Krie IX.
1 E si χiri nd𝑒 karav𝑒, skoi mbatan𝑒, e vate te χora e tîγj𝑒.
2 E s̆i i bîj𝑒n p𝑒rpara nj𝑒 t𝑒 njómur𝑒 ts̆𝑒 rrîγj𝑒 s̆tûr𝑒 mbi s̆trat𝑒. E si s̆íχ𝑒j𝑒 Dz̆esúi bess𝑒n e tire, i θa t𝑒 njómurit𝑒: B𝑒n𝑒 z𝑒mr𝑒, o bir𝑒, t𝑒 nd𝑒jénen𝑒 m𝑒kát𝑒t𝑒 tote.
3 E s̆i ts̆𝑒dó ka Skríbrat𝑒 θan𝑒 nd𝑒r ta: Kî vγastimís.
4 E Dz̆esúi ts̆𝑒 s̆íχ𝑒j𝑒 pinséret’ e tire, θa: P𝑒rts̆é γojás𝑒ni t𝑒 liga te zé m𝑒rat𝑒 túaj𝑒?
5 Ts̆𝑒 is̆t𝑒 mê s̆péj𝑒t𝑒 t𝑒 θom𝑒: T𝑒 nd𝑒jénen𝑒 m𝑒kát𝑒t𝑒 tote: ô t𝑒 θom𝑒: Ngreu, e jits𝑒?
6 Eδé sât’ e dini, se i Biri i njeríut𝑒 kâ zot𝑒rîn te jeta t𝑒 nd𝑒jéinj𝑒 m𝑒kát𝑒t𝑒, aχiérra i θot𝑒 paralít𝑒kut𝑒: Ngreu, mirr𝑒 s̆tratin t𝑒nt𝑒, e jets𝑒 te s̆pia jote.
7 E si u‐ngre, vate te s̆pia e tîγj𝑒.
8 T𝑒 pârit ts̆𝑒 e pân gjíndet𝑒 eδé u‐drerúan, e l𝑒vdúan Per𝑒ndîn, ts̆𝑒 jep𝑒 kt𝑒 zot𝑒rî njérz𝑒vet.
9 E si vêγj𝑒 mê atéi Dz̆esúi, pâ nj𝑒 njerî ts̆𝑒 rrîγj𝑒 újur𝑒 mbi tríez𝑒n e gabilót𝑒vet, ts̆𝑒 kluχej Maté. E i θot𝑒: Eja pas meje. E si u‐ngre, vate pas atîγj𝑒.
10 E proftasi teku aí rrîγj𝑒 te s̆pia, se disâ gabilot𝑒 e t𝑒 m𝑒katrúam𝑒 véij𝑒n, e rrîj𝑒n bas̆k𝑒 me Dz̆esúin, e me dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒.
11 E kur e pân Farisénj𝑒t𝑒, i θan𝑒 dis̆ípuj𝑒vet tîγj𝑒: Mjés̆tri jîj𝑒 p𝑒rts̆é χâ me gabilót𝑒t𝑒 e me t𝑒 m𝑒katrúamit𝑒?
12 E t𝑒 gjégjurit ts̆𝑒 e gjegji Dz̆esúi θa atire: T𝑒 s̆𝑒ndós̆𝑒t𝑒 ng𝑒 dúan jatrúa, se po t𝑒 s𝑒múr𝑒t𝑒.
13 E t𝑒 váturit m𝑒soni ts̆𝑒 is̆t𝑒: Lipisî dua, e jo sagrifitsj𝑒. Prandái ú ng𝑒 jerδa t𝑒 θrísia t𝑒 drej𝑒tit𝑒, se po t𝑒 m𝑒katrúamit𝑒.
14 Aχiérra i u‐kjas𝑒n dis̆ípuj𝑒t’ e Dz̆uánit𝑒, tue θ𝑒n𝑒: P𝑒rts̆é na, e Farisénj𝑒t𝑒, argj𝑒rónj𝑒m𝑒 s̆um𝑒: e dis̆ípuj𝑒t𝑒 tat𝑒 ng𝑒 argj𝑒ronj𝑒n?
