Krie XIII.
1 At𝑒 dit𝑒 t𝑒 dal𝑒t Dz̆esúi ka s̆pia, ujej r𝑒z𝑒 déitit𝑒.
2 E u‐mbjoδ𝑒n ndanz𝑒 atîγj𝑒 disâ gjinde, akjé se pati t𝑒 χîγj𝑒 nd𝑒 karav𝑒 sâ t’ ujej: e gjiθ𝑒 gjíndia kj𝑒ndrói te buza e déitit𝑒,
3 E foli atire s̆um𝑒 nd𝑒 parábuγa, tue θ𝑒n𝑒: Ši doγi t𝑒 mbîχ𝑒j𝑒, aí ts̆𝑒 mbíeχ.
4 E te t𝑒 s̆tûrit far𝑒n, tsa i râ p𝑒rn𝑒 δrom𝑒, e jerδ𝑒n zógat𝑒 e kjíeγi𝑒s, e e χ𝑒ngr𝑒n.
5 Njatr𝑒 ditsá râ mbi guraj𝑒t, kû ng’ is̆ s̆um𝑒 bot𝑒: e njize njize leu, se bota ng’ is̆ e χúmb𝑒t𝑒.
6 E t𝑒 dal𝑒t díeγi u‐p𝑒rvap𝑒: e se ng𝑒 kis̆ rrenj𝑒, u‐θâ.
7 E njatr𝑒 ditsá râ mbi glé mbat𝑒: e u‐rrit𝑒n glé mbat𝑒, e e mbit𝑒n.
8 Njatr𝑒 ditsá prân râ mbi δéun e mir𝑒: e δa pem𝑒, kus̆ nj𝑒 kjint𝑒, kus̆ trezét, e kus̆ triδiét𝑒.
9 Kus̆ kâ ves̆ p𝑒r t𝑒 gjégjur𝑒, le t𝑒 gjégjet𝑒.
10 E si u‐kjas𝑒n dis̆ípuj𝑒t’ i θan𝑒: P𝑒rts̆é atíreve i flet nd𝑒 parábuγa?
11 E aí u‐p𝑒rgjekj𝑒, e i θa: Se juve kle δ𝑒nn𝑒 χîr t𝑒 njíχ𝑒j𝑒t𝑒 mistériet’ e mbretrîs𝑒 t𝑒 kjíeγiavet: e atire ng𝑒 i kle δ𝑒nn𝑒.
12 Se kus̆ kâ, atîγj𝑒 kat’ i jípet𝑒, eδé kat’ i burónet𝑒: e kus̆ ng𝑒 kâ, eδé até ts̆𝑒 kâ do t’ i ndzíret𝑒.
13 Andái i flas𝑒 nd𝑒 parábuγa: se v𝑒rrej𝑒n e ng𝑒 s̆óχ𝑒j𝑒n, eδé gjégjen𝑒 e ng𝑒 marrj𝑒n ves̆, e ng𝑒 nd𝑒lgonj𝑒n.
14 E sóset𝑒 tek’ atá profitsía e Isaîs𝑒 ts̆𝑒 θot𝑒: Kat𝑒 gjégjiχj𝑒 me ves̆, e ng𝑒 kat𝑒 nd𝑒lgoni: eδé kat𝑒 v𝑒rreni me sî, e ng𝑒 kat𝑒 s̆iχni.
15 Se u‐θâ zé m𝑒ra ksâγj𝑒 gjíndie, e i varesi t𝑒 gjégjes̆in me ves̆t𝑒, e mbγîtin sît’ e tire: sât𝑒 mos s̆íχ𝑒j𝑒n me sît𝑒, e t𝑒 mos gjégjes̆in me ves̆t𝑒, e t𝑒 mos ndíeij𝑒n me z𝑒mer, e t𝑒 príres̆in, e t’ i s̆𝑒róija.
16 Lum𝑒 sît𝑒 tâj𝑒 se s̆óχ𝑒j𝑒n, e ves̆t𝑒 tâj𝑒 se gjégjen𝑒.
17 Me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒 se disâ profetra, eδé t𝑒 dréj𝑒t𝑒 dis̆irúan t𝑒 s̆íχ𝑒j𝑒n até ts̆𝑒 s̆iχni jû, e ng’ e pân: e t𝑒 gjégjes̆in até ts̆𝑒 gjégjiχj𝑒 jû, e ng’ e gjegj𝑒n.
18 Andái jû gjégj𝑒ni parábuγ𝑒n e atîγj𝑒 ts̆𝑒 mbíeχ.
19 Nganjé , ts̆𝑒 gjégjet𝑒 fjal𝑒n e mbretrîs, e ng’ e nd𝑒lgón, vjen i ligu, e rr𝑒mbén até ts̆𝑒 kle mbjeγ𝑒 te z𝑒mra e tîγj𝑒: kjô is̆t ajó ts̆𝑒 u‐mbúaχ r𝑒z𝑒 δrómit𝑒.
