒 kurmin e tîγj𝑒, e e varzúan: e kur𝑒 jerδ𝑒n i a rr𝑒fíeitin Dz̆esúit𝑒.
13 E Dz̆esúi t𝑒 gjégjurit ts̆𝑒 e gjegji, atéi u‐mbjoθ𝑒 nd𝑒 vark𝑒, te nj𝑒 vent𝑒 i vet𝑒m m𝑒njan𝑒: e si e gjegj𝑒n gjíndet𝑒, van𝑒 pas atîγj𝑒 m𝑒 k𝑒mb𝑒 ka χór𝑒t𝑒.
14 E t𝑒 dal𝑒t paa disâ gjinde, e i u‐duk𝑒n kekj𝑒, e s̆𝑒rói t𝑒 s𝑒múr𝑒t’ atire.
15 E mbré manet i u‐kjas𝑒n dis̆ípuj𝑒t’ e tîγi𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Vendi is̆t i vet𝑒m, e χera eδé s̆koi: lê gjíndet𝑒, t𝑒 ven𝑒 te χór𝑒t𝑒, sât𝑒 blên𝑒 t𝑒 ngr𝑒n𝑒t p𝑒r ta.
16 E Dz̆esúi θa atire: Ng𝑒 kan𝑒 ku t𝑒 ven𝑒: jípnia jû t𝑒 χân𝑒.
17 E atá θan𝑒 atîγj𝑒: Ktu ng𝑒 kemi jatr𝑒 se pess𝑒 buk𝑒, e dî pis̆kj𝑒.
18 E ají θa: Bjerni ktu mua atá.
19 E posa ts̆𝑒 urδurói gjíndevet t𝑒 újes̆in mbi barin, t𝑒 marr𝑒t pess𝑒 búk𝑒t𝑒, e dî pís̆kjit𝑒, si ngré iti sît𝑒 te kjíeγia bû bekimin: e si ts̆áiti búk𝑒t𝑒, i a δa dis̆ípuj𝑒vet, e dis̆ípuj𝑒t𝑒 gjíndevet.
20 E χ𝑒ngr𝑒n γjiθ𝑒, e u‐tsit𝑒n. E tsópas̆it ts̆𝑒 u‐vjet𝑒n ndzúarn𝑒 dimb𝑒δiét𝑒 kufine t𝑒 plot𝑒.
21 E atá ts̆𝑒 χáij𝑒n is̆𝑒n pess𝑒 mij𝑒 burra, vets̆𝑒 grât𝑒, e f𝑒míj𝑒t𝑒.
22 E njize Dz̆esúi s̆tîti dis̆ípuj𝑒t𝑒 t𝑒 χîj𝑒n nd𝑒 vark𝑒, e t𝑒 s̆kóij𝑒n p𝑒rpara atîγj𝑒 mbatan𝑒, njera t𝑒 lis̆oγj𝑒 gjíndet𝑒.