15 E Dz̆esúi θa atire: M𝑒nd𝑒 klân𝑒 kûrr𝑒 t𝑒 bíj𝑒t’ e dásm𝑒vet njera ts̆𝑒 δ𝑒ndri ê bas̆k𝑒 me ta? Kat𝑒 vínj𝑒n𝑒 prâ dít𝑒t𝑒 kur𝑒 t’ i jêt𝑒 ndzjerr𝑒 δ𝑒ndri: e aχiérra kat’ argj𝑒rónj𝑒n𝑒.
16 Mosnjerî s̆tie nj𝑒 tsop𝑒 petku t𝑒 tras̆𝑒, e t𝑒 pa s̆krífur𝑒 mbi nj𝑒 e vés̆ur’ e vjetr𝑒: se t𝑒 plotit e asâγj𝑒 χelkj𝑒 t𝑒 vés̆ur𝑒n, e s̆kjíret𝑒 mê lik𝑒.
17 E ng𝑒 s̆tíen ver𝑒 e rê nd𝑒 r𝑒s̆ikje t𝑒 vjetr𝑒; se as̆tú s̆kjíren𝑒 r𝑒s̆íkjet𝑒, e vera dérδet𝑒, e r𝑒s̆íkjet𝑒 sbíren𝑒. Andái vûn𝑒 ver𝑒n e rê nd𝑒 r𝑒s̆ikje t𝑒 rî, e rúχen𝑒 t𝑒 dî.
18 Teku aí is̆ e i θos̆𝑒 ktô s̆𝑒rbise, s̆i, nj𝑒 ka t𝑒 pár𝑒s̆it, ts̆𝑒 t𝑒 kjásurit i falej, tue θ𝑒n𝑒: Zot, bîja ime par𝑒 m𝑒 vdikj𝑒: po t𝑒 járδurit ts̆𝑒 vjen𝑒 ti, e i vê dor𝑒n t𝑒nde mbi até , ajó kat𝑒 m𝑒 rronj𝑒.
19 E Dz̆esúi si u‐ngre, vate pas atîγj𝑒, bas̆k𝑒 me dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒.
20 E s̆i nj𝑒 grua, ts̆𝑒 kis̆ dimb𝑒δiét𝑒 vjet𝑒 ts̆𝑒 i rríθ𝑒j𝑒 gjak𝑒, si u‐kjas𝑒 mantaprapa, i ngau θek𝑒n e s𝑒 vés̆ur𝑒s𝑒 tîγj𝑒.
21 Se θos̆𝑒 nd𝑒 vét𝑒χen t𝑒 sâγj𝑒: N𝑒 i ngafs̆a vet𝑒m te vés̆ur𝑒n e tîγj𝑒, kat𝑒 lefterósem𝑒.
22 E Dz̆esúi si u‐prúar𝑒, e pâ até , i θa: Mos u‐tr𝑒mp𝑒, o bîj𝑒, bessa jote t𝑒 lefterosi. E u‐lefteros𝑒 grúaja ts̆𝑒 tek’ ajó χer𝑒.
23 E kur𝑒 jerδi Dz̆esúi te s̆pia e arkóntit𝑒, e pâ atá ts̆𝑒 i bîj𝑒n flojér𝑒vet e nj𝑒 χor𝑒 gjinde ts̆𝑒 bûγj𝑒 mizir𝑒, θot atire:
24 Jetsni, mb𝑒jíδiχj𝑒: se váiza ng𝑒 vdikj𝑒, se po flê . E kjes̆óij𝑒n até .
25 E kur𝑒 gjíndia kle ndzjerr𝑒 jas̆ta, si χiri aí, rr𝑒mbéu dor𝑒n e sâγj𝑒. E váiza u‐ngre.
26 E kjô χjê e θ𝑒n𝑒 doγi te gjiθ ajó χor𝑒.
27 E kur𝑒 Dz̆esúi u‐nis𝑒 ka aí vent𝑒, i u‐vûn prapa dî t𝑒 verb𝑒r, ts̆𝑒 θrísi𝑒n, e θos̆𝑒n: Kîj𝑒‐na lipisî, o bir’ i Dáviδit𝑒.
28 E kur𝑒 vate te s̆pia, i u‐kjas𝑒n te vérb𝑒rit𝑒. E i θot𝑒 Dz̆esúi: Kini bess𝑒 se ú mund𝑒 bunj𝑒 k𝑒té ? E atá i θan𝑒: Ê χj, Zot.
