Krie II.
1 T𝑒 lêrit ts̆𝑒 leu Dz̆esúi n𝑒 Betlém t𝑒 Dz̆uδês te dít𝑒t𝑒 e mbrétit’ Eróδit𝑒, s̆i Mádz̆𝑒rat’ arrûn kaa del díeγi nd𝑒 Dz̆erusalém,
2 Tue θ𝑒n𝑒: Ku is̆t𝑒 mbreti i Dz̆uδénj𝑒vet ts̆𝑒 u‐lê? se pâm𝑒 iγin e tîγj𝑒 te ku del díeγi, e jérδ𝑒m𝑒 t’ i fálemi.
3 E mbreti Eroδi si e dzuri, u‐taraks𝑒, e gjiθ𝑒 Dz̆erusalemmi bas̆k𝑒 me té .
4 E si mbjoδi gjiθ𝑒 t𝑒 pár𝑒t’ e príftravet, e Skríbrat’ e gjindes, i píeiti atire te ku kis̆ leχej Kris̆ti.
5 E atá i θan𝑒: Nd𝑒 Betlém t𝑒 Dz̆uδês𝑒: se k𝑒s̆tú kle s̆krúar𝑒 ka profeti:
6 E ti Betlém δê i Dz̆uδ𝑒s, ng𝑒 jê mê e vóg𝑒la te zotrît’ e Dz̆úδ𝑒s𝑒: se ka‐k𝑒 ti kat𝑒 danj𝑒 kaptenja, ts̆𝑒 kat𝑒 kjevarrís𝑒nj𝑒 gjinden time Israélin.
7 Aχiérra Eroδi, si θriti fs̆éχuriθ Mádz̆𝑒rat𝑒 m𝑒 té , k𝑒rkói me kuides𝑒 t𝑒 dzê γj𝑒 ka atá kj𝑒róin, kur iγi u‐duk𝑒:
8 E si i d𝑒rgói nd𝑒 Betlém, i θa: Kur𝑒 t𝑒 veni, k𝑒rkoni, e píeni me kuides𝑒 p𝑒r djál𝑒θin: e posa ts̆𝑒 e kini gjétur𝑒, m’ e d𝑒rgoni t𝑒 θ𝑒n𝑒, sâ eδé ú vinj𝑒 t’ i fálem𝑒.
9 E atá kur𝑒 gjégj𝑒n𝑒 mbretin u‐nis𝑒n. E s̆iχ𝑒 iγi, ts̆𝑒 pân ku del díeγi, vêγj𝑒 p𝑒rpara atire, njera ts̆𝑒 arr𝑒n𝑒t kj𝑒ndrói atjé sipr𝑒, te ku is̆ i vóg𝑒li.
10 E si pân iγin u‐g𝑒zúan me χarê t𝑒 maδe ndutu.
11 E si χîtin te s̆pia, gjet𝑒n djalin me Maríen ê m𝑒n e tîγj𝑒, e tue râr𝑒 mb𝑒 glunj𝑒 e proskjinis𝑒n: eδé sbíχtur𝑒 t𝑒rsóret’ e tire i δan𝑒 δurutî, âr𝑒, liván, e mirr𝑒.
12 E si e pat𝑒n kuj𝑒túar𝑒 n’ 𝑒nd𝑒r t𝑒 mos príres̆in te Eroδi, p𝑒r njetr𝑒 uδ𝑒 u‐mbjoδ𝑒n te χora e tire.
13 E kur𝑒 atá u‐prúartin, s̆i é ngj𝑒γi i Tinzoti u‐duk𝑒 n’ 𝑒nd𝑒r Sép𝑒s𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Ngreu, mirr𝑒 djalin, e ê m𝑒n e tîγj𝑒, e jik𝑒 nd’ Edz̆itt𝑒, e rrî atjé njera ts̆𝑒 t’ e θom ú. Se Eroδi kat𝑒 k𝑒rkonj𝑒 djalin t’ e vrás𝑒nj𝑒.
14 E aí t𝑒 ngré iturit mori djalin, e t𝑒 j𝑒m𝑒n ts̆𝑒 nat𝑒n, e u‐mbjoθ𝑒 nd’ Edz̆itt𝑒.
15 E mbeti atjé njera kur𝑒 vdikj𝑒 Eroδi: sât𝑒 sosej sâ kle θ𝑒n𝑒 ka Inzót p𝑒r goj𝑒 t𝑒 profétit𝑒 ts̆𝑒 θot𝑒: Ka Edz̆itti θrita birin tim𝑒.
16 Aχiérra Eroδi si u‐pá g𝑒njíer𝑒 ka Mádz̆𝑒rat𝑒, u‐ngroχ𝑒 ndutu, e dergói e vrau gjiθ𝑒 f𝑒míj𝑒t𝑒, ts̆𝑒 ís̆i𝑒n nd𝑒 Betlém, e te gjiθ án𝑒t𝑒 ndanz𝑒 asâγj𝑒 dî vjets̆𝑒 e apos̆ta, mbi kj𝑒róin ts̆𝑒 dzuri ka Mádz̆𝑒rat𝑒.
17 Aχiérra u‐sos e θ𝑒na e Dz̆eremîs𝑒 profétit𝑒 ts̆𝑒 θot𝑒:
18 Zê u‐ndie nd𝑒 Ramá, s̆um𝑒 θírr𝑒m𝑒 t𝑒 klâr𝑒 e rr𝑒kim𝑒: Rakélia klâγj𝑒 djélm𝑒t’ e sâγj𝑒, e ng𝑒 des̆i t𝑒 sivasej, se n𝑒ng𝑒 jan𝑒.
19 T𝑒 vdékurit ts̆𝑒 vdikj𝑒 Eroδi, s̆i é ngj𝑒γi i Tinzoti dúket𝑒 mb’ 𝑒nd𝑒r Sép𝑒s𝑒 nd’ Edz̆itt𝑒,
20 Tue θ𝑒n𝑒: T𝑒 ngré iturit mirr𝑒 djalin, e ê m𝑒n e tîγj𝑒, e jets𝑒 nd𝑒 δê t’ Israélit𝑒: se vdikj𝑒n atá, ts̆𝑒 k𝑒rkóij𝑒n s̆pirtin e djálit𝑒.
21 E si u‐ngre, mori djalin, e t𝑒 j𝑒m𝑒n e tîγj𝑒, e jerδi nd𝑒 δê t’ Israélit.
22 E kur𝑒 gjegji se Arkeláu mbretroγj𝑒 nd𝑒 Dz̆uδê m𝑒 vent𝑒 t’ Eróδit𝑒 t𝑒 játit𝑒 tîγj𝑒, u‐tr𝑒mp𝑒 t𝑒 vêγj’ atjé: e kuj𝑒túar𝑒 mb’ 𝑒nd𝑒r, u‐mbjoθ𝑒 te án𝑒t’ e Galilês.
23 E t𝑒 járδurit mbeti te nj𝑒 χor𝑒 ts̆𝑒 i θon𝑒 Nádzaret: sât𝑒 sosej e θ𝑒na e profétravet: Se ka θrítet𝑒 Nadzaren𝑒.
Ardhja e dijetarëve
1 Kur u lind Jezui në Betlehem të Judesë, në kohën kur ishte mbret Herodi, disa dijetarë erdhën nga lindja në Jerusalem 2 dhe pyetën: «Ku është mbreti i sapolindur i judenjve? Sepse pamë yllin e tij në lindje dhe erdhëm ta adhurojmë». 3 Kur e dëgjoi këtë mbreti Herod, u shqetësuan ai dhe tërë Jerusalemi. 4 Atëherë mblodhi të gjithë kryepriftërinjtë e shkruesit e popullit dhe i pyeti se ku duhej të lindte Krishti. 5 Ata i thanë: «Në Betlehem të Judesë, se kështu shkruan profeti:
6 e ti, Betlehem,
tokë e Judesë,
nuk je aspak më i vogli
ndër prijësit e Judesë,
sepse prej teje
do të lindë një prijës
që do të jetë bariu i popullit tim Izraelit ».
7 Atëherë Herodi thirri fshehurazi dijetarët dhe mori vesh prej tyre kohën e saktë se kur ishte shfaqur ylli. 8 Pastaj i nisi për në Betlehem e u tha: «Shkoni e pyesni me hollësi për fëmijën dhe kur ta gjeni, më lajmëroni që të vij edhe unë e ta adhuroj». 9 Pasi dëgjuan mbretin, u nisën. Dhe ja, ylli që kishin parë në lindje u printe derisa u ndal në vendin ku ishte fëmija. 10 Kur panë yllin, ata u gëzuan shumë. 11 Si hynë në shtëpi, panë fëmijën me Marinë, nënën e tij, e ranë në gjunjë dhe e adhuruan. Pastaj hapën thesaret e tyre dhe i dhuruan ar, temjan e mirrë. 12 Të lajmëruar në ëndërr që të mos ktheheshin te Herodi, u kthyen në vendin e tyre nga një rrugë tjetër.
Ikja në Egjipt
13 Si u nisën dijetarët, engjëlli i Zotit iu shfaq në ëndërr Jozefit e i tha: «Ngrihu, merre fëmijën e të ëmën, ik në Egjipt e rri atje derisa të të them unë, sepse Herodi do ta kërkojë fëmijën për ta vrarë». 14 Ai u ngrit, mori fëmijën dhe të ëmën e u nis nëpër natë për në Egjipt. 15 Qëndroi atje derisa vdiq Herodi, që të përmbushej çfarë kishte thënë Zoti përmes profetit: nga Egjipti e thirra birin tim.
Vrasja e fëmijëve
16 Kur mori vesh se dijetarët e kishin mashtruar, Herodi u zemërua shumë dhe dërgoi të vrisnin në Betlehem e në mbarë atë krahinë të gjithë fëmijët meshkuj dy vjeç e poshtë, sipas kohës së saktë që kishte marrë vesh nga dijetarët. 17 Atëherë u përmbush çfarë kishte thënë profeti Jeremi:
18 u dëgjua një zë në Ramah,
vajtim e gjëmë e madhe.
Rakela vajton fëmijët e saj
dhe nuk do që ta ngushëllojnë,
sepse ata nuk janë më.
Kthimi nga Egjipti
19 Kur vdiq Herodi, një engjëll i Zotit iu shfaq në ëndërr Jozefit në Egjipt 20 e i tha: «Ngrihu, merr me vete fëmijën dhe të ëmën e nisu për në tokën e Izraelit, sepse ata që kërkonin jetën e fëmijës kanë vdekur». 21 Jozefi u ngrit, mori me vete fëmijën dhe të ëmën e u nis për në tokën e Izraelit. 22 Por, pati frikë të shkojë atje kur mori vesh se në Jude sundonte Arkelau në vend të Herodit, atit të tij. I lajmëruar në ëndërr, shkoi në krahinën e Galilesë 23 dhe u vendos në një qytet të quajtur Nazaret, që të përmbushej thënia e profetëve: «Do të quhet nazaretas».