Krie X.
1 E θirr𝑒 dimb𝑒δiét𝑒 dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒, i δa zotrîn e s̆pírtravet t𝑒 pa‐kj𝑒rúam𝑒, sât’ i ndzírij𝑒n, e t𝑒 s̆𝑒róij𝑒n gjiθ𝑒 s𝑒múnd𝑒t𝑒, e gjiθ𝑒 kurrúsm𝑒t𝑒.
2 Ém𝑒ret’ e t𝑒 dimb𝑒δiét’ Apóstoj𝑒vet jan𝑒 kta. I pari, Simuni ts̆𝑒 klúχet𝑒 Piétr𝑒, e Ndritsa vγau i tîγj𝑒,
3 Jáp𝑒ku i Dzebeδéut𝑒, e Dz̆uáni vγau i tîγj𝑒, F𝑒lipi, e Vártuγi, Masi, e Matéu gabiloti, Jáp𝑒ku i Alféut𝑒, eδé Lebbéu, ts𝑒 u‐θirr𝑒 me tjatrin emb𝑒r Taddéu,
4 Simuni Kananéu, e Dz̆uδa Iskarióti, ts̆𝑒 prân e s̆iti.
5 Kta dimb𝑒δiét𝑒 d𝑒rgói Dz̆esúi; tuke urδurúar𝑒, e tuke θ𝑒n𝑒 atíreve: Mos jitsni nd𝑒 uδ𝑒 t𝑒 dz̆intíj𝑒vet, e mos χini te χór𝑒t’ e Samaritanvet:
6 Jetsni mé mir𝑒 p𝑒r délet’ e sbjerra t𝑒 s̆pîs e Israélit𝑒.
7 E tue jétsur𝑒 ligj𝑒roni, e θoni: Se u‐kjas𝑒 mbret𝑒ría e kjíeγiavet.
8 Š𝑒roni t𝑒 s𝑒múr𝑒t𝑒, ngjáγ𝑒ni t𝑒 vdékurit𝑒, pastroni lebrust𝑒, ndzirni t𝑒 maχkúamit𝑒: δurat𝑒 múart𝑒, δurat𝑒 jíp𝑒ni.
9 Mos mbani âr𝑒, ô rr𝑒gj𝑒nt𝑒, e miδé χarom𝑒 te brézet𝑒 tâj𝑒:
10 Jo trast𝑒 p𝑒r δrom𝑒, jo dî t𝑒 nd𝑒rrúame, jo k𝑒puts𝑒, e jo s̆kop𝑒: se pun𝑒tori is̆t i zoti po t𝑒 ngré nit𝑒 tîγj𝑒.
11 Te ts̆iladó χor𝑒, ô katunt𝑒 prâ ku t𝑒 χini, t𝑒 píeni me kuides𝑒, kus̆ nd’ até is̆t i mir𝑒: e atjé kj𝑒ndroni njera ts̆𝑒 t𝑒 dilni.
12 E si χini te s̆pia, t’ i fáliχj’ asâγj𝑒.
13 E n𝑒 me ftet𝑒 ajó s̆pî kloft’ e mir𝑒, pákjia júaj𝑒 járθ𝑒t𝑒 mbi até : e n𝑒 ng𝑒 kloft’ e mir𝑒, pákjia júaj𝑒 le t𝑒 k𝑒θénet𝑒 tek𝑒 jû.
14 E nai ndonjé mos ju dêt𝑒 br𝑒nda, e mos márr𝑒t𝑒 ves̆ fjál𝑒t𝑒 túaj𝑒: t𝑒 dal𝑒t jas̆ta s̆pîs, ô χór𝑒s𝑒, t𝑒 s̆kuni pl𝑒χt𝑒 ka ké mb𝑒t𝑒 túaj𝑒.
15 Me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒: Kat𝑒 rénet𝑒 mê pak𝑒 te χora e Sóδom𝑒s, eδé t𝑒 Gomorr𝑒s te dita e gjikímit𝑒, se tek’ ajó χor𝑒.
16 Ši ju d𝑒rgonj𝑒 si dele n𝑒 mes t𝑒 úlkj𝑒vet: t𝑒 jini prandái t𝑒 nd𝑒lgúas̆𝑒m𝑒 si gjálprat𝑒, e t𝑒 but𝑒 si paγúmb𝑒t𝑒.
17 E t𝑒 rúχiχj𝑒 ka njérzit𝑒. Se kat𝑒 ju traδírj𝑒n𝑒 te sinéδriet𝑒, e kat𝑒 ju rráχ𝑒j𝑒n𝑒 te sinagóg𝑒t’ e tire:
18 E kat𝑒 jini kjéχtur𝑒 p𝑒rpara kapténj𝑒vet, eδé mbrétravet páj𝑒t𝑒 meje e p𝑒r mart𝑒rî te tire, e t𝑒 dz̆intíj𝑒vet.
19 E kur𝑒 t𝑒 ju vûn𝑒 te dúart’ e tire, mos γojás𝑒ni si, e ts̆𝑒 kat𝑒 θoni: se kat𝑒 ju jípet𝑒 tek’ ajó χer𝑒, até ts̆𝑒 kat𝑒 θoni.
20 Se ng𝑒 jini jû ts̆𝑒 flini, po Špirti i Tát𝑒s𝑒 tè j𝑒, ts̆𝑒 flet tek𝑒 jû.
21 E i vγai kat𝑒 kjéγ𝑒nj𝑒 te mórtia t𝑒 vγáin, e i jati t𝑒 birin: e t𝑒 bíj𝑒t𝑒 kat’ i v𝑒rvíten𝑒 príndravet, e kat’ i vrásj𝑒n𝑒.
22 E kat𝑒 kini mbáitur𝑒 m𝑒rî ka gjiθ𝑒 paj𝑒 t𝑒 ém𝑒rit𝑒 tim𝑒: e aí ts̆𝑒 kâ durúar𝑒 njera mb𝑒 t𝑒 sósur𝑒, kî kat𝑒 lefteróset𝑒.
23 E kur𝑒 t𝑒 ju p𝑒rzê n𝑒 te kjô χor𝑒, jík𝑒ni te nj’ êt𝑒r𝑒. Me ftet𝑒 ju θom𝑒, ng𝑒 kini sósur𝑒 χór𝑒t’ e Israélit𝑒, njera t𝑒 vinj𝑒 i Biri i njeríut𝑒.
24 N𝑒nk’ ê dis̆ípuχ𝑒 mbi mjes̆trin, e jo s̆𝑒rb𝑒túar mbi t𝑒 zotin e tîγj𝑒.
25 Arrên dis̆ípuγit𝑒, t𝑒 jêt𝑒 si mjes̆tri i tîγj𝑒, eδé s̆𝑒rb𝑒tórit𝑒, si zoti i tîγj𝑒. N𝑒 t𝑒 zotin e s̆pîs𝑒 Beldzebub’ e θrit𝑒n, sâ mê s̆um𝑒 atá t𝑒 s̆pîs𝑒 tîγj𝑒?
26 Mos i tré mbiχj𝑒 mb𝑒gjiθ𝑒. Se mosgjê is̆t𝑒 p𝑒s̆trúar𝑒, ts̆𝑒 ng𝑒 kat𝑒 sblónet𝑒, eδé fs̆éχur𝑒, ts̆𝑒 ng𝑒 kat𝑒 njíχet𝑒.
27 Ts̆𝑒dó ju θom𝑒 ú te m𝑒térr𝑒tit, θónie jû te drita: e até ts̆𝑒 gjégjiχj𝑒 te ves̆i, kat’ e ligj𝑒roni mbi p𝑒s̆trimet’ e s̆pîvet.
28 E mos tré mbiχj𝑒 atíreve, ts̆𝑒 vrasj𝑒n kurmin, e ts̆𝑒 s’ mund𝑒 vrásj𝑒n𝑒 s̆pirtin: po tré mbiχj𝑒 mê s̆um𝑒 atîγj𝑒, ts̆𝑒 mund𝑒 vrás𝑒nj𝑒 e s̆pîrt𝑒, e kurm𝑒 nd𝑒 dz̆eénn𝑒.
29 Ts̆𝑒 ng𝑒 s̆íten𝑒 p𝑒r nj𝑒 gran𝑒 dî zoga: e nj𝑒 tek’ ató ng𝑒 m𝑒nd𝑒 biér𝑒 mbi δê pa urδurimin e Tat𝑒s tê j𝑒?
30 Eδé kjímet’ e kréit𝑒 tê j𝑒 jan𝑒 gjiθ𝑒 n𝑒m𝑒rúar𝑒.
31 P𝑒randái mos tré mbiχj𝑒, jû v𝑒jeni mê s̆um𝑒 se disâ zoga.
32 Andái nganjé , ts̆𝑒 m𝑒 skomoγís p𝑒rpara njérz𝑒vet, eδé ú kat𝑒 skomoγis’ até p𝑒rpara Tát𝑒s𝑒 tim𝑒, ts𝑒 is̆t𝑒 te kjíeγiat𝑒:
33 E kus̆ t𝑒 mos m𝑒 njóχ𝑒nj𝑒 p𝑒rpara njérz𝑒vet, eδé ú mos e njóχs̆a p𝑒rpara Tát𝑒s𝑒 tim𝑒, ts̆𝑒 is̆t𝑒 t𝑒 kjíeγiat𝑒.
34 Mos ju dukt𝑒 se jerδa t𝑒 vúija pákji𝑒n mbi δéun: ng𝑒 jerδa t𝑒 vúija pákji𝑒n, se po korδ𝑒n.
35 Se jerδa t𝑒 ndáija njeríun ka ati i tîγj𝑒, e t𝑒 bîj𝑒n ka ê ma e sâγj𝑒, e t𝑒 rên ka vjéχ𝑒rra e sâγj𝑒:
36 E armíkj𝑒t’ e njeríut𝑒 jan𝑒 gjíndia e s̆pîs𝑒 tîγj𝑒.
37 Aí ts̆𝑒 do mir𝑒 atin e êm𝑒n mê se mua, ng𝑒 b𝑒n p𝑒r mua: e aí ts̆𝑒 do mir𝑒 birin ô bîj𝑒n mê se mua, ng𝑒 b𝑒n p𝑒r mua.
38 E aí ts̆𝑒 ng𝑒 merr𝑒 krikjen e tîγj𝑒, e vjen pas meje, ng𝑒 b𝑒n p𝑒r mua.
39 Kus̆ gjeti gjeγ𝑒n e tîγj𝑒, kat’ e sbiér𝑒: e kus̆ e sbori gjeγ𝑒n e tîγj𝑒 páj𝑒t𝑒 meje, kat’ e gjênj𝑒.
40 Kus̆ pret mir𝑒 juve, pret mir𝑒 mua: e kus̆ pret mir𝑒 mua, pret mir𝑒 até , ts̆𝑒 m𝑒 d𝑒rgói.
41 Kus̆ pret mir𝑒 profetin nd’ em𝑒r profeti, kat𝑒 márr𝑒nj𝑒 rrog𝑒 profeti: e kus̆ pret mir𝑒 t𝑒 dréj𝑒tin nd’ em𝑒r t𝑒 dréj𝑒ti, kat𝑒 márr𝑒nj𝑒 rrog𝑒 t𝑒 dréj𝑒ti.
42 E kus̆ t’ i jáp𝑒nj𝑒 t𝑒 pie njîγj𝑒 ka kta mê t𝑒 végjij𝑒t𝑒 nj𝑒 kjelkj𝑒 uj𝑒 t𝑒 ftoχt𝑒 vet𝑒m nd’ em𝑒r dis̆ípuγi: me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒, se ng𝑒 kat’ e sbiér𝑒nj𝑒 rrog𝑒n e tîγj𝑒.
KAPTINA X.
1 Edhe si thirri të dy-mbë-dhetë dishepujt’ e vet, u dha urdhënë përmbi shpirtënat e paqiruem, me i nxierrë, edhe me shëndoshunë çdo sëmundëje, e çdo lingatë.
2 Edhe emënat’ e dy-mbë-dhetë Apostujvet janë këta: I pari, Simoni, qi thohei Pietër, edhe Andreu i vëllai ati; Iakobi i biri Zebedeut, edhe Gjionni i vëllai ati;
3 Filippi, edhe Bartholomeu; Thomai, edhe Mattheu publikani; Iakobi i biri Alfeut, edhe Lebbeu, ai qi u thirr përmbi-emënënë Thadde;
4 Simoni Kananiti, edhe Iuda Iskarioti, ai qi e trathtoi mbasandai.
5 Këta të dy-mbë-dhetë dërgoi Iesui, mbassi i porositi, tue thanë: Mos shkoni mb’udhë të kombevet, edhe mos hyni ndë qytet të Samaritvet,
6 por ma shumë shkoni ndëpër dhent e hupuna të shtëpisë Israelit.
7 Edhe tue shkuem, predikoni, tue thanë, se u afrue mbëretënia e qillvet.
8 Shëndoshni të sëmunë, qironi të kromosunë, ngjallni të vdekunë, nxirni djemën; dhunëti muertë, dhunëti epni.
9 Mos kini ar, as argjand, as rame ndëpër brezat tuei;
10 mos kini straicë mb’udhë, as dy këmisha, as këpucë, as shkop, sepse punëtori asht’ i zoti për ushqimin’ e vet.
11 Edhe mbë çdo qytet a katund qi të hyni, pyetni, cilli asht’ i vëjefshim nd’atë; edhe mbetni atie deri sa të dilni.
12 Edhe kur të hyni ndë shtëpit, përshëndetni atë.
13 Edhe shtëpia ndë qoft’ e vëjefshime, paqtimi tuei le të vijë mb’atë, por ndë mos qoft’ e vëjefshime, paqtimi tuei u këtheftë mbas jush.
14 Edhe ai qi të mos u presi juve, as të mos ndëgjojë fjalëtë tueja, kur të dilni prei asai shtëpie, a prei ati qyteti, shkundni pluhunin’ e kambëvet tueja.
15 Për të vërtet po u thom juve, se : Ma i durueshim ka me qenë mundimi mbë dhe të Sodomvet e të Gomorvet, ndë ditë të gjyqit, se mb’ atë qytet.
16 Qe unë te po u dërgoj juve porsi dhentë ndë miedis të ujqvet, bahi pra të urtë porsi gjarpinjtë, edhe të butë porsi pullumbatë.
17 Edhe mbani vesh prei nierëzish, sepse kanë me u dhanë juve ndër duer ndëpër bashkë-ndeitëje, edhe kanë me u rrafunë juve ndë felak ndëpër synagogat e veta;
18 edhe kanë me u nxierrë juve, për punët meje, përpara të parësh, e përpara mbëretënish, për deshmi mb’ata, edhe mbë kombet.
19 Por kur t’u apinë juve ndër duer, mos kini gaile se kush, a se si keni me folunë.
20 Sepse nukë jeni ju ata qi flitni, por Shpirti Atit tuei qi flet ndër ju.
21 Edhe vëllai ka me trathtuem të vëllanë për vdeke, i ati të birinë; edhe bijtë kanë me ngritunë krye kundrë përindvet, edhe kanë me i vramë.
22 Edhe keni me u marrë mëni prei së gjithëve për emëninë t’em; edhe ai qi të durojë deri mbë të mbrapmenë, kyi ka me u shpëtuem.
23 Por kur t’u përzanë prei këti qyteti, ikni mbë tietrinë; sepse për të vërtet po u thom juve, se s’keni me i mbaruem qytetet’ e Israelit, deri sa të vijë i bir’ i nieriut.
24 Nuk’ ashtë dishepulli përmbi mieshtrinë, as shërbëtori përmbi të zotinë.
25 Miaft ashtë për dishepullinë me u bamë si mieshtri vet, edhe shërbëtori si i zoti. Ndë thirrnë të zotin’ e shtëpisë Beelzebul, sa ma shumë shtëpiarët’e ati?
26 Mos i droni pra ata, sepse s’ashtë gja e mbulueme, qi s’ka me u sbuluem; edhe gja e pshefëtë, qi s’ka me u marrë vesht.
27 Ate qi po u thom juve nd’errësinët, thonia ndë dritët, edhe ate qi po ndëgjoni ndër vesh, predikonia mbi majët të shtëpisë.
28 Edhe mos droni ata qi vrasinë korpinë, por shpirtinë s’mundenë me e vramë, por droni ma shumë ata qi mundenë me hupunë ndë xhehenem edhe shpirtin’ edhe korpinë.
29 Nukë shitenë dy zoq për nji astër? Por nji prei atynevë s’ka me ranë mbë dhet pa urdhënin’ e Atit tuei.
30 Por juve edhe gjithë qimet’ e kresë janë ngjehunë.
31 Mos droni pra, sepse ju dani prei shumë zoqsh.
32 Kushdo pra qi të më rrëfejë përpara nierëzish, edhe unë kam me e rrëfyem përpara t’im et qi ashtë ndë qillt.
33 Por kush të më muhojë përpara nierëzish, edhe unë kam me u muhuem përpara t’im et qi ashtë ndë qillt.
34 Mos kujtoni se kam ardhunë me vumë paqtim mbë dhet; s’kam ardhunë me vunë paqtim, por thikë.
35 Sepse kam ardhunë me damë nierinë kundrë të i atit, edhe bijënë kundrë s’amësë, edhe nusenë kundrë së vieherrësë.
36 Edhe anëmiqt’ e nieriut kanë me qenë shtëpiarët’ e ati.
37 Ai qi do të i atin’ e t’amënë ma tepërë se mue, nuk’ asht’ i vëjefshunë për mue. Edhe ai qi do bir a bijë ma tepërë se mue, nuk’ asht’ i vëjefshunë për mue.
38 Edhe ai qi nukë merr kryqin’ e vet, e nukë vien mbas meje, nuk’ asht’ i vëjefshunë për mue.
39 Ai qi gjen jetën’ e vet, ka me e bierrë; edhe ai qi bier jetën’ e vet, për punë t’eme, ka me e gjetunë.
40 Ai qi pret juve, ka pritunë mue, edhe ai qi pret mue, ka pritun’ ate qi më ka dërguem.
41 Ai qi pret profet mb’emënë profeti, ka me marrë pagë profeti; edhe ai qi pret të dreitë mb’emënë të dreiti ka me marrë pagë të dreiti.
42 Edhe ai qi t’i api nji potir ujë të ftofëtë ndonjianit këtyne të vogjilëvet vetëmë mb’emënë dishepulli, për të vërtet po u thom juve, se s’ka me hupunë pagën’ e vet.