29 Aχiérra ngau sît’ e tire, tue θ𝑒n𝑒: Ju kloft𝑒 bûr𝑒 mbi bess𝑒n tè j𝑒.
30 E u‐sbiχtin sît’ e tire: e i trúaiti kekj𝑒 Dz̆esúi, e i θa: V𝑒rreni t𝑒 mos e dzê nj𝑒 njerî.
31 E atá t𝑒 dal𝑒t, mblúan gjiθ até χor𝑒.
32 E kur𝑒 dúaχtin atá, s̆i se i prûn p𝑒rpara nj𝑒 munk𝑒 i maχkós̆𝑒m𝑒.
33 E s̆tûr𝑒 jas̆ta i maχkúami, mungu foli, e u‐θavmas𝑒n gjíndet𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Kûrr𝑒 ng’ u‐d𝑒ftúa k𝑒s̆tú nd𝑒 Israél.
34 Farisénj𝑒t𝑒 prâ θos̆𝑒n: P𝑒r t𝑒 parin e t𝑒 maχkúamvet ndzíer t𝑒 maχkúamit𝑒.
35 E Dz̆esúi rráχ𝑒j𝑒 gjiθ𝑒 χór𝑒t𝑒, eδé katúndet𝑒, tue mpsúar𝑒 te sinagóg𝑒t’ e tire, e tue ligj𝑒rúar𝑒 vangjejin e mbret𝑒rîs, e tue s̆𝑒rúar𝑒 gjiθ𝑒 s𝑒múnd𝑒t𝑒, eδé gjiθ𝑒 kurrúsm𝑒t𝑒 te gjíndia.
36 E kur𝑒 pâ gjíndet𝑒, i duku kekj𝑒: se is̆𝑒n t𝑒 lóδura, e s̆tûr𝑒 si dele ts̆𝑒 s’ kan𝑒 delimêr.
37 Aχiérra θot𝑒 dis̆ípuj𝑒vet tîγj𝑒: T𝑒 korr𝑒t ê s̆um𝑒 me ftet𝑒, e punetór𝑒t𝑒 jan𝑒 pak𝑒.
38 Andái parkalés𝑒ni zotin e t𝑒 kórrit𝑒, sât𝑒 d𝑒rgonj𝑒 pun𝑒tor𝑒 te t𝑒 korrit e tîγj𝑒.
KAPTINA IX.
1 Edhe ai hyni ndë lundrët, e kapërceu, e erdhi ndë qytet të vet.
2 Edhe qe tek i prunë nji ulok diergunë mbi shtrat; edhe Iesui si pa besën’ e atyneve, i tha ulogut: Merr zemër’, o bir; t’u falnë fajet’ e tua.
3 Edhe qe disa prei Shkruisish thanë me vetëvetëhet, se : Kyi po truen.
4 Edhe Iesui si pa mendimet’ e atyneve, tha: Përse mendoheni ju punë të këqia ndër zemërat tueja?
5 Sepse qish ashtë ma kollai me thanë: T’u falnë fajet’ e tua; a por me thanë: Çohu, edhe ecë?
6 Edhe qi ta dini se i bir’ i nieriut ka urdhënë mbi dhet me falë faje (atëherë i thot’ ulogut): Çohu, e ngre shtratinë tand, edhe shko ndë shtëpit tande.
7 Edhe ai u çue, e shkoi ndë shtëpit të vet.
8 Edhe kur panë gjindëja, u mërekulluenë, edhe lavduenë Perëndinë qi u dha kësi urdhëni nierëzëvet.
9 Edhe Iesui, tue shkuem andej, pa nji nieri, qi i thoshinë Matthe, tue ndenjunë ndë duganë, edhe i thotë: Më merr mbrapa. Edhe ai u ngrit, e i vote mbrapa.
10 Edhe kur po rrinte ndë mësallë ndë shtëpit, qe tek erthnë shumë publikanë e fajtorë, edhe rrijshinë ndë mësallë bashkë me Iesun’ e me dishepujt e ati.
11 Edhe Fariseitë kur panë, u thanë dishepujvet ati: Përse mieshtri juei ha e pi bashkë me publikanë e me fajtorë?
12 Por Iesui kur ndëgjoi, u tha atyneve: Ata qi janë të shëndoshë s’kanë nevojë për miekës, por ata qi kanë keq.
13 Edhe shkoni, e mësoni qish ashtë: “Due përdëllim, e jo kurban”, sepse s’kam ardhunë me thirrunë të dreitë ndë pendim, por fajtorë.
