Krie II.
1 T𝑒 lêrit ts̆𝑒 leu Dz̆esúi n𝑒 Betlém t𝑒 Dz̆uδês te dít𝑒t𝑒 e mbrétit’ Eróδit𝑒, s̆i Mádz̆𝑒rat’ arrûn kaa del díeγi nd𝑒 Dz̆erusalém,
2 Tue θ𝑒n𝑒: Ku is̆t𝑒 mbreti i Dz̆uδénj𝑒vet ts̆𝑒 u‐lê? se pâm𝑒 iγin e tîγj𝑒 te ku del díeγi, e jérδ𝑒m𝑒 t’ i fálemi.
3 E mbreti Eroδi si e dzuri, u‐taraks𝑒, e gjiθ𝑒 Dz̆erusalemmi bas̆k𝑒 me té .
4 E si mbjoδi gjiθ𝑒 t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, e Skríbrat’ e gjindes, i píeiti atire te ku kis̆ leχej Kris̆ti.
5 E atá i θan𝑒: Nd𝑒 Betlém t𝑒 Dz̆uδês𝑒: se k𝑒s̆tú kle s̆krúar𝑒 ka profeti:
6 E ti Betlém δê i Dz̆uδ𝑒s, ng𝑒 jê mê e vóg𝑒la te zotrît’ e Dz̆úδ𝑒s𝑒: se ka‐k𝑒 ti kat𝑒 danj𝑒 kaptenja, ts̆𝑒 kat𝑒 kjevarrís𝑒nj𝑒 gjinden time Israélin.
7 Aχiérra Eroδi, si θriti fs̆éχuriθ Mádz̆𝑒rat𝑒 m𝑒 té , k𝑒rkói me kuides𝑒 t𝑒 dzê γj𝑒 ka atá kj𝑒róin, kur iγi u‐duk𝑒:
8 E si i d𝑒rgói nd𝑒 Betlém, i θa: Kur𝑒 t𝑒 veni, k𝑒rkoni, e píeni me kuides𝑒 p𝑒r djál𝑒θin: e posa ts̆𝑒 e kini gjétur𝑒, m’ e d𝑒rgoni t𝑒 θ𝑒n𝑒, sâ eδé ú vinj𝑒 t’ i fálem𝑒.
9 E atá kur𝑒 gjégj𝑒n𝑒 mbretin u‐nis𝑒n. E s̆iχ𝑒 iγi, ts̆𝑒 pân ku del díeγi, vêγj𝑒 p𝑒rpara atire, njera ts̆𝑒 arr𝑒n𝑒t kj𝑒ndrói atjé sipr𝑒, te ku is̆ i vóg𝑒li.
10 E si pân iγin u‐g𝑒zúan me χarê t𝑒 maδe ndutu.
11 E si χîtin te s̆pia, gjet𝑒n djalin me Maríen ê m𝑒n e tîγj𝑒, e tue râr𝑒 mb𝑒 glunj𝑒 e proskjinis𝑒n: eδé sbíχtur𝑒 t𝑒rsóret’ e tire i δan𝑒 δurutî, âr𝑒, liván, e mirr𝑒.
12 E si e pat𝑒n kuj𝑒túar𝑒 n’ 𝑒nd𝑒r t𝑒 mos príres̆in te Eroδi, p𝑒r njetr𝑒 uδ𝑒 u‐mbjoδ𝑒n te χora e tire.
13 E kur𝑒 atá u‐prúartin, s̆i é ngj𝑒γi i Tinzoti u‐duk𝑒 n’ 𝑒nd𝑒r Sép𝑒s𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Ngreu, mirr𝑒 djalin, e ê m𝑒n e tîγj𝑒, e jik𝑒 nd’ Edz̆itt𝑒, e rrî atjé njera ts̆𝑒 t’ e θom ú. Se Eroδi kat𝑒 k𝑒rkonj𝑒 djalin t’ e vrás𝑒nj𝑒.
