Krie XIX.
1 E streksi, kur𝑒 Dz̆esúi sosi k𝑒tó t𝑒 fola, se u‐nis𝑒 ka Galiléa, e vate te án𝑒t’ e Dz̆uδês𝑒 mbatan𝑒 Dz̆urdánit𝑒,
2 E i van𝑒 pas atîγj𝑒 gjíndet𝑒 goδ𝑒 goδ𝑒, e i s̆𝑒rói atjé.
3 E i u‐kjas𝑒n Farisénj𝑒t𝑒 ts̆𝑒 e kseváli𝑒n, e θos̆𝑒n: N𝑒 mund𝑒 njeríu t𝑒 lé r𝑒nj𝑒 t𝑒 s̆okjen e tîγj𝑒, p𝑒r ts̆𝑒 is̆t is̆t𝑒?
4 E aí u‐p𝑒rgjekj𝑒, e i θa: Ng𝑒 kini sgléδur𝑒, se aí ts̆𝑒 buri njeríun ts̆𝑒 χer𝑒n e par𝑒, e buri mas̆kuχ e fémb𝑒r𝑒?
5 E θa: P𝑒r k𝑒té s̆𝑒rbes𝑒 njeríu kat𝑒 Ié r𝑒nj𝑒 atin, e ê m𝑒n, e kat𝑒 ngjítet𝑒 me grúan e tîγj𝑒, e kat𝑒 jên𝑒 dî vet𝑒 te nj𝑒 mis̆.
6 P𝑒randái ng𝑒 jan𝑒 mê dî, se po nj𝑒 mis̆. Até prâ ts̆𝑒 p𝑒rzíeiti Per𝑒ndía, njeríu le t𝑒 mos e ndânj𝑒.
7 Θon𝑒 atîγj𝑒: P𝑒rts̆é prân Moiséu urδurói t𝑒 jipej libri i t𝑒 ndáj𝑒turit𝑒, e t𝑒 d𝑒rgonej grúaja?
8 Θot atire: Se Moiséu p𝑒r z𝑒mr𝑒n e θât𝑒 tê j𝑒 ju δa θelim𝑒 t𝑒 lé ij𝑒t𝑒 s̆ókjet𝑒 túaj𝑒: po kur𝑒 zû‐fiχ𝑒 jeta ng𝑒 kle as̆tú.
9 E ú θom𝑒 juv𝑒, se aí ts̆𝑒 t𝑒 Ié r𝑒nj𝑒 s̆okjen e tîγj𝑒, n𝑒 ng𝑒 is̆t𝑒 p𝑒r kurv𝑒rî, e martónet𝑒 me njatr𝑒, kurv𝑒rón: e aí ts̆𝑒 merr𝑒 p𝑒r grua até ts̆𝑒 kle l𝑒nn𝑒, kurv𝑒rón.
10 Θon𝑒 atîγj𝑒 dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒: N𝑒 is̆t𝑒 k𝑒s̆tú puna e njeríut𝑒 me t𝑒 s̆okjen, ng𝑒 ê mir𝑒 t𝑒 martúarit.
11 E aí θa atire: Ng𝑒 gjiθ e nd𝑒lgonj𝑒n kt𝑒 t𝑒 fol𝑒, se po atá kúij𝑒 u‐δa.
12 Se jan𝑒 t𝑒 s̆irúam𝑒, ts̆𝑒 as̆tú lên𝑒 ka barku i s𝑒 j𝑒m𝑒s: e jan𝑒 t𝑒 s̆irúam𝑒, ts̆𝑒 klen𝑒 s̆irúar𝑒 ka njérzit𝑒: e jan𝑒 t𝑒 s̆irúam𝑒, ts̆𝑒 u‐s̆irúan atá vet𝑒m paj𝑒 t𝑒 mbretrîs𝑒 t𝑒 kjíeγiavet. Kus̆ mund’ e ndelgonj𝑒 le t’ e ndelgonj𝑒.
