Krie XVII.
1 E mbi gjas̆t𝑒 ditt𝑒 Dz̆esúi mori Piétrin, e Jáp𝑒kun, e Dz̆uánin vγáun e tîγj𝑒, e i χipi te nj𝑒 mal i lart𝑒 m𝑒njan𝑒 vets̆𝑒:
2 E u‐nd𝑒rrúa p𝑒rpara atíreve. E γambarisi fidz̆a e tîγj𝑒 si díeγi: e pétkat’ e tîγj𝑒 u‐bûn t𝑒 barδa si drita.
3 E s̆i u‐duk𝑒n atire Moiséu eδé Elía, ts̆𝑒 flísi𝑒n m𝑒 até .
4 E u‐p𝑒rgjekj𝑒 Piétri, e θa Dz̆esúit𝑒: Zot, mir𝑒 is̆t𝑒 na t𝑒 rrîm𝑒 ktu: n𝑒 do, bé j𝑒m𝑒 ktu trî tend𝑒, nj𝑒 tîj, nj𝑒 Moiséut𝑒, e nj𝑒 Elîs𝑒.
5 Si atá flísi𝑒n, s̆i nj𝑒 rê e s̆k𝑒lkjíeme p𝑒s̆trói atá. E s̆i nj𝑒 zê ka reja, ts̆𝑒 θos̆𝑒: Kî is̆t𝑒 Biri jim𝑒 i dás̆uri, te ku u‐pré ita: mírr𝑒nie ves̆.
6 E si e gjegj𝑒n dis̆ípuj𝑒t𝑒 rân𝑒 me fidz̆𝑒 p𝑒rmist𝑒, e u‐drerúan𝑒 ndutu.
7 E Dz̆esúi u‐kjas𝑒, e si i ngau, θa: Ngré χiχj𝑒, e mos tré mbiχj𝑒.
8 E kur𝑒 ngré itin sît’ e tire, ng𝑒 pân𝑒 njerî, jatr𝑒 se Dz̆esúin vét𝑒m𝑒.
9 E si atá sdrípes̆in ka mali, Dz̆esúi i urδurói, e i θa: Mosnjeríu kat𝑒 θoni até ts̆𝑒 pât𝑒, njera t𝑒 ngré χet𝑒 i Biri i njeríut𝑒 ka t𝑒 vdékurit𝑒.
10 E i píeitin dis̆ípuj𝑒t𝑒, tue θ𝑒n𝑒: P𝑒rts̆é Skríbrat𝑒 θon𝑒 se Elía kat𝑒 vinj𝑒 mê para?
11 E aí u‐p𝑒rgjekj𝑒, e i θa: Elía me ftet𝑒 kat𝑒 vinj𝑒, e kat𝑒 p𝑒rt𝑒rînj𝑒 gjiθkjis̆𝑒.
12 Prân ju θom𝑒, se Elía sâ kâ ts̆𝑒 jerδi, e ng𝑒 e njoχ𝑒n, e véts̆𝑒 bûn tek’ aí sâ des̆𝑒n. K𝑒s̆tú viδé i Biri i njeríut𝑒 kat𝑒 ríenj𝑒 ka atá.
13 Aχiérna nd𝑒lgúan dis̆ípuj𝑒t’ e tîj𝑒, se i a θa p𝑒r Dz̆uán Batist𝑒n.
14 E t𝑒 járδurit ndanz𝑒 gjindes, i u‐kjas𝑒 nj𝑒 njerî ts̆𝑒 i p𝑒rglunjej,
15 E θos̆𝑒: Zot, kîχj lipisî p𝑒r tim𝑒 bir𝑒, se e zê χ𝑒na e ríen kekj𝑒: se disâ χer𝑒 bie te zjarri, e χer’ e χer𝑒 te uj𝑒t.
16 E ia prura dis̆ípuj𝑒vet tat𝑒, e ng𝑒 múnd𝑒tin t’ e s̆𝑒róij𝑒n.
17 E si u‐p𝑒rgjekj𝑒 Dz̆esúi, θa: J𝑒nî e pa bess𝑒 eδé e s̆tré mb𝑒r𝑒, njera kur𝑒 kat𝑒 jêm𝑒 me jû? njera kur𝑒 kat𝑒 ju duronj𝑒? Bjérnie mua k𝑒tú.
18 E Dz̆esúi e kj𝑒rtói, e doγi ka aí i maχkúami, e mbeti mir𝑒 djali ts̆𝑒 mb’ at𝑒 χer𝑒.
19 Aχiérra Dis̆ípuj𝑒t𝑒 si u‐kjas𝑒n m𝑒njan𝑒 Dz̆esúit𝑒, i θan𝑒: P𝑒rts̆é na ng𝑒 ia bûm𝑒 t𝑒 ndzíri𝑒m𝑒 jas̆t𝑒 até ?
20 E Dz̆esúi θa atire: P𝑒r pabess𝑒n tê j𝑒. P𝑒randái me t𝑒 ftet𝑒n ju θom𝑒, se n𝑒 páts̆it𝑒 bess𝑒, sâ kókjia e sináp𝑒s𝑒, eδé t’ i θoni atîγj𝑒 mali: Ts̆𝑒 ktu s̆ko atié, viδé kat𝑒 s̆konj𝑒, 𝑒 p𝑒r jû ng𝑒 kat𝑒 jêt𝑒 gjê , ts̆𝑒 ng𝑒 m𝑒nd𝑒 búnet𝑒.
21 Prân kjô γojê diâγ𝑒s̆𝑒 ng𝑒 del jas̆t𝑒, se po me parkalesî, e argj𝑒rim𝑒.
22 E kur atá véi𝑒n bas̆k𝑒 tue jétsur𝑒 p𝑒rn𝑒 Galilên, Dz̆esúi θa atire: I Biri i njeríut𝑒 kat𝑒 jípet𝑒 n𝑒 dúar𝑒 t𝑒 njérz𝑒vet:
23 E kat’ e vrásj𝑒n𝑒, e mbi t𝑒 tret𝑒n dit𝑒 kat𝑒 ngjáγet𝑒. E u‐χelmúan𝑒 ndutu.
24 E kur atá jerδ𝑒n nd𝑒 Kapernaúm, u‐kjas𝑒n atá ts̆𝑒 mírr𝑒j𝑒n diδrámm𝑒t𝑒 te Piétri, e i θan𝑒: Mjes̆tri júaj𝑒 ts̆𝑒 ng𝑒 pagúan diδramm𝑒n?
25 Aí θot𝑒: Ê χj. E kur𝑒 χiri te s̆pia, Dz̆esúi i foli mê para, e i θa: Ts̆𝑒 t𝑒 dúket𝑒, Simún? Mbrétrat’ e δéut𝑒 ka kus̆ marrj𝑒n t𝑒 δ𝑒n𝑒n ô ts̆ensin? ka t𝑒 bíj𝑒t’ e tire, ô ka t𝑒 χúaj𝑒t𝑒?
26 Piétri θot atîγi𝑒: Ka t𝑒 χúaj𝑒t𝑒. Dz̆esúi i θa: As̆tú t𝑒 bíj𝑒t𝑒 jan𝑒 t𝑒 lefterosm𝑒.
27 Po sât𝑒 mos i sk𝑒ndaγiárj𝑒m𝑒, t𝑒 váturit ts̆𝑒 vete ti nd𝑒 déit𝑒, s̆tié amin: e mirr𝑒 pis̆kun, ts̆𝑒 χípet’ i pari: e si i χap𝑒 goj𝑒n e tîγj𝑒 kat’ i gjês̆ nj𝑒 statir𝑒: e si e merr𝑒 até jípia atire p𝑒r mua, e p𝑒r tîj.
The Transfiguration of Jesus
(Mk 9.2‑13Lk 9.28‑36)1 Καὶ μεθ᾽ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾽ ἰδίαν. 2 καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς. 3 καὶ ἰδοὺ ὤφθη αὐτοῖς Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας συλλαλοῦντες μετ᾽ αὐτοῦ. 4 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπεν τῷ Ἰησοῦ, Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· εἰ θέλεις, ποιήσω ὧδε τρεῖς σκηνάς, σοὶ μίαν καὶ Μωϋσεῖ μίαν καὶ Ἠλίᾳ μίαν. 5 ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα, Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· ἀκούετε αὐτοῦ. 6 καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα. 7 καὶ προσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἁψάμενος αὐτῶν εἶπεν, Ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε. 8 ἐπάραντες δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν οὐδένα εἶδον εἰ μὴ αὐτὸν Ἰησοῦν μόνον.
9 Καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ ὄρους ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων, Μηδενὶ εἴπητε τὸ ὅραμα ἕως οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἐγερθῇ. 10 καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λέγοντες, Τί οὖν οἱ γραμματεῖς λέγουσιν ὅτι Ἠλίαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον; 11 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν, Ἠλίας μὲν ἔρχεται καὶ ἀποκαταστήσει πάντα· 12 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι Ἠλίας ἤδη ἦλθεν, καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐτὸν ἀλλ᾽ ἐποίησαν ἐν αὐτῷ ὅσα ἠθέλησαν· οὕτως καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει πάσχειν ὑπ᾽ αὐτῶν. 13 τότε συνῆκαν οἱ μαθηταὶ ὅτι περὶ Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ εἶπεν αὐτοῖς.
The Healing of a Boy with a Demon
(Mk 9.14‑29; Lk 9.37‑43a)14 Καὶ ἐλθόντων πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν 15 καὶ λέγων, Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. 16 καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι. 17 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν, Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε μεθ᾽ ὑμῶν ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. 18 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς καὶ ἐξῆλθεν ἀπ᾽ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. 19 Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ κατ᾽ ἰδίαν εἶπον, Διὰ τί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό; 20 ὁ δὲ λέγει αὐτοῖς, Διὰ τὴν ὀλιγοπιστίαν ὑμῶν· ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, Μετάβα ἔνθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται· καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν.
Jesus Again Foretells His Death and Resurrection
(Mk 9.30‑32; Lk 9.43b‑45)22 Συστρεφομένων δὲ αὐτῶν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Μέλλει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, 23 καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται. καὶ ἐλυπήθησαν σφόδρα.
Payment of the Temple Tax
24 Ἐλθόντων δὲ αὐτῶν εἰς Καφαρναοὺμ προσῆλθον οἱ τὰ δίδραχμα λαμβάνοντες τῷ Πέτρῳ καὶ εἶπαν, Ὁ διδάσκαλος ὑμῶν οὐ τελεῖ [τὰ] δίδραχμα; 25 λέγει, Ναί. καὶ ἐλθόντα εἰς τὴν οἰκίαν προέφθασεν αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων, Τί σοι δοκεῖ, Σίμων; οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς ἀπὸ τίνων λαμβάνουσιν τέλη ἢ κῆνσον; ἀπὸ τῶν υἱῶν αὐτῶν ἢ ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων; 26 εἰπόντος δέ, Ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων, ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Ἄρα γε ἐλεύθεροί εἰσιν οἱ υἱοί. 27 ἵνα δὲ μὴ σκανδαλίσωμεν αὐτούς, πορευθεὶς εἰς θάλασσαν βάλε ἄγκιστρον καὶ τὸν ἀναβάντα πρῶτον ἰχθὺν ἆρον, καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ εὑρήσεις στατῆρα· ἐκεῖνον λαβὼν δὸς αὐτοῖς ἀντὶ ἐμοῦ καὶ σοῦ.