14 E aí t𝑒 ngré iturit mori djalin, e t𝑒 j𝑒m𝑒n ts̆𝑒 nat𝑒n, e u‐mbjoθ𝑒 nd’ Edz̆itt𝑒.
15 E mbeti atjé njera kur𝑒 vdikj𝑒 Eroδi: sât𝑒 sosej sâ kle θ𝑒n𝑒 ka Inzót p𝑒r goj𝑒 t𝑒 profétit𝑒 ts̆𝑒 θot𝑒: Ka Edz̆itti θrita birin tim𝑒.
16 Aχiérra Eroδi si u‐pá g𝑒njíer𝑒 ka Mádz̆𝑒rat𝑒, u‐ngroχ𝑒 ndutu, e dergói e vrau gjiθ𝑒 f𝑒míj𝑒t𝑒, ts̆𝑒 ís̆i𝑒n nd𝑒 Betlém, e te gjiθ án𝑒t𝑒 ndanz𝑒 asâγj𝑒 dî vjets̆𝑒 e apos̆ta, mbi kj𝑒róin ts̆𝑒 dzuri ka Mádz̆𝑒rat𝑒.
17 Aχiérra u‐sos e θ𝑒na e Dz̆eremîs𝑒 profétit𝑒 ts̆𝑒 θot𝑒:
18 Zê u‐ndie nd𝑒 Ramá, s̆um𝑒 θírr𝑒m𝑒 t𝑒 klâr𝑒 e rr𝑒kim𝑒: Rakélia klâγj𝑒 djélm𝑒t’ e sâγj𝑒, e ng𝑒 des̆i t𝑒 sivasej, se n𝑒ng𝑒 jan𝑒.
19 T𝑒 vdékurit ts̆𝑒 vdikj𝑒 Eroδi, s̆i é ngj𝑒γi i Tinzoti dúket𝑒 mb’ 𝑒nd𝑒r Sép𝑒s𝑒 nd’ Edz̆itt𝑒,
20 Tue θ𝑒n𝑒: T𝑒 ngré iturit mirr𝑒 djalin, e ê m𝑒n e tîγj𝑒, e jets𝑒 nd𝑒 δê t’ Israélit𝑒: se vdikj𝑒n atá, ts̆𝑒 k𝑒rkóij𝑒n s̆pirtin e djálit𝑒.
21 E si u‐ngre, mori djalin, e t𝑒 j𝑒m𝑒n e tîγj𝑒, e jerδi nd𝑒 δê t’ Israélit.
22 E kur𝑒 gjegji se Arkeláu mbretroγj𝑒 nd𝑒 Dz̆uδê m𝑒 vent𝑒 t’ Eróδit𝑒 t𝑒 játit𝑒 tîγj𝑒, u‐tr𝑒mp𝑒 t𝑒 vêγj’ atjé: e kuj𝑒túar𝑒 mb’ 𝑒nd𝑒r, u‐mbjoθ𝑒 te án𝑒t’ e Galilês.
23 E t𝑒 járδurit mbeti te nj𝑒 χor𝑒 ts̆𝑒 i θon𝑒 Nádzaret: sât𝑒 sosej e θ𝑒na e profétravet: Se ka θrítet𝑒 Nadzaren𝑒.
KAPTINA II.
1 Edhe Iesui mbassi leu ndë Bethleem të Iudesë, ndë ditt të mbëretit Herodit, qe ku erthnë ndë Ierusalemë do magji prei të Lemit diellit,
2 e thoshinë: Ku ashtë mbëreti i Iudevet, qi ka lemë? Sepse pam yllin’ e ati ndë të Lemit diellit, edhe erthmë me e adhuruem.
