Krie XXIII.
1 Aχiérna Dz̆esúi foli gjíndevet, e dis̆ípuj𝑒vet tîγj𝑒, tue θ𝑒n𝑒:
2 Mbi θronin e Moiséut𝑒 u‐uj𝑒n Skríbrat𝑒 e Farisénj𝑒t𝑒.
3 Gjiθ até prân ts̆𝑒 t𝑒 ju θên𝑒, t’ e rúani e t’ e buni: po pas t𝑒 bé mavet atire mos b𝑒ni: se θon𝑒, e ng𝑒 bunj𝑒n.
4 Se liδj𝑒n barr𝑒 te r𝑒nda, e ts̆𝑒 s’ mund𝑒 kjéγen𝑒, e i vûn𝑒 mbi kráχ𝑒t’ e njérz𝑒vet: po ng𝑒 dúan eδé t’ i túnj𝑒n𝑒 me glis̆tin e tire.
5 Gjiθ𝑒 t𝑒 bé mat’ e tire prân i bunj𝑒n sât𝑒 jên𝑒 v𝑒rréitur𝑒 ka njérzit𝑒: andái sgjeronj𝑒n filattériat’ e tire, e maδestonjen θék𝑒t’ e pétkavet tire.
6 Dúan eδé t𝑒 pár𝑒t𝑒 vende te t𝑒 ngré n𝑒t𝑒, e t𝑒 pár𝑒t𝑒 θrone te sinagóg𝑒t𝑒,
7 E t𝑒 fálat𝑒 te rrúg𝑒t’ e gjera, e t𝑒 jên𝑒 θirr𝑒 ka njérzit𝑒 Rabbi, Rabbi.
8 Mos θrítiχj𝑒 eδé jû Rabbín𝑒ra. Se po nj𝑒 is̆t𝑒 Mjes̆tri jîj𝑒, Kris̆ti, e gjiθ𝑒 jû jini vγez𝑒r.
9 E mos θrini njerî mbi δê at𝑒 túaj𝑒: se po nj𝑒 is̆t𝑒 Ati júaj𝑒, aí ts̆’ ê te kjíeγiat𝑒.
10 Mos θrítiχj𝑒 mjes̆tr𝑒: se po nj𝑒 is̆t𝑒 Mjes̆tri júaj𝑒, Kris̆ti.
11 E mê i maδi ka‐k𝑒 jû, do jêt𝑒 s̆𝑒rb𝑒tori júaj𝑒.
12 E kus̆ do búnet𝑒 i lart𝑒, kat’ újet𝑒: e kus̆ do t’ újet𝑒, ka jêt𝑒 ngré itur𝑒 lart𝑒.
13 Χelm𝑒 juve, Skríb𝑒ra e Farisenj𝑒 ipókritra: se mbíγ𝑒ni mbretrîn e kjíeγiavet p𝑒rpara njérz𝑒vet. Perts̆é jû ng’ i χini, ng𝑒 l𝑒ni t𝑒 χínj𝑒n𝑒 atá ts̆𝑒 de t’ i χîj𝑒n.
14 Χelm𝑒 juve, Skríb𝑒ra e Farisénj𝑒 ipókritra: se gj𝑒γini s̆pît’ e véjavet, p𝑒rts̆é buni sikuna se parkalés𝑒ni glat𝑒: prandái kat𝑒 kini mundim𝑒 mê t𝑒 maθ𝑒.
15 Χelm𝑒 juve, Skríb𝑒ra e Farisenj𝑒 ipókritra: se rráχ𝑒ni déitin e δéun, sât𝑒 buni nj𝑒 prosélit𝑒: e kur𝑒 t𝑒 búnet𝑒, e buni até bîr písie dî pjes𝑒 mê s̆um𝑒 se jû.
16 Χelm𝑒 juve, mjes̆tre t𝑒 verb𝑒r, ts̆𝑒 θoni: Aí ts̆𝑒 t𝑒 bunj𝑒 bê mb𝑒 klis̆𝑒, ng’ is̆t𝑒 gjê : aí prân ts̆e t𝑒 bunj𝑒 bê mbi ârin e klís̆𝑒s𝑒, mbáχet𝑒 d𝑒túar.
17 T𝑒 l𝑒n𝑒, e t𝑒 verb𝑒r: p𝑒rsé, ts̆ili ê mê i maθ𝑒, âri, o klis̆a, ts̆𝑒 s̆eitrón ârin?
18 Viδé: aí ts̆𝑒 t𝑒 bunj𝑒 bê mbi otarin, ng’ ê gjê : aí prân ts̆𝑒 t𝑒 bunj𝑒 bê mbi δurutíin, ts̆𝑒 is̆t atjé sipr𝑒, mbáχet𝑒 d𝑒túar.