20 Ajó prâ ts̆𝑒 u‐mbúaχ mbi guraj𝑒t, is̆t𝑒 kî, ts̆𝑒 gjégjet𝑒 fjal𝑒n, e e merr𝑒 njize me χarê:
21 Po ng𝑒 kâ rrenj𝑒 tek’ aí, se ê p𝑒r tsa χer𝑒. E kur𝑒 bé net𝑒 ndô kopos𝑒 ô ndô e p𝑒rz𝑒n𝑒 paj𝑒 t𝑒 fjál𝑒s𝑒, njize sk𝑒ndaγiáret𝑒.
22 E ajó ts̆𝑒 te glé mbat𝑒 u‐mbúaχ, is̆t𝑒 kî, ts̆𝑒 gjégjet𝑒 fjal𝑒n, e kuidesi i ksâγj𝑒 jétie, eδé e rrêmia e kjósm𝑒vet mbin fjal𝑒n, e bé net𝑒 pa pem𝑒.
23 E ajó ts̆𝑒 u‐mbúaχ mbi δéun e mir𝑒, is̆t𝑒 kî ts̆𝑒 gjégjet𝑒 fjal𝑒n, e e nd𝑒lgón: aí me ftet𝑒 bie pem𝑒, e bun kus̆ nj𝑒 kjint𝑒, kus̆ trezét, e kus̆ triδiét𝑒.
24 Njatr𝑒 parábuχ𝑒 i vuri p𝑒rpara, tue θ𝑒n𝑒: Mbret𝑒ría e kjíeγiavet u‐glâ njeríut𝑒, ts̆𝑒 mboγi far𝑒 e mir𝑒 te δéu i tîγj𝑒.
25 E kur𝑒 njérzit𝑒 flé ij𝑒n, jerδi armiku i tîγj𝑒, e n𝑒 mes𝑒 t𝑒 dríθit’ i mboγi sipr𝑒 égj𝑒r𝑒n, e jiku.
26 E kur𝑒 s̆tû bari, e b𝑒ri pem𝑒n, aχiérra u‐duk𝑒 eδé égj𝑒ra.
27 E t𝑒 kjásurit kopíj𝑒t’ e t𝑒 zótit𝑒 s̆pîs, i θan𝑒 atîγj𝑒: Zot, ng𝑒 mboγe far𝑒 e mir𝑒 te δeu jit𝑒? P𝑒randái si kâ égj𝑒r𝑒?
28 E aí θa atire: Njeríu armik𝑒 b𝑒ri kt𝑒. E kopíj𝑒t𝑒 e tîγj𝑒 i θan𝑒: Do, se t𝑒 váturit, e mbjéδj𝑒m𝑒?
29 E aí θa: Jo: mos b𝑒n se si mbjiδni égj𝑒r𝑒n, t𝑒 s̆kulni bas̆k𝑒 me até eδé driθt𝑒.
30 Leni t𝑒 rríten𝑒 bas̆k𝑒 t𝑒 dî njera te t𝑒 korr𝑒t, e m𝑒 kj𝑒ró t𝑒 kórrit𝑒 kat’ i θom𝑒 atire ts̆𝑒 kúarj𝑒n: Mbjiδni mê para égj𝑒r𝑒n, e líδnie δomátaz𝑒 p𝑒r t𝑒 djégur𝑒; driθt𝑒 prân e k𝑒γini te χambari jim𝑒.
31 Njetr𝑒 parábuχ𝑒 vû p𝑒rpara atire tue θ𝑒n𝑒: Mbret𝑒ría e kjíeγiavet i glet kókjes𝑒 sináp𝑒s𝑒, ts̆𝑒 kur𝑒 e mori njeríu e mboγi te δeu i tîγj𝑒:
32 Kjô me t𝑒 ftet𝑒 ê mê e vóg𝑒la e gjiθ𝑒 fár𝑒v𝑒t: e kur𝑒 t𝑒 rrítet𝑒, is̆t𝑒 mê e maδe se gjiθ𝑒 lákrat𝑒, e bé net𝑒 lis𝑒, akjé se vinj𝑒n zógat’ e kjíeγi𝑒s, e b𝑒nj𝑒n folê te dég𝑒t’ e tîγj𝑒.
33 Njetr𝑒 parábuχ𝑒 i θa atire. Mbretría e kjíeγiavet i glet brúmit𝑒 ngríδur𝑒, ts̆𝑒 si e merr𝑒 grúaja e p𝑒s̆tíeχ te trî sat𝑒 míeχ𝑒, njera ts̆𝑒 t𝑒 ngríδet𝑒 gjiθ𝑒.
34 Gjiθ𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise θa Dz̆esúi nd𝑒 parábuγa gjíndevet: e pa parábuγa ng𝑒 flisj𝑒 atire:
35 Sât𝑒 sosej e θ𝑒na e profétit𝑒 ts̆𝑒 θot𝑒: Ka sbγînj𝑒 goj𝑒n time nd𝑒 parábuγa, e ka θom𝑒 s̆𝑒rbise t𝑒 fs̆éχura, ts̆𝑒 kur u‐stis𝑒 jeta.
36 Aχiérra, la gjinden, e vate te s̆pia: e i u‐kjas𝑒n dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Štîγ𝑒na parábuγ𝑒n t𝑒 égj𝑒r𝑒s e δéut𝑒.
37 E aí t𝑒 p𝑒rgjégjurit i θa: Aí ts̆𝑒 mbíeχ far𝑒n e mir𝑒, is̆t i Biri i njeríut𝑒.
38 Δeu prân, is̆t𝑒 jeta. E fara e mir𝑒, jan𝑒 t𝑒 bíj𝑒t’ e mbretrîs. E égj𝑒rat𝑒, jan𝑒 t𝑒 bíj𝑒t’ e t𝑒 lígut𝑒.
39 Armiku prân, ts̆𝑒 mboγi, ê diâγi. E t𝑒 korr𝑒t, is̆t𝑒 t𝑒 sósurit e jét𝑒s𝑒: e atá ts̆𝑒 kúarj𝑒n, jan𝑒 é ngj𝑒j𝑒t𝑒.
40 Andái si mbjíδen𝑒 égj𝑒rat𝑒, e dígjen𝑒 te zjarri: as̆tú ka jêt𝑒 mb𝑒 t𝑒 sósurit e jét𝑒s𝑒.
41 I Biri i njeríut𝑒 ka d𝑒rgonj𝑒 é ngj𝑒j𝑒t’ e tîγj𝑒, e ka mbjéδj𝑒n𝑒 gjiθ𝑒 ské ndaj𝑒t𝑒 ka mbretría e tîγj𝑒, e gjiθ atá, ts̆𝑒 b𝑒nj𝑒n t𝑒 lig𝑒n:
42 E kat’ i s̆tíen𝑒 te kamini i zjárrit𝑒. Atjé ka jêt𝑒 t𝑒 klâr𝑒, e t𝑒 gríj𝑒tur𝑒 δé mb𝑒s̆𝑒.
43 Aχiérra t𝑒 dréj𝑒tit𝑒 kat𝑒 γambarísj𝑒n𝑒 si díeγi te mbretría e Átit𝑒 tire. Kus̆ kâ ves̆ p𝑒r t𝑒 gjégjur𝑒, gjekjt𝑒.
44 Pameta mbretría e kjíeγiavet ê gjiθnjé si t𝑒rsori i fs̆éχur𝑒 p𝑒rjas̆ta: e njeríu ts̆𝑒 e gjeti, e fs̆eχu, e p𝑒r χarên e tîγj𝑒 vete, e s̆et gjiθ até ts̆𝑒 kâ, e blê at𝑒 δê.
45 Pameta mbretría e kjíeγiavet is̆t𝑒 gjiθnjé si dregtori, ts̆𝑒 k𝑒rkón perne t𝑒 búkur𝑒.
46 E kur𝑒 gjên nj𝑒 pern𝑒 ts̆𝑒 v𝑒jén s̆um𝑒, vete, s̆et gjiθ até ts̆𝑒 kâ, e blê até .
47 Pameta mbretría e kjíeγiavet is̆t𝑒 gjiθnjé si rrita s̆tûr𝑒 te déj𝑒ti, ts̆𝑒 mbjeθ pis̆kj𝑒 gjiθ𝑒 j𝑒nîs̆𝑒.
48 Ts̆𝑒, kur u‐mblua, e χolkj𝑒n, e si u‐uj𝑒n mbi buz𝑒n e déj𝑒tit𝑒, sgloδ𝑒n t𝑒 mír𝑒t𝑒, e i vûn mb𝑒 vase, e t𝑒 líkj𝑒t𝑒 i s̆tûn jas̆t𝑒.