3 Edhe mbëreti Herodi kur ndëgjoi, u përzie, edhe gjithë Ierusalema bashkë me atë.
4 Edhe si mbëlodhi gjithë Kryepriftënit’ edhe Shkruisit’ e popullit, pyeste me marrë vesht prei atyneve, ku leu Krishti.
5 Edhe ata i thanë: Ndë Bethleem të Iudesë, sepse kështu ashtë shkruem prei anësë profetit:
6 “Edhe ti Bethleem, dheu i Iudesë, as-pak nukë je e vocërr ndër zotënit e Iudesë, sepse prei teje ka me dalë nji i parë, i cilli ka me kullotunë popullin t’em Israelinë”.
7 Atëherë Herodi thiri pshefas magjitë, e muer vesht mirë prei atyneve kohën’ e yllit, qi ishte dukunë.
8 Edhe i dërgoi ndë Bethleem, e tha: Shkoni, e shikoni mirë për dialinë, edhe mbassi ta gjeni, më nepni za, qi të vij edhe unë me e adhuruem.
9 Edhe ata si ndëgjuenë mbëretinë, votnë, edhe qe ylli, qi panë ndë të Lemit diellit, te po printe përpara atyneve, deri sa erdhi, e ndeiti sipër ku ishte diali.
10 Edhe ata kur pan’ yllinë, u gëzuenë, me gëzim të math fort.
11 Edhe si erthnë ndë shtëpit, gjetnë dialinë bashkë me Marinë t’amënë, edhe ranë mbë dhe, e adhuruenë, edhe hapnë thesoret’ e veta, e i prunë dhunëtia, ar, e kem, e mirrë.
12 Edhe si u diftue atyneve nd’andërrë prei Perëndisë mos me u këthyem tek Herodi, iknë e votnë prei nji tietër’ udhe ndë vend t’atyne.
13 Edhe ata mbassi iknë, qe engjull’ i Zotit tek i duketë nd’andërrë Iosefit, e i thotë: Çohu, e merr me vetëhe dialin’ edhe t’amën’ e ati, edhe ikë ndë Misir, edhe ndalu atie, deri kur të thom, sepse Herodi ka me kërkuem dialinë për me e prishunë.
14 Edhe ai u çue, e muer me vetëhe dialin’ edhe t’amën’ e ati natënë, edhe iku ndë Misir;
15 edhe ndeiti atie deri mbë vdekët të Herodit, për me u mbushunë qish ashtë thanë prei Zotit me anë të profetit, qi thoshte: “Prei Misirit thirra t’em bir”.
16 Atëherë Herodi, kur pa se u gënjye prei magjivet, u zemërue tepërë; edhe dërgoi, e vrau gjithë dielmtë qi ishinë ndë Bethleem, e ndëpër gjithë nahiet e asai, prei dy vieç e teposhtë, mbas kohësë qi muer vesht mirë prei magjivet.
17 Atëherë u mbush qish ashtë thanë prei profetit Ieremisë, qi thoshte:
18 “U ndëgjue za ndë Rama, dënesë, e të qjamë, e anëkim shumë: Rahela qjante dielmt’ e vet, edhe s’donte me u ngushulluem, sepse nukë janë”.
19 Edhe si vdiq Herodi, qe engjull’ i Zotit tek i duketë nd’andërrë Iosefit ndë Misir, e i thotë:
20 Çohu, e merr me vetëhe dialin’ edhe t’amën’ e ati, edhe shko ndë dhe të Israelit, sepse kanë vdekun’ ata qi kërkoishinë jetën’ e dialit.
21 Edhe ai u çue, e muer me vetëhe dialin’ edhe t’amën’ e ati, edhe erdhi ndë dhe të Israelit.
22 Por kur ndëgjoi se Arqelau po mbëretënon ndë Iudet, ndë vend të Herodit të i atit, pat frikë me votun’ atie, por si iu sbulue nd’andërrë prei Perëndisë, iku nd’anët të Galilesë,
23 edhe erdhi, e nguli ndë nji qytet, qi thohetë Nazaret. Qi të mbushetë qish ashtë thanë prei profetënash: “se Nazoreas ka me u queitunë”.