19 T𝑒 l𝑒n𝑒, e t𝑒 verb𝑒r: ts̆𝑒 is̆t𝑒 mê i maθ𝑒, δurutía, o otari, ts̆𝑒 s̆eitrón δurutîn?
20 Aí prandái ts̆𝑒 bun bê mbi otarin, bun bê mbi até , e mbi gjiθkjis̆𝑒, ts̆𝑒 jan atjé sipr𝑒.
21 E kus̆ bun bê mbi klis̆𝑒n, bun bê mbi até , e tek’ aí, ts̆𝑒 jet atjé.
22 E kus̆ bun bê mbi kjíeγi𝑒n, bun bê mbi θronin e Tinzótit𝑒, e mbi até , ts̆𝑒 i újet𝑒 sipr𝑒.
23 Χelm𝑒 juve, Skríb𝑒ra e Farisenj𝑒 ipókritra: ts̆𝑒 pagúani t𝑒 δiét𝑒t𝑒n e mént𝑒s𝑒, e anítit𝑒, eδé kjimniδútsit𝑒, e l𝑒ni m𝑒 njan𝑒 s̆𝑒rbíset’ e ligj𝑒s mê t𝑒 r𝑒nda, gjikimin, lipisîn, e bess𝑒n. K𝑒tó do t𝑒 búnen𝑒, e ató ng𝑒 do lé χen𝑒.
24 Mjes̆tre t𝑒 verb𝑒r, ts̆𝑒 s̆kuγoni mus̆kujunin, e p𝑒rtsíγ𝑒ni gamilen.
25 Χelm𝑒 juve, Skríb𝑒ra e Farisenj𝑒 ipókritra, se kj𝑒roni ajás̆taz𝑒 kjelkjin e tajurin: e abr𝑒nda jan𝑒 plot𝑒 kus𝑒rîs̆𝑒, e siχjenîs̆𝑒.
26 Farisé i verb𝑒r, pastró mê para mantabr𝑒nda kjelkjin e tajurin, sât𝑒 búnen𝑒 t𝑒 pastrúam𝑒 eδé ajas̆ta.
27 Χelm𝑒 juve, Skríb𝑒ra e Farisenj𝑒 ipókritra: se i glini várrevet e sbárδur𝑒, ts̆𝑒 mantajas̆ta dúken𝑒 t𝑒 búkur𝑒 njérz𝑒vet, e br𝑒nda jan𝑒 plot𝑒 és̆tras̆𝑒 t𝑒 vdékurs̆𝑒, e gjiθ𝑒 siχjenîs̆𝑒.
28 K𝑒s̆tú eδé jû p𝑒rsajas̆ta dúkiχj𝑒 me t𝑒 ftet𝑒 t𝑒 dréj𝑒t𝑒 njérz𝑒vet: e br𝑒nda jini plot𝑒 me ipokrisî e t𝑒 kekjía.
29 Χelm𝑒 juve, Skríb𝑒ra, e Farisenj𝑒 ipókritra, ts̆𝑒 stís𝑒ni várret’ e profétravet, e stolís𝑒ni kuj𝑒tímet’ e t𝑒 dréj𝑒t𝑒vet,
30 E θoni: N𝑒 kís̆𝑒m𝑒 kl𝑒n𝑒 te dít𝑒t’ e príndravet tan𝑒, ng𝑒 kís̆𝑒m𝑒 kl𝑒n𝑒 s̆ok𝑒 t𝑒 tir𝑒 te gjaku i profétravet.
31 As̆tú buni mart𝑒rî mbi jû, se jini bij𝑒 t𝑒 atire, ts̆𝑒 vrân profétrat𝑒.
32 E jû mblúat𝑒 t𝑒 mátur𝑒n e príndravet tâj𝑒.
33 Gj𝑒rp𝑒nje, j𝑒nî víparas̆𝑒, si ka s̆p𝑒toni ka ligja e pís𝑒s𝑒?
34 Prandái s̆i ú ju d𝑒rgonj𝑒 profetra, e t𝑒 dis̆m𝑒, eδé Skríb𝑒ra, e ka atá kat𝑒 vrini, e kat𝑒 vuni ngrikj𝑒, e ka atá kat𝑒 rráχ𝑒ni te sinagóg𝑒t𝑒 túaj𝑒, e kat’ i p𝑒rz𝑒ni χor𝑒 m𝑒 χor𝑒:
35 Ts̆𝑒 t𝑒 vinj𝑒 mbi jû gjiθ𝑒 gjaku i dréj𝑒t𝑒 dérδur𝑒 mbi δéun, ts̆𝑒 ka gjaku i Abélit𝑒 t𝑒 dréj𝑒tit𝑒 njera te gjaku i Dzakarîs𝑒 t𝑒 bírit𝑒 Baraχjîs𝑒, ts̆𝑒 vrât𝑒 n𝑒mess𝑒 t𝑒 klis̆𝑒s e t𝑒 otárit𝑒.