23 E posa ts̆𝑒 lis̆ói gjíndet𝑒, u‐ngjip𝑒 te mali t𝑒 parkalesj𝑒 vet𝑒m e vet𝑒m. E mbr𝑒manet ndoδej atjé i fíγ𝑒mi.
24 E varka ndoδej n𝑒mess𝑒 t𝑒 déitit𝑒 varésur𝑒 ka suvál𝑒t𝑒: se era is̆ armike.
25 E tek’ e kát𝑒rta vidz̆íγie e nát𝑒s𝑒, vate tek’ atá tue jétsur𝑒 mbi déitin.
26 E si pân até ts̆𝑒 jitsj𝑒 mbi déitin, u‐smeks𝑒n, tue θ𝑒n𝑒: Se is̆t𝑒 fantasm𝑒. E p𝑒r drên𝑒 lurît𝑒n.
27 E njize Dz̆esúi foli atire, tue θ𝑒n𝑒: Buni z𝑒mr𝑒: ú jam𝑒, mos tré mbiχj𝑒.
28 E si u‐p𝑒rgjekj𝑒 Piétri i θa: Zot, n𝑒 jê ti, urδurom𝑒 t𝑒 vinj𝑒 t𝑒k𝑒 ti mbi uj𝑒t.
29 E aí θa: Eja. E si u‐sdrip𝑒 ka varka Piétri jetsi mbi uj𝑒t t𝑒 vê γj𝑒 p𝑒r Dz̆esúin.
30 E si s̆íχ𝑒j𝑒 er𝑒n e fort𝑒, u‐tr𝑒mp𝑒: e si zû t𝑒 χumpj𝑒 te déiti, θriti tue θ𝑒n𝑒: Zot, lefterós𝑒m𝑒.
31 E njize Dz̆esúi t𝑒 ndéiturit dor𝑒n, e rr𝑒mbéu: e θa atîγj𝑒: Njerî me pak𝑒 bess𝑒, p𝑒rts̆é skudzove?
32 E si atá ngjípes̆in te karava, papsi era.
33 E atá te karava, van𝑒, e e proskjinis𝑒n, tue θ𝑒n𝑒: Me ftet𝑒 jê Bîr i Per𝑒ndîs𝑒.
34 E s̆kúarit mbatan𝑒, van𝑒 te χora e Dz̆ennésaret.
35 E si e njoχ𝑒n búrrat’ e atîγj𝑒 vendi, d𝑒rgúan te gjiθ ató an𝑒, e i prûn p𝑒rpara gjiθ atá ts̆𝑒 is̆𝑒n kekj𝑒:
36 E i lútes̆in atîγi𝑒 t’ i ngísi𝑒n po θek𝑒n e s𝑒 vés̆ur𝑒s𝑒 tîγj𝑒. E sâ e ngân, akjé u‐s̆𝑒rúan.
1 In illo tempore audiit Herodes tetrarcha famam Iesu
2 et ait pueris suis
hic est Iohannes Baptista ipse surrexit a mortuis
et ideo virtutes inoperantur in eo
3 Herodes enim tenuit Iohannem
et alligavit eum et posuit in carcere
propter Herodiadem uxorem fratris sui
4 dicebat enim illi Iohannes non licet tibi habere eam
5 et volens illum occidere timuit populum
quia sicut prophetam eum habebant
6 Die autem natalis Herodis
saltavit filia Herodiadis in medio et placuit Herodi
7 unde cum iuramento pollicitus est ei dare
quodcumque postulasset ab eo
8 at illa praemonita a matre sua
da mihi inquit hic in disco caput Iohannis Baptistae
9 et contristatus est rex
propter iuramentum autem et eos qui pariter
recumbebant iussit dari
10 misitque et decollavit Iohannem in carcere
11 et adlatum est caput eius in disco
et datum est puellae et tulit matri suae
12 et accedentes discipuli eius tulerunt corpus
et sepelierunt illud
et venientes nuntiaverunt Iesu
13 Quod cum audisset Iesus
secessit inde in navicula in locum desertum seorsum
et cum audissent turbae secutae sunt eum pedestres de civitatibus
14 et exiens vidit turbam multam
et misertus est eius et curavit languidos eorum
15 Vespere autem facto accesserunt ad eum discipuli eius dicentes
desertus est locus et hora iam praeteriit
dimitte turbas ut euntes in castella emant sibi escas
16 Iesus autem dixit eis
non habent necesse ire date illis vos manducare
17 responderunt ei
non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces
18 qui ait eis adferte illos mihi huc
19 et cum iussisset turbam discumbere supra faenum
acceptis quinque panibus et duobus piscibus
aspiciens in caelum benedixit et fregit
et dedit discipulis panes discipuli autem turbis
20 et manducaverunt omnes et saturati sunt
et tulerunt reliquias duodecim cofinos fragmentorum plenos
21 manducantium autem fuit numerus quinque milia virorum
exceptis mulieribus et parvulis
22 Et statim iussit discipulos
ascendere in navicula
et praecedere eum trans fretum donec dimitteret turbas
23 Et dimissa turba ascendit in montem solus orare
Vespere autem facto solus erat ibi
24 navicula autem in medio mari iactabatur fluctibus
erat enim contrarius ventus
25 quarta autem vigilia noctis venit ad eos ambulans supra
mare
26 et videntes eum supra mare ambulantem
turbati sunt dicentes quia fantasma est
et prae timore clamaverunt
27 statimque Iesus locutus est eis dicens
habete fiduciam ego sum nolite timere
28 Respondens autem Petrus dixit
Domine si tu es iube me venire ad te super aquas
29 at ipse ait veni
et descendens Petrus de navicula ambulabat super aquam
ut veniret ad Iesum
30 videns vero ventum validum timuit
et cum coepisset mergi clamavit dicens
Domine salvum me fac
31 et continuo Iesus extendens manum adprehendit eum
et ait illi modicae fidei quare dubitasti
32 Et cum ascendissent in naviculam cessavit ventus
33 qui autem in navicula erant venerunt et adoraverunt eum dicentes
vere Filius Dei es
34 et cum transfretassent venerunt in terram Gennesar
35 Et cum cognovissent eum viri loci illius
miserunt in universam regionem illam
et obtulerunt ei omnes male habentes
36 et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent
et quicumque tetigerunt salvi facti sunt