13 Aχiérna u‐kjas𝑒n tsa f𝑒mij𝑒, sâ t’ i vûγj𝑒 dúart𝑒 sipr𝑒, e t𝑒 parkalesj𝑒. E dis̆ípuj𝑒t𝑒 i mírrij𝑒n dzarr𝑒.
14 E Dz̆esúi θa atire: Leni f𝑒míj𝑒t𝑒, e mos i mbani t𝑒 vínj𝑒n𝑒 tek’ ú: se e tíria is̆t𝑒 mbretría e kjíeγiavet.
15 E posa ts̆𝑒 i vuri dúart𝑒 sipr𝑒, u‐nis andis̆𝑒.
16 E s̆i nj𝑒 ts̆𝑒 u‐kjas𝑒, e i θa: Mjes̆tr𝑒 i mir𝑒, ts̆𝑒 t𝑒 mir𝑒 ka bunj𝑒 sât𝑒 mund𝑒 kêm𝑒 gjeγ𝑒n e pasosme?
17 E aí i θa: P𝑒rts̆é m𝑒 θua t𝑒 mir𝑒? Nj𝑒 i vet𝑒m is̆t i mir𝑒, Per𝑒ndía. Nai prân do χîs̆ te gjeγa, rúaχj urδurímet𝑒.
18 Θot atîγj𝑒: Ts̆íl𝑒t𝑒? E Dz̆esúi u‐p𝑒rgjekj𝑒: T𝑒 mos vrats̆: T𝑒 mos kurv𝑒rós̆: T𝑒 mos vjeδ𝑒s̆: T𝑒 mos bus̆ mart𝑒rî t𝑒 rrême:
19 Ndêr𝑒 t𝑒t’ at𝑒, e t𝑒t’ é m𝑒, e t𝑒 dúas̆ mir𝑒 gjitonin t𝑒nt𝑒 si vet𝑒χên t𝑒nde.
20 Θot atîγj𝑒 djalis̆ku: Gjiθ𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise i kam𝑒 rúar𝑒 ts̆𝑒 nd𝑒 t𝑒 rît tim𝑒; ts̆𝑒 m𝑒 lípset𝑒 mê naní?
21 Dz̆esúi θa atîγj𝑒: N𝑒 do jês̆ gjiθ i mir𝑒, jets𝑒, s̆it𝑒 petkun, e jípia t𝑒 vápkj𝑒vet, e kat𝑒 kês̆ kjosm𝑒 nd𝑒 kjíeχ: e vjen𝑒, e vuχe pas meje.
22 E si gjegji djalis̆ku t𝑒 fol𝑒t, u‐nis i χelmúar𝑒: se kis̆ disâ petk𝑒.
23 E Dz̆esúi θa dis̆ípuj𝑒vet tîγj𝑒: P𝑒r v𝑒rtet𝑒 ju θom𝑒, se i kjosmi paχir𝑒 mund𝑒 χînj𝑒 te mbret𝑒ría e kjíeγiavet.
24 E njatr𝑒 χer𝑒 ju θom𝑒: Is̆t𝑒 mê lê t𝑒 s̆konj𝑒 nj𝑒 gamile te nj𝑒 fund𝑒 gjilpé rie, se i b𝑒gati t𝑒 χînj𝑒 te mbret𝑒ría e kjíeγi𝑒s.
25 E si e gjegj𝑒n, dis̆ípuj𝑒t𝑒 θavmáses̆in ndutu, e θ𝑒s̆𝑒n: As̆tú kus̆ mund𝑒 lefteróset𝑒?
26 E Dz̆esúi i v𝑒réiti, e i θa: P𝑒rpara njérz𝑒vet kî ng𝑒 mund𝑒 jêt𝑒: p𝑒rpara Per𝑒ndîs𝑒 gjiθkjis̆𝑒 mund𝑒 jên𝑒.
27 Aχiérna u‐p𝑒rgjekj𝑒 Piétri, e i θa: Ši na lâm𝑒 t𝑒 jes𝑒 gjiθkjis̆𝑒, e jérδ𝑒m𝑒 pas tîj: ts̆𝑒 kat𝑒 kemi na p𝑒randái?
28 E Dz̆esúi θa atire: Me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒, se jû, ts̆𝑒 jérδ𝑒t𝑒 pas meje, nd𝑒 jet’ e rê kur𝑒 t’ újet𝑒 i Biri i njeríut𝑒 mb𝑒 θron𝑒 l𝑒vdíe t𝑒 tîγj𝑒, kat’ újiχj𝑒 eδé jû mbi dimb𝑒δiét𝑒 θrone, tue gjikúar𝑒 t𝑒 dimb𝑒δiét𝑒 pjés𝑒t’ e Israélit𝑒.
29 E nganjé , ts̆𝑒 la s̆pîn, ô vγéz𝑒rit𝑒, ô mótrat𝑒, ô atin, ô ê m𝑒n, ô s̆okjen, ô bíj𝑒t𝑒, ô δérat𝑒 paj𝑒 t’ émrit𝑒 tim𝑒, nj𝑒 kjint𝑒 p𝑒r nj𝑒 kat𝑒 márr𝑒nj𝑒, e kat𝑒 tras̆gonj𝑒 gjeγ𝑒n e pasosme.
30 E s̆um𝑒 t𝑒 par𝑒 ka jên𝑒 t𝑒 sprasm𝑒, e t𝑒 sprasm𝑒 t𝑒 par𝑒.
1 Edhe Jisuj kur mbaroj këto fialë, u ngrit nga Galilea, edhe erdhi ndë sinoret të Judhesë, përtej Jordhanit.
2 Edhe i vanë pas ati shumë gjëndëje; edhe i shëroj ata atie.
3 Edhe erthnë tek ay Farisejtë tuke ngarë atë, e tuke thënë ati: “Ndë i ësht’ e udhësë njeriut të lëshonjë gruan’e ti për çdo farë shkaku?
4 Edhe ay u përgjeq e u tha atyre: “Nukë keni kënduarë, se ay që bëri ata që ndë kryet të herësë, i bëri ata mashkull edhe femërë?
5 Edhe tha: “Për këtë punë njeriu do të lërë t’atën’ e t’ëmënë, edhe do të ngjitetë pas gruasë ti, edhe të dy do të jenë një mish”.
6 Kaqë sa nukë janë me dy, po një mish. Atë pra që Perëndia e bëri parë, njeriu le të mos e ndanjë.”
7 I thon’ati: “Përse pra Mojsiu ka porositurë t’i epetë kart’ e ndariesë, edhe ta lëshonjë?”
8 U thot’ atyre: “Sepse Mojsiu ua la juve të lëshoni gratë tuaja për zemër-ashpërënë tuaj tuaj; po ndë kryet të herësë s’ka qënë kështu.
9 Edhe po u them juve, se ay që të lëshonjë gruan’ e ti, përveç për punë kurvërie, edhe të martonetë me tiatërë, kurvëron; edhe ay që të martonetë me grua të lëshuarë, kurvëron.”
10 Nxënësit’ e ti i thonë: “Ndë qoftë kështu pun’ e njeriut me gruanë, nuk’ është mirë të martonetë.”
11 Edhe ay u thot’ atyre: “Nukë munt ta kupëtonjënë këtë fialë të gjithë, po atyreve që u është dhënë.
12 Sepse ka të dredhurë që kanë lindurë kështu që nga barku i s’ëmësë, edhe ka të dredhurë që u drothnë nga njerëzitë; edhe ka të dredhurë që drothnë vetëhen’ e tyre për mbëretërin’e qiejevet. Ay që munt ta kupëtonjë këtë le ta kupëtonjë.
13 Atëhere i prun’ati ca çuna të vegjëlë, që të vërë duartë përmbi ata, e t’i bekonjë; edhe nxënësitë i qërtuanë.
14 Po Jisuj tha: “Lini çunat’ e vegjëlë, edhe mos i ndalni të vinjënë tek unë; sepse për të tillë është mbëretëri’e qiejevet.”
15 Edhe si vuri duartë mbi ata, iku andej.
16 Edhe ja tek i erdhi përanë një njeri, e i tha: “Mësonjës i mirë, ç’të mirë të bënj që të kem jetë të pasosurë?”
17 Edhe ay i tha: “Ç’më thua i mirë? Asndonjë s’ësht’ i mirë veç një, Perëndia. Po ndë do të hynjç ndë jetët, ruaj porositë.”
18 I thot’ ai: “Cilatë?” Edhe Jisuj i tha këto: “Mos vraç; mos kurvëronjç; mos viethç; mos apç martiri të rreme.
19 Ndero tët at’ e tët ëmë”; edhe “Të duaç t’afërminë tënt posi vetëhenë tënde.”
20 Dialoshi i thot’ ati: “Të gjitha këto i kam ruajturë që mbë të rit tim; po ç’më mbetetë më?”
21 Jisuj i tha ati: “Ndë do të bëneç’ i sosurë, shko e shit gjënë tënde, edhe epua të vobeqvet; edhe do të kesh thesar ndë qiell, edhe eja, e ngjitmu pas.
22 Po dialoshi kur dëgjoj këtë fialë, iku i helmuarë, sepse kishte shumë gjë.
23 Edhe Jisuj u tha nxënësëvet ti: “Me të vërtetë po u them juve, se njeriu i pasurë mezi do të hynjë ndë mbëretërit të qiejevet.
24 Edhe përsëri po u them juve: Më kollaj është të shkonjë gamileja ndëpër vrimët të gjylpërësë, se të hyjnë i pasuri ndë mbëretërit të Perëndisë.”
25 Edhe nxënësit’ e ti, kur dëgjuanë, tmeroneshinë fort, e thoshinë: “Vallë cili munt të shpëtonjë?”
26 Po Jisuj shtyri sytë mb’ ata e u tha atyre: “Te njerëzitë këjo është punë që s’munt të bënetë, po te Perëndia të gjitha munt të bënenë .”
27 Atëhere u përgjeq Pietri e i tha ati: “Ja ne tek lam të gjitha, edhe erthmë prapa teje; vallë ç’do të jetë mbë ne?”
28 Edhe Jisuj u tha atyre: “Me të vërtetë po u them juve, se ju që më erthtë pas, ndë krijesët të re, kur të rrijë i Bir’ i njeriut mbi fron të lavdisë ti, do të rrini edhe ju mbë dy-mbë-dhietë frone, tuke gjykuarë të dy-mbë-dhietë farat’ e Israilit.
29 Edhe kushdo që la shtëpi, a vëllezërë, a motëra, a atë, a ëmë, a grua, a bij, a ara, për punë t’emërit tim, do të marrë një qint për një, edhe do të trashëgonjë jetë të pasosurë.
30 Po shumë të parë do të jenë të prapsëm, edhe të prapsëm të parë.