36 P𝑒r v𝑒rtet𝑒 ju θom𝑒, kat𝑒 vínj𝑒n𝑒 gjiθ𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise mbi kt𝑒 j𝑒nî.
37 Dz̆erusalém, Dz̆erusalém, ts̆𝑒 vret𝑒 profétrat𝑒, e s̆tie me gûr atire, ts̆𝑒 jan𝑒 d𝑒rgúar𝑒 tek𝑒 tí, sâ χer𝑒 des̆a t𝑒 mbjíδia djélm𝑒t𝑒 tat𝑒, si pula mbjeθ zókj𝑒t’ e sâγj𝑒 p𝑒rpós̆ kráχ𝑒vet, e n𝑒ng𝑒 des̆e?
38 Ši ju lé χet𝑒 s̆pia júaj’ e vét𝑒me.
39 Andái ju θom𝑒, s’ kat𝑒 m𝑒 s̆iχni naní e par𝑒t, njera t𝑒 θoni: Bekúar ají, ts̆𝑒 vjen n’ emb𝑒r Tinzoti.
The Denouncing of the Scribes and Pharisees
(Mk 12.38‑40Lk 11.37‑52Lk 20.45‑47)1 Τότε ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησεν τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ 2 λέγων, Ἐπὶ τῆς Μωϋσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι. 3 πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν ποιήσατε καὶ τηρεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσιν γὰρ καὶ οὐ ποιοῦσιν. 4 δεσμεύουσιν δὲ φορτία βαρέα [καὶ δυσβάστακτα] καὶ ἐπιτιθέασιν ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων, αὐτοὶ δὲ τῷ δακτύλῳ αὐτῶν οὐ θέλουσιν κινῆσαι αὐτά. 5 πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσιν πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις· πλατύνουσιν γὰρ τὰ φυλακτήρια αὐτῶν καὶ μεγαλύνουσιν τὰ κράσπεδα, 6 φιλοῦσιν δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς 7 καὶ τοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, Ῥαββί. 8 ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε, Ῥαββί· εἷς γάρ ἐστιν ὑμῶν ὁ διδάσκαλος, πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε. 9 καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς, εἷς γάρ ἐστιν ὑμῶν ὁ πατὴρ ὁ οὐράνιος. 10 μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί, ὅτι καθηγητὴς ὑμῶν ἐστιν εἷς ὁ Χριστός. 11 ὁ δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος. 12 ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.
13 Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν.
15 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν.
16 Οὐαὶ ὑμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοὶ οἱ λέγοντες, Ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ ναῷ, οὐδέν ἐστιν· ὃς δ᾽ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ, ὀφείλει. 17 μωροὶ καὶ τυφλοί, τίς γὰρ μείζων ἐστίν, ὁ χρυσὸς ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάσας τὸν χρυσόν; 18 καί, Ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ, οὐδέν ἐστιν· ὃς δ᾽ ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτοῦ, ὀφείλει. 19 τυφλοί, τί γὰρ μεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον; 20 ὁ οὖν ὀμόσας ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσιν τοῖς ἐπάνω αὐτοῦ· 21 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικοῦντι αὐτόν, 22 καὶ ὁ ὀμόσας ἐν τῷ οὐρανῷ ὀμνύει ἐν τῷ θρόνῳ τοῦ θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ.
23 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ κύμινον καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸ ἔλεος καὶ τὴν πίστιν· ταῦτα [δὲ] ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι. 24 ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διϋλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες.
25 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι καθαρίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τῆς παροψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ ἀκρασίας. 26 Φαρισαῖε τυφλέ, καθάρισον πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου, ἵνα γένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτοῦ καθαρόν.
27 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας. 28 οὕτως καὶ ὑμεῖς ἔξωθεν μὲν φαίνεσθε τοῖς ἀνθρώποις δίκαιοι, ἔσωθεν δέ ἐστε μεστοὶ ὑποκρίσεως καὶ ἀνομίας.
29 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων, 30 καὶ λέγετε, Εἰ ἤμεθα ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἤμεθα αὐτῶν κοινωνοὶ ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν. 31 ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. 32 καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν. 33 ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν, πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης; 34 διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸς ὑμᾶς προφήτας καὶ σοφοὺς καὶ γραμματεῖς· ἐξ αὐτῶν ἀποκτενεῖτε καὶ σταυρώσετε καὶ ἐξ αὐτῶν μαστιγώσετε ἐν ταῖς συναγωγαῖς ὑμῶν καὶ διώξετε ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν· 35 ὅπως ἔλθῃ ἐφ᾽ ὑμᾶς πᾶν αἷμα δίκαιον ἐκχυννόμενον ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος Ἅβελ τοῦ δικαίου ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου υἱοῦ Βαραχίου, ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου. 36 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἥξει ταῦτα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύτην.
The Lament over Jerusalem
(Lk 13.34‑35)37 Ἰερουσαλὴμ Ἰερουσαλήμ, ἡ ἀποκτείνουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν, ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου, ὃν τρόπον ὄρνις ἐπισυνάγει τὰ νοσσία αὐτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε. 38 ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος. 39 λέγω γὰρ ὑμῖν, οὐ μή με ἴδητε ἀπ᾽ ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε, Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου.