Krie XVII.
1 E mbi gjas̆t𝑒 ditt𝑒 Dz̆esúi mori Piétrin, e Jáp𝑒kun, e Dz̆uánin vγáun e tîγj𝑒, e i χipi te nj𝑒 mal i lart𝑒 m𝑒njan𝑒 vets̆𝑒:
2 E u‐nd𝑒rrúa p𝑒rpara atíreve. E γambarisi fidz̆a e tîγj𝑒 si díeγi: e pétkat’ e tîγj𝑒 u‐bûn t𝑒 barδa si drita.
3 E s̆i u‐duk𝑒n atire Moiséu eδé Elía, ts̆𝑒 flísi𝑒n m𝑒 até .
4 E u‐p𝑒rgjekj𝑒 Piétri, e θa Dz̆esúit𝑒: Zot, mir𝑒 is̆t𝑒 na t𝑒 rrîm𝑒 ktu: n𝑒 do, bé j𝑒m𝑒 ktu trî tend𝑒, nj𝑒 tîj, nj𝑒 Moiséut𝑒, e nj𝑒 Elîs𝑒.
5 Si atá flísi𝑒n, s̆i nj𝑒 rê e s̆k𝑒lkjíeme p𝑒s̆trói atá. E s̆i nj𝑒 zê ka reja, ts̆𝑒 θos̆𝑒: Kî is̆t𝑒 Biri jim𝑒 i dás̆uri, te ku u‐pré ita: mírr𝑒nie ves̆.
6 E si e gjegj𝑒n dis̆ípuj𝑒t𝑒 rân𝑒 me fidz̆𝑒 p𝑒rmist𝑒, e u‐drerúan𝑒 ndutu.
7 E Dz̆esúi u‐kjas𝑒, e si i ngau, θa: Ngré χiχj𝑒, e mos tré mbiχj𝑒.
8 E kur𝑒 ngré itin sît’ e tire, ng𝑒 pân𝑒 njerî, jatr𝑒 se Dz̆esúin vét𝑒m𝑒.
9 E si atá sdrípes̆in ka mali, Dz̆esúi i urδurói, e i θa: Mosnjeríu kat𝑒 θoni até ts̆𝑒 pât𝑒, njera t𝑒 ngré χet𝑒 i Biri i njeríut𝑒 ka t𝑒 vdékurit𝑒.
10 E i píeitin dis̆ípuj𝑒t𝑒, tue θ𝑒n𝑒: P𝑒rts̆é Skríbrat𝑒 θon𝑒 se Elía kat𝑒 vinj𝑒 mê para?
11 E aí u‐p𝑒rgjekj𝑒, e i θa: Elía me ftet𝑒 kat𝑒 vinj𝑒, e kat𝑒 p𝑒rt𝑒rînj𝑒 gjiθkjis̆𝑒.
12 Prân ju θom𝑒, se Elía sâ kâ ts̆𝑒 jerδi, e ng𝑒 e njoχ𝑒n, e véts̆𝑒 bûn tek’ aí sâ des̆𝑒n. K𝑒s̆tú viδé i Biri i njeríut𝑒 kat𝑒 ríenj𝑒 ka atá.
13 Aχiérna nd𝑒lgúan dis̆ípuj𝑒t’ e tîj𝑒, se i a θa p𝑒r Dz̆uán Batist𝑒n.
14 E t𝑒 járδurit ndanz𝑒 gjindes, i u‐kjas𝑒 nj𝑒 njerî ts̆𝑒 i p𝑒rglunjej,
15 E θos̆𝑒: Zot, kîχj lipisî p𝑒r tim𝑒 bir𝑒, se e zê χ𝑒na e ríen kekj𝑒: se disâ χer𝑒 bie te zjarri, e χer’ e χer𝑒 te uj𝑒t.
16 E ia prura dis̆ípuj𝑒vet tat𝑒, e ng𝑒 múnd𝑒tin t’ e s̆𝑒róij𝑒n.
17 E si u‐p𝑒rgjekj𝑒 Dz̆esúi, θa: J𝑒nî e pa bess𝑒 eδé e s̆tré mb𝑒r𝑒, njera kur𝑒 kat𝑒 jêm𝑒 me jû? njera kur𝑒 kat𝑒 ju duronj𝑒? Bjérnie mua k𝑒tú.
18 E Dz̆esúi e kj𝑒rtói, e doγi ka aí i maχkúami, e mbeti mir𝑒 djali ts̆𝑒 mb’ at𝑒 χer𝑒.
19 Aχiérra Dis̆ípuj𝑒t𝑒 si u‐kjas𝑒n m𝑒njan𝑒 Dz̆esúit𝑒, i θan𝑒: P𝑒rts̆é na ng𝑒 ia bûm𝑒 t𝑒 ndzíri𝑒m𝑒 jas̆t𝑒 até ?
20 E Dz̆esúi θa atire: P𝑒r pabess𝑒n tê j𝑒. P𝑒randái me t𝑒 ftet𝑒n ju θom𝑒, se n𝑒 páts̆it𝑒 bess𝑒, sâ kókjia e sináp𝑒s𝑒, eδé t’ i θoni atîγj𝑒 mali: Ts̆𝑒 ktu s̆ko atié, viδé kat𝑒 s̆konj𝑒, 𝑒 p𝑒r jû ng𝑒 kat𝑒 jêt𝑒 gjê , ts̆𝑒 ng𝑒 m𝑒nd𝑒 búnet𝑒.
21 Prân kjô γojê diâγ𝑒s̆𝑒 ng𝑒 del jas̆t𝑒, se po me parkalesî, e argj𝑒rim𝑒.
22 E kur atá véi𝑒n bas̆k𝑒 tue jétsur𝑒 p𝑒rn𝑒 Galilên, Dz̆esúi θa atire: I Biri i njeríut𝑒 kat𝑒 jípet𝑒 n𝑒 dúar𝑒 t𝑒 njérz𝑒vet:
23 E kat’ e vrásj𝑒n𝑒, e mbi t𝑒 tret𝑒n dit𝑒 kat𝑒 ngjáγet𝑒. E u‐χelmúan𝑒 ndutu.
24 E kur atá jerδ𝑒n nd𝑒 Kapernaúm, u‐kjas𝑒n atá ts̆𝑒 mírr𝑒j𝑒n diδrámm𝑒t𝑒 te Piétri, e i θan𝑒: Mjes̆tri júaj𝑒 ts̆𝑒 ng𝑒 pagúan diδramm𝑒n?
25 Aí θot𝑒: Ê χj. E kur𝑒 χiri te s̆pia, Dz̆esúi i foli mê para, e i θa: Ts̆𝑒 t𝑒 dúket𝑒, Simún? Mbrétrat’ e δéut𝑒 ka kus̆ marrj𝑒n t𝑒 δ𝑒n𝑒n ô ts̆ensin? ka t𝑒 bíj𝑒t’ e tire, ô ka t𝑒 χúaj𝑒t𝑒?
26 Piétri θot atîγi𝑒: Ka t𝑒 χúaj𝑒t𝑒. Dz̆esúi i θa: As̆tú t𝑒 bíj𝑒t𝑒 jan𝑒 t𝑒 lefterosm𝑒.
27 Po sât𝑒 mos i sk𝑒ndaγiárj𝑒m𝑒, t𝑒 váturit ts̆𝑒 vete ti nd𝑒 déit𝑒, s̆tié amin: e mirr𝑒 pis̆kun, ts̆𝑒 χípet’ i pari: e si i χap𝑒 goj𝑒n e tîγj𝑒 kat’ i gjês̆ nj𝑒 statir𝑒: e si e merr𝑒 até jípia atire p𝑒r mua, e p𝑒r tîj.