14 Atëherë i vinë përanë dishepujt’ e Gjionnit, e i thonë: Përse na edhe Fariseitë agjinojmë shumë, por dishepujt’ e tu s’agjinojnë?
15 Edhe Iesui u tha atyneve: A mundetë me mbaitunë zi ata qi thërrasinë për darsmë, deri sa të jetë dhandërri bashkë me ata? Por kanë me ardhunë ditt, kur të hiqetë dhandërri prei atyneve, edhe atëherë kanë me agjinuem.
16 Edhe as kurkush s’ven arnë pëlhure të re mbi petk të vietërë, sepse heq të mbushëmit’ e vet prei petkut, edhe bahetë ma e keqe e shqyeme.
17 Edhe as nukë venë venë të re ndë rrëshiqë të vietërë, sepse ndë vufshinë, rrëshiqatë shqyhen’, edhe vena derdhet, edhe rrëshiqatë hupenë, por venë venë të re ndë rrëshiqë të rij, edhe kështu qindrojnë të dyja.
18 Ai tue folun’ atyneve këto, qe tek erdhi nji i parë, edhe adhuronte atë, e thoshte: Se eme bijë vdiq tashti, por eja, e venë dorënë tande mbi atë, edhe ka me rruem.
19 Edhe Iesui u çue, e vote mbrapa ati, bashkë me dishepujt e vet.
20 Edhe qe, nji grue, qi i rriethte gjak prei vetëhesë dy-mbë-dhetë viet, u afrue mbrapa, edhe preku sqepin’ e petkut ati,
21 sepse thoshte me vetëvetëhenë, se : Veç ndë përkitsha petkun’ e ati, kam me u shëndoshunë.
22 Edhe Iesui, kur u këthye, e pa atë, tha: Ki zemër’, o bijë, besa jote të shpëtoi. Edhe grueja u shpëtue çë mb’ate herë.
23 Edhe Iesui mbassi erdhi ndë shtëpit të parit, edhe pa ata qi u bijshinë fejevet, edhe gjindëjenë tue bamë gjam,
24 u thotë: Ikni, sepse vajza s’ka vdekunë, por po flen. Por ata qesheshinë për atë.
25 Edhe gjindëja kur duel përjashta, hyni, edhe e kapi për dore, edhe vaiza u çue.
26 Edhe kyi za duel ndëpër gjith’ atë dhe.
27 Edhe Iesui tue ikun’ andej, i voitnë mbrapa dy të verbëtë, tue thirrun’ e tue thanë: Përdëllena, o bir’ i Davidit.
28 Edhe ai kur erdhi ndë shtëpit’, i erthnë përanë të verbëtë; edhe Iesui u thot’ atyneve: Besoni ju , se mundem me bamë këte punë ? Ata i thonë: Po, Zot.
29 Atëherë preku syt’ e atyneve, tue thanë: U baftë mbë ju mbas besësë tuei.
30 Edhe u çelnë syt’ e atyneve, edhe Iesui i porositi shtrëngueshim, e u tha: Shikoni mos e marri vesht kurkush.
31 Por ata porsa duelnë, dhanë zaninë për ate ndëpër gjith’ ate dhe.
32 Edhe ata si duelnë, qe tek i prunë nji nieri shurth të diallosunë.
33 Edhe dialli si u nxuer, shurdhi foli, edhe gjindëja u mërekulluen’ e thanë, se askurrë ndonjiherë s’ashtë pamë kështu ndë Israel.
34 Por Fariseitë thoshinë, se : Nxier djemënitë me anë të parit djemënavet.
35 Edhe Iesui shkonte rreth gjithë qytetevet, e katundevet, tue mësuem ndëpër synagogat e atyneve, e tue predikuem ungjillin’ e mbëretënisë, e tue shëndoshunë çdo sëmundëje, e çdo lingatë ndë popull.
36 Edhe kur pa gjindëjenë, iu dhimpt për ata, sepse ishinë lodhun’ e shpërdamë porsi dhentë qi s’kanë bari.
37 Atëherë u thotë dishepujvet vet: Të korrët ashtë shumë, por punëtorëtë janë pak;
38 lutuni pra të zotit të korrit për me nxierrë punëtorë për të korrët e vet.