49 K𝑒s̆tú ka jêt𝑒 te t𝑒 sósurit e jét𝑒s𝑒: kat𝑒 dálj𝑒n𝑒 é ngj𝑒j𝑒t𝑒, e ka sgléδj𝑒n𝑒 t𝑒 líkj𝑒t𝑒 n𝑒 mes𝑒 t𝑒 mír𝑒vet,
50 E kat’ i s̆tíen𝑒 te kamini i zjárrit𝑒: atjé ka jêt𝑒 t𝑒 klár𝑒, e t𝑒 gríj𝑒tur𝑒 δé mb𝑒s̆𝑒.
51 I θot atire Dz̆esúi: Kini nd𝑒lgúar𝑒 gjiθ𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise? I θon𝑒: Ê χj.
52 E aí θa atire: P𝑒r kt𝑒 s̆𝑒rbes𝑒 ngâ skrib𝑒 i mpsúam𝑒 nd𝑒 mbretrîn e kjíeγiavet, ê gjθnjé si njeríu nikokjir𝑒, ts̆𝑒 ndzíer ka t𝑒rsori i tîγj𝑒 s̆𝑒rbise t𝑒 reja eδé t𝑒 vjetra.
53 E streksi, kur𝑒 Dz̆esúi sosi ktô parábuγa, se u‐nis andis̆e.
54 E t𝑒 járδurit te χora e tîγj𝑒 i mpsoγj𝑒 te sinagóg𝑒t’ e tire, as̆tú se atá θavmáses̆in, e θos̆𝑒n: Kaχa ktîγj𝑒 kjô urt𝑒sî, e ktô fukjî?
55 Kî ng𝑒 ê i biri i mjés̆trit𝑒? Ng𝑒 klúχet𝑒 Maríe ê ma e tîγj𝑒, e vγéz𝑒rit’ e tîγj𝑒, Jáp𝑒k𝑒, Sep𝑒, Simún, e Dz̆uδ𝑒?
56 E t𝑒 mótrat’ e tîγj𝑒, ng𝑒 jan𝑒 gjiθ𝑒 ndanz𝑒 nês̆𝑒? P𝑒randái kaχa ktîγj𝑒 gjiθ𝑒 ktô s̆𝑒rbise?
57 E sk𝑒ndaγiáres̆in tek’ aí. E Dz̆esúi θa atire: Ng’ is̆t𝑒 profet𝑒 pa ndêr𝑒 ndzjerr𝑒 se te χora e tîγj𝑒, e te s̆pia e tîγj𝑒.
58 E ng𝑒 buri atjé s̆um𝑒 famasm𝑒, se atá ng𝑒 kis̆𝑒n bess𝑒.
Mbjellësi
(Mk 4.1-9Lk 8.4-8)1 Po atë ditë Jezui doli nga shtëpia dhe u ul në breg të liqenit . 2 Turma të mëdha u mblodhën pranë tij. Ai hipi në një varkë e u ul, ndërsa e tërë turma qëndronte në breg. 3 Jezui u tregoi shumë gjëra me shëmbëlltyra e u tha: «Një mbjellës doli për të mbjellë. 4 Ndërsa po mbillte, disa fara ranë në rrugë dhe erdhën zogjtë e i hëngrën. 5 Disa fara të tjera ranë në gurishtë, ku nuk kishte shumë dhe. Ato mbinë menjëherë, sepse dheu nuk ishte i thellë, 6 por u vyshkën kur doli dielli e ngaqë nuk kishin rrënjë, u thanë. 7 Disa fara të tjera ranë ndër ferra dhe ferrat u rritën e ua zunë frymën. 8 Fara të tjera ranë në tokë të mirë e dhanë fryt, disa njëqindfish, disa gjashtëdhjetë e disa tridhjetë. 9 Kush ka veshë, le të dëgjojë».
Qëllimi i shëmbëlltyrave
(Mk 4.10-12Lk 8.9-10)10 Pastaj erdhën dishepujt e i thanë: «Përse u flet me shëmbëlltyra?». 11 Jezui u përgjigj: «Juve ju janë bërë të njohura të fshehtat e mbretërisë së qiejve, ndërsa atyre jo. 12 Atij që ka, do t'i jepet edhe më shumë e do të ketë me tepri, por atij që nuk ka, do t'i merret edhe ajo që ka. 13 Atyre u flas me shëmbëlltyra, sepse megjithëse shikojnë, nuk shohin dhe megjithëse dëgjojnë, nuk marrin vesh e as kuptojnë. 14 Te këta plotësohet profecia e Isaisë që thotë:
do të dëgjoni,
por s'do të kuptoni,
do të shikoni,
por s'do të shihni.
15 Sepse zemra e këtij populli
është mpirë,
veshët e tyre dëgjojnë me vështirësi
dhe sytë i kanë të mbyllur,
që të mos shohin me sy,
të mos dëgjojnë me veshë,
të mos kuptojnë me zemër
dhe që të mos kthