Krie XII.
1 Tek’ aí kj𝑒ró Dz̆esúi vate nj𝑒 e s̆tún𝑒j𝑒 n𝑒mes𝑒 t𝑒 mbjéγavet: e dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒 kis̆𝑒n ûr, e zûn t𝑒 χílkji𝑒n kaγinje, e t𝑒 χáij𝑒n.
2 E Farisénj𝑒t𝑒, t𝑒 pârit ts̆𝑒 i pân, i θan atîγj𝑒: Ši dis̆ípuj𝑒t𝑒 tat𝑒 b𝑒nj𝑒n até ts̆𝑒 ng’ ê mir𝑒 t𝑒 bé net𝑒 te t𝑒 s̆túniat𝑒.
3 E aí θa atíre: Ng𝑒 kini sgléδur𝑒 ts̆𝑒 buri Dáviδi, kur𝑒 pati ûr, eδé atá ts̆𝑒 is̆𝑒n bas̆k𝑒 me té :
4 Si χiri te s̆pia e Per𝑒ndîs, e χ𝑒ngri búk𝑒t’ e próθesit𝑒, ts̆𝑒 ng𝑒 i ngisj𝑒 atîγj𝑒 t’ i χâγj𝑒, e mê pak atire, ts̆𝑒 is̆𝑒n me té , se po príftravet vet𝑒m?
5 Ô ng𝑒 kini sgléδur𝑒 te ligja se te t𝑒 s̆túniat𝑒 príftrat𝑒 te klis̆a ts̆aj𝑒n t𝑒 s̆túni𝑒n, e ng𝑒 ftesj𝑒n?
6 Eδé ju θom𝑒, se ktu is̆t𝑒 nj𝑒 mê i maθ𝑒 se klis̆a.
7 E n𝑒 kís̆𝑒t𝑒 njóχur𝑒, ts̆𝑒 is̆t𝑒: Lipisî dua, e jo sagrifitsj𝑒: ng𝑒 gjikóij𝑒t’ atá ts̆𝑒 ng𝑒 i ftesj𝑒n:
8 Se i Biri i njeríut𝑒 is̆t i zoti eδé t𝑒 s̆túni𝑒s.
9 E si u‐nis andis̆𝑒, vate te sinagóg𝑒t’ e tire.
10 E s̆i nj𝑒 njerî ts̆𝑒 kis̆ dor𝑒n e θât𝑒, e i píej𝑒tin, e i θan atîγj𝑒: N𝑒 te t𝑒 s̆túniat𝑒 mund𝑒 i jipej kuides𝑒? sâ t’ e ngalési𝑒n.
11 E aí θa atíreve: Ts̆ili do jêt𝑒 ka‐k𝑒 jû, ts̆𝑒 t𝑒 kêt𝑒 nj𝑒 dele, e n𝑒 kjô i raft𝑒 tek’ e s̆túnia te ndô grop𝑒, mos t’ e rr𝑒mbênj𝑒, e t’ e ngrê nj𝑒?
12 Sâ i vete njeríu p𝑒r v𝑒rtet𝑒 mê s̆um𝑒 se nj𝑒 dele? P𝑒randái te t𝑒 s̆túniat𝑒 mund𝑒 búnet’ e mira.
13 Aχiérra i θot𝑒 njeríut𝑒: Ndêχj dor𝑒n t𝑒nde. E e ndéiti, e u‐prúar e s̆𝑒ndos̆𝑒 si jatra.
14 E t𝑒 dal𝑒t Farisénj𝑒t𝑒, mbáitin kundzij𝑒 kontra atîγj𝑒, si t’ e vrísij𝑒n.
15 E Dz̆esúi, ts̆𝑒 e dîγj𝑒, u‐γarγar𝑒 atéi: e disâ van𝑒 pas atîγj𝑒, e s̆𝑒rói gjiθ atá:
16 E i urδurói t𝑒 mos e vúij𝑒n mb𝑒 gluχ𝑒.
17 Sât𝑒 streksj𝑒 até ts̆𝑒 u‐θa ka Isaía profeti, ts̆𝑒 θot𝑒:
18 Ši djali jim𝑒, ts̆𝑒 ú sgloδa, i dás̆uri jim𝑒, te ku u‐pré gjeγa ime. Kat𝑒 vû s̆pirtin tim𝑒 mbi até , e kâ t𝑒 rr𝑒fíenj𝑒 gjikimin gjíndevet.
19 Ng𝑒 ka zé χet𝑒, e ng𝑒 ka θrés𝑒nj𝑒, e mosnjerî kat𝑒 gjégjet𝑒 te kjáts𝑒t𝑒 z𝑒rin e tîγj𝑒:
20 Káγ𝑒min e s̆típur𝑒 ng𝑒 kat’ e ts̆ânj𝑒, e lirin ts̆𝑒 kamnís ng𝑒 kat’ e s̆úanj𝑒, njera ts̆𝑒 ligja mé nd’ e munj𝑒:
21 E te ém𝑒ri i tîγj𝑒 gjíndet𝑒 kat𝑒 kên𝑒 sp𝑒ré ndz𝑒.
22 Aχiérna u‐prû p𝑒rpara atîγj𝑒 nj𝑒 i spirdârm𝑒, i verb𝑒r eδé i s̆urδur, e e s̆𝑒rói as̆tú se i vérb𝑒ri e i s̆úrδuri flisj𝑒, e s̆íχ𝑒j𝑒.
23 E kj𝑒ndróij𝑒n me goj𝑒 χapt𝑒 gjiθ𝑒 gjíndet𝑒, e θos̆𝑒n: Mos is̆t𝑒 kî i biri i Dáviδit𝑒?
24 E Farisénj𝑒t𝑒, ts̆𝑒 e gjegj𝑒n, θan𝑒: Kî ng𝑒 ndzíer t𝑒 maχkúamit𝑒 p𝑒r jatr𝑒 se p𝑒r Beldzebubin, ts̆𝑒 ê i pari i t𝑒 maχkúamvet.
25 E si pâ Dz̆esúi até ts̆𝑒 i s̆koγj𝑒 te trût’ e tire, i θa: Ngâ mbret𝑒rî e ndáitur𝑒 nd𝑒 vet𝑒χen𝑒 t𝑒 sâγj𝑒, s̆katarrónet𝑒: e ngâ χor𝑒, o s̆pî e ndáitur𝑒 nd𝑒 vet𝑒χen𝑒 t𝑒 sâγj𝑒, ng𝑒 m𝑒nd𝑒 rrie s̆túara.
26 E n𝑒 satanassi s̆tie jas̆ta satanassin, u‐kâ ndáitur𝑒 nd𝑒 vet𝑒χen𝑒 t𝑒 tîγj𝑒: as̆tú si kat𝑒 rrie s̆túara mbretría e tîγj𝑒?
27 E n𝑒 ú paj𝑒 t𝑒 Beldzebúbit𝑒 ndzíer𝑒 t𝑒 maχkúamit𝑒, bíj𝑒t𝑒 tâj𝑒 paj𝑒 t𝑒 kúit𝑒 i ndzíerj𝑒n? Andái atá kate jên𝑒 gjíkj𝑒t𝑒 túaj𝑒.
28 E n𝑒 ú nd𝑒 s̆pîrt’ i Per𝑒ndîs𝑒 p𝑒rzé t𝑒 maχkúamit𝑒, me ftet𝑒 mbi jû jerθ𝑒 p𝑒rpara kj𝑒róit𝑒 mbretría e Per𝑒ndîs.
29 E si mund𝑒 χînj𝑒 njerî te s̆pia e t𝑒 fukjís̆mit𝑒, t𝑒 vjéδ𝑒nj𝑒 pétkat’ e tîγj𝑒, n𝑒 mos líθ𝑒t𝑒 mê para t𝑒 fukjis̆min? e aχiérra m𝑒nd𝑒 rjép𝑒nj𝑒 s̆pîn e tîγj𝑒.
30 Aí ts̆𝑒 ng𝑒 is̆t𝑒 me mua, ê kontra meje: e aí ts̆𝑒 ng𝑒 mbjeθ me mua, s̆p𝑒ris̆𝑒.
31 P𝑒r k𝑒té s̆𝑒rbes𝑒 ju θom𝑒: Ngâ m𝑒kat𝑒, eδé vγastimî do nd𝑒jénet𝑒 njérz𝑒vet, po vγastimía e Špírtit𝑒 ng𝑒 do t’ i nd𝑒jénet𝑒.
32 E kus̆ t𝑒 θêt𝑒 ndô fjal𝑒 kontra Bírit𝑒 njeríut𝑒, kat’ i nd𝑒jénet𝑒: e aí ts̆𝑒 t’ e θêt𝑒 kontra Špírtit𝑒 s̆éit𝑒, ng𝑒 kat’ i nd𝑒jénet𝑒 te kjô jet𝑒, e miδé tek’ ajó ts̆𝑒 ka vinj𝑒.
33 N𝑒 buni lisin t𝑒 mir𝑒, eδé t𝑒 mir𝑒 buni pem𝑒n e tîγj𝑒: n𝑒 buni lisin t𝑒 lik𝑒, eδé t𝑒 kálb𝑒t𝑒 pem𝑒n e tîγj𝑒: se ka pema njíχet𝑒 lisi.
34 J𝑒nî víparas̆𝑒, si m𝑒nd𝑒 flini mir𝑒, n𝑒 jini t𝑒 likj𝑒? se goja flet p𝑒r burimin e z𝑒mr𝑒s.
35 Njeríu i mir𝑒 ka t𝑒rsori i mir𝑒 i zé mr𝑒s𝑒 ndzíer s̆𝑒rbise t𝑒 mira: e njeríu i lik𝑒 ka t𝑒rsori i lik𝑒 ndzíer s̆𝑒rbise t𝑒 liga.
36 Viδé ju θom𝑒, se ngâ fjal𝑒 e mbráz𝑒t𝑒, ts̆𝑒 t𝑒 θên𝑒 njérzit𝑒, p𝑒r até kat𝑒 jápj𝑒n𝑒 kunt𝑒 dit𝑒n e gjikímit𝑒.
37 Se ka fjál𝑒t𝑒 tote kat𝑒 kês̆ bûr𝑒 likj𝑒, e ka fjál𝑒t𝑒 tote kat𝑒 jês̆ mundúar𝑒.
38 Aχiérna i u‐p𝑒rgjegj𝑒n ditsá ka Skríbrat’ e ka Farisénj𝑒t𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Mjes̆tr𝑒, dúam𝑒 t𝑒 s̆óχ𝑒j𝑒m𝑒 ka‐k𝑒 ti nj𝑒 sinjâχ.
39 E aí si u‐p𝑒rgjekj𝑒 θa atire: J𝑒nía e lig𝑒, eδé kurv𝑒tore k𝑒rkón sinjâχ: e jatr𝑒 sinjaχ𝑒 ng𝑒 i jípet𝑒 asâγj𝑒, se po sinjaγi i Dz̆ón𝑒s𝑒 profétit𝑒.
40 Se as̆tú si Dz̆ona kle te barku i balén𝑒s𝑒 trî ditt𝑒, e trî natt𝑒, k𝑒s̆tú kat𝑒 rrie i Biri i njeríut𝑒 te gjiri i δéut𝑒 trî ditt𝑒, e trî natt𝑒.
41 Búrrat𝑒 Ninivítrat𝑒 kat𝑒 ngré χen𝑒 te gjikimi me kt𝑒 j𝑒nî, e kat’ e mundónj𝑒n𝑒, se atá bûn pendes𝑒 te ligjirata e Dz̆on𝑒s. E s̆i k𝑒tú is̆t𝑒 nj𝑒 mê i maθ𝑒 se Dz̆ona.
42 Mbret𝑒res̆a e miesdít𝑒s𝑒 kat𝑒 ngré χet𝑒 dit𝑒n e gjikímit𝑒 me k𝑒té j𝑒nî, e kat’ e mundonj𝑒: se ajó jerδi kaa sos𝑒 jeta, sât𝑒 gjegjej urt𝑒sîn e Salomúnit𝑒, e k𝑒tú is̆t𝑒 nj𝑒 mê i maθ𝑒 se Salomuni.
43 Kur𝑒 s̆pirti i s̆kríem𝑒 t𝑒 dalnj𝑒 jas̆ta njeríut𝑒, jets𝑒 p𝑒r vende t𝑒 têrm𝑒, tue k𝑒rkúar𝑒 t𝑒 pré itur𝑒, e neng𝑒 e gjên.
44 Aχiérra θot𝑒: Do k𝑒θénem𝑒 te s̆pia ime, kaa doγa. E kur𝑒 jerδi, e gjeti mbráz𝑒t𝑒, fs̆îtur𝑒, eδé stolísur𝑒.
45 Aχiérra vete, e merr𝑒 me té njatr𝑒 s̆tat𝑒 s̆pírt𝑒ra mê t𝑒 likj𝑒 se aí, e posi χîtin ndenj𝑒n atjé: e t𝑒 sprásmet𝑒 ditt𝑒 t𝑒 atîγj𝑒 njeríu kat𝑒 jên𝑒 mê t𝑒 liga se t𝑒 párat𝑒. As̆tú i kloft𝑒 ksâγj𝑒 j𝑒níe t𝑒 kékjie.
46 Kur aí flisj𝑒 gjíndes𝑒, s̆i e j𝑒ma, e t𝑒 vγéz𝑒rit’ e tîγj𝑒 rrîj𝑒n jâs̆ta, ts̆𝑒 k𝑒rkóij𝑒n t’ i flísij𝑒n.
47 E ts̆𝑒‐njeri i θa: Ši se jot’ ê m𝑒, e tû vγez𝑒r kan𝑒 rrîtur𝑒 jas̆ta, ts̆𝑒 k𝑒rkonj𝑒n t𝑒 t𝑒 s̆óχ𝑒j𝑒n𝑒.
48 E aí u‐p𝑒rgjekj𝑒, e i θa atîγj𝑒 ts̆𝑒 ia θos̆𝑒: Kus̆ is̆t𝑒 m𝑒ma ime, e kus̆ jan𝑒 tim𝑒 vγez𝑒r?
49 E t𝑒 ndéiturit dor𝑒n mbi dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒, θa: Ši m𝑒ma ime, e vγéz𝑒rit𝑒 tim𝑒.
50 Prandái aí ts̆𝑒 t𝑒 b𝑒nj𝑒 vulem𝑒n e Tat𝑒s tim𝑒, ts̆𝑒 is̆t𝑒 te kjí𝑒γiat𝑒: kî m’ ê vγâ, eδé motr𝑒, 𝑒δé ê m𝑒.
Plucking Grain on the Sabbath
(Mk 2.23‑28Lk 6.1‑5)1 Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἐπορεύθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς σάββασιν διὰ τῶν σπορίμων· οἱ δὲ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπείνασαν καὶ ἤρξαντο τίλλειν στάχυας καὶ ἐσθίειν. 2 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἰδόντες εἶπαν αὐτῷ, Ἰδοὺ οἱ μαθηταί σου ποιοῦσιν ὃ οὐκ ἔξεστιν ποιεῖν ἐν σαββάτῳ. 3 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, Οὐκ ἀνέγνωτε τί ἐποίησεν Δαυὶδ ὅτε ἐπείνασεν καὶ οἱ μετ᾽ αὐτοῦ, 4 πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔφαγον, ὃ οὐκ ἐξὸν ἦν αὐτῷ φαγεῖν οὐδὲ τοῖς μετ᾽ αὐτοῦ εἰ μὴ τοῖς ἱερεῦσιν μόνοις; 5 ἢ οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τῷ νόμῳ ὅτι τοῖς σάββασιν οἱ ἱερεῖς ἐν τῷ ἱερῷ τὸ σάββατον βεβηλοῦσιν καὶ ἀναίτιοί εἰσιν; 6 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι τοῦ ἱεροῦ μεῖζόν ἐστιν ὧδε. 7 εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν, Ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν, οὐκ ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους. 8 κύριος γάρ ἐστιν τοῦ σαββάτου ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.
The Man with a Withered Hand
(Mk 3.1‑6Lk 6.6‑11)9 Καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν ἦλθεν εἰς τὴν συναγωγὴν αὐτῶν· 10 καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπος χεῖρα ἔχων ξηράν. καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν λέγοντες, Εἰ ἔξεστιν τοῖς σάββασιν θεραπεῦσαι; ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ. 11 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, Τίς ἔσται ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος ὃς ἕξει πρόβατον ἓν καὶ ἐὰν ἐμπέσῃ τοῦτο τοῖς σάββασιν εἰς βόθυνον, οὐχὶ κρατήσει αὐτὸ καὶ ἐγερεῖ; 12 πόσῳ οὖν διαφέρει ἄνθρωπος προβάτου. ὥστε ἔξεστιν τοῖς σάββασιν καλῶς ποιεῖν. 13 τότε λέγει τῷ ἀνθρώπῳ, Ἔκτεινόν σου τὴν χεῖρα. καὶ ἐξέτεινεν καὶ ἀπεκατεστάθη ὑγιὴς ὡς ἡ ἄλλη. 14 ἐξελθόντες δὲ οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον κατ᾽ αὐτοῦ ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν.
The Chosen Servant
15 Ὁ δὲ Ἰησοῦς γνοὺς ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν. καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ [ὄχλοι] πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς πάντας 16 καὶ ἐπετίμησεν αὐτοῖς ἵνα μὴ φανερὸν αὐτὸν ποιήσωσιν, 17 ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος,
18 Ἰδοὺ ὁ παῖς μου ὃν ᾑρέτισα,
ὁ ἀγαπητός μου εἰς ὃν εὐδόκησεν ἡ ψυχή μου·
θήσω τὸ πνεῦμά μου ἐπ᾽ αὐτόν,
καὶ κρίσιν τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγελεῖ.
19 οὐκ ἐρίσει οὐδὲ κραυγάσει,
οὐδὲ ἀκούσει τις ἐν ταῖς πλατείαις τὴν φωνὴν αὐτοῦ.
20 κάλαμον συντετριμμένον οὐ κατεάξει
καὶ λίνον τυφόμενον οὐ σβέσει,
ἕως ἂν ἐκβάλῃ εἰς νῖκος τὴν κρίσιν.
21 καὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσιν.
Jesus and Beelzebul
(Mk 3.20‑30Lk 11.14‑23Lk 12.10)22 Τότε προσηνέχθη αὐτῷ δαιμονιζόμενος τυφλὸς καὶ κωφός, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτόν, ὥστε τὸν κωφὸν λαλεῖν καὶ βλέπειν. 23 καὶ ἐξίσταντο πάντες οἱ ὄχλοι καὶ ἔλεγον, Μήτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς Δαυίδ; 24 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες εἶπον, Οὗτος οὐκ ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια εἰ μὴ ἐν τῷ Βεελζεβοὺλ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων. 25 εἰδὼς δὲ τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν αὐτοῖς, Πᾶσα βασιλεία μερισθεῖσα καθ᾽ ἑαυτῆς ἐρημοῦται καὶ πᾶσα πόλις ἢ οἰκία μερισθεῖσα καθ᾽ ἑαυτῆς οὐ σταθήσεται. 26 καὶ εἰ ὁ Σατανᾶς τὸν Σατανᾶν ἐκβάλλει, ἐφ᾽ ἑαυτὸν ἐμερίσθη· πῶς οὖν σταθήσεται ἡ βασιλεία αὐτοῦ; 27 καὶ εἰ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβάλλουσιν; διὰ τοῦτο αὐτοὶ κριταὶ ἔσονται ὑμῶν. 28 εἰ δὲ ἐν πνεύματι θεοῦ ἐγὼ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ᾽ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ. 29 ἢ πῶς δύναταί τις εἰσελθεῖν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦ καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἁρπάσαι, ἐὰν μὴ πρῶτον δήσῃ τὸν ἰσχυρόν; καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει. 30 ὁ μὴ ὢν μετ᾽ ἐμοῦ κατ᾽ ἐμοῦ ἐστιν, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ᾽ ἐμοῦ σκορπίζει. 31 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται. 32 καὶ ὃς ἐὰν εἴπῃ λόγον κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ· ὃς δ᾽ ἂν εἴπῃ κατὰ τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου, οὐκ ἀφεθήσεται αὐτῷ οὔτε ἐν τούτῳ τῷ αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι.
A Tree and Its Fruits
(Lk 6.43‑45)33 Ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον καλὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ καλόν, ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον σαπρὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ σαπρόν· ἐκ γὰρ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γινώσκεται. 34 γεννήματα ἐχιδνῶν, πῶς δύνασθε ἀγαθὰ λαλεῖν πονηροὶ ὄντες; ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ. 35 ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει ἀγαθά, καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει πονηρά. 36 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πᾶν ῥῆμα ἀργὸν ὃ λαλήσουσιν οἱ ἄνθρωποι ἀποδώσουσιν περὶ αὐτοῦ λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως· 37 ἐκ γὰρ τῶν λόγων σου δικαιωθήσῃ, καὶ ἐκ τῶν λόγων σου καταδικασθήσῃ.
The Demand for a Sign
(Mk 8.11‑12Lk 11.29‑32)38 Τότε ἀπεκρίθησαν αὐτῷ τινες τῶν γραμματέων καὶ Φαρισαίων λέγοντες, Διδάσκαλε, θέλομεν ἀπὸ σοῦ σημεῖον ἰδεῖν. 39 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς, Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου. 40 ὥσπερ γὰρ ἦν Ἰωνᾶς ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, οὕτως ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας. 41 ἄνδρες Νινευῖται ἀναστήσονται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινοῦσιν αὐτήν, ὅτι μετενόησαν εἰς τὸ κήρυγμα Ἰωνᾶ, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Ἰωνᾶ ὧδε. 42 βασίλισσα νότου ἐγερθήσεται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ κατακρινεῖ αὐτήν, ὅτι ἦλθεν ἐκ τῶν περάτων τῆς γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίαν Σολομῶνος, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Σολομῶνος ὧδε.
The Return of the Unclean Spirit
(Lk 11.24‑26)43 Ὅταν δὲ τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεται δι᾽ ἀνύδρων τόπων ζητοῦν ἀνάπαυσιν καὶ οὐχ εὑρίσκει. 44 τότε λέγει, Εἰς τὸν οἶκόν μου ἐπιστρέψω ὅθεν ἐξῆλθον· καὶ ἐλθὸν εὑρίσκει σχολάζοντα σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον. 45 τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει μεθ᾽ ἑαυτοῦ ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ καὶ εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ· καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων. οὕτως ἔσται καὶ τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ πονηρᾷ.
The Mother and Brothers of Jesus
(Mk 3.31‑35Lk 8.19‑21)46 Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος τοῖς ὄχλοις ἰδοὺ ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήκεισαν ἔξω ζητοῦντες αὐτῷ λαλῆσαι. [47 εἶπεν δέ τις αὐτῷ, Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἔξω ἑστήκασιν ζητοῦντές σοι λαλῆσαι.] 48 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν τῷ λέγοντι αὐτῷ, Τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου καὶ τίνες εἰσὶν οἱ ἀδελφοί μου; 49 καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ εἶπεν, Ἰδοὺ ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου. 50 ὅστις γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς αὐτός μου ἀδελφὸς καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.