Shndërrimi i Jezuit
(Mk 9.2-13Lk 9.28-36)1 Pas gjashtë ditësh Jezui mori me vete Pjetrin, Jakobin dhe vëllanë e tij, Gjonin, e i çoi në një mal të lartë, në një vend të vetmuar. 2 Atëherë ai u shndërrua para tyre. Fytyra i shkëlqeu si dielli dhe rrobat iu bënë të bardha si drita. 3 Pastaj atyre iu shfaqën Moisiu dhe Elia duke folur me Jezuin. 4 Pjetri i tha Jezuit: «Zot, sa mirë që jemi këtu! Nëse dëshiron, do të ngre këtu tri tenda, një për ty, një për Moisiun e një për Elinë». 5 Ndërsa ishte ende duke folur, një re e shndritshme i mbuloi me hijen e saj dhe një zë nga reja tha: «Ky është Biri im i dashur, me të cilin jam i kënaqur. Dëgjojeni!». 6 Kur e dëgjuan këtë, dishepujt ranë me fytyrë përdhe dhe i zuri një frikë e madhe. 7 Por Jezui u afrua, i preku e u tha: «Ngrihuni e mos kini frikë!». 8 Kur ngritën sytë, nuk panë askënd përveç Jezuit.
9 Kur po zbrisnin nga mali, Jezui i urdhëroi: «Mos i thoni askujt çfarë keni parë, derisa Biri i njeriut të ngjallet prej të vdekurve». 10 Atëherë dishepujt e pyetën: «Përse thonë shkruesit se duhet të vijë më parë Elia?». 11 Jezui u përgjigj: «Po, Elia po vjen dhe ai do të vërë gjithçka në vendin e vet. 12 Madje po ju them se Elia ka ardhur, por ata nuk e njohën e bënë me të çfarë deshën. Kështu do të vuajë edhe Biri i njeriut prej tyre». 13 Atëherë dishepujt e kuptuan se po u fliste për Gjon Pagëzorin.
Shërimi i të pushtuarit nga djalli
(Mk 9.14-29Lk 9.37-43a)14 Kur arritën te turma, Jezuit iu afrua një njeri, i ra në gjunjë 15 e i tha: «Zot, ki mëshirë për tim bir, se ka sëmundjen e tokës dhe vuan shumë. Shpeshherë bie në zjarr e në ujë. 16 Ua solla dishepujve të tu, por ata nuk mundën ta shëronin». 17 Jezui tha: «O brezni e pafe dhe e mbrapshtë! Edhe sa kohë do të jem me ju? Deri kur do t'ju duroj? Sillmani këtu!». 18 Jezui e qortoi djallin. Atëherë djalli doli prej djaloshit dhe ai u shërua në çast.
19 Pastaj dishepujt erdhën te Jezui dhe, kur ishin vetëm, i thanë: «Pse ne nuk mundëm ta dëbonim?». 20-21 Ai u tha: «Për shkak të besimit tuaj të pakët. Me të vërtetë po ju them se po të kishit besim sa një farë sinapi, do t'i thoshit këtij mali “lëviz që këtej” dhe ai do të lëvizte. Asgjë nuk do të ishte e pamundur për ju ».
Tjetër paralajmërim i Pashkës
(Mk 9.30-32Lk 9.43b-45)22 Kur ishin në Galile, Jezui u tha: «Biri i njeriut do të dorëzohet në duart e njerëzve, 23 ata do ta vrasin dhe ditën e tretë, ai do të ngjallet». Atëherë dishepujt u pikëlluan shumë.
Tagri i tempullit
24 Kur arritën në Kafarnaum, mbledhësit e tagrit të tempullit iu afruan Pjetrit e i thanë: «A e paguan tagrin mësuesi juaj?». 25 Ai u tha: «E paguan». Sapo Pjetri u kthye në shtëpi, Jezui iu drejtua i pari: «Si mendon ti Simon? Nga kush i marrin mbretërit e kësaj bote tagrat ose detyrimet? Nga bijtë e tyre apo nga të tjerët?». 26 Pjetri u përgjigj: «Nga të tjerët». Jezui i tha: «Atëherë bijtë janë të lirë. 27 Por për të mos u bërë pengesë për ta, shko te liqeni, hidh grepin dhe kap peshkun e parë që do të bjerë në të. Kur t'i hapësh gojën, do të gjesh një monedhë. Merre e paguaj për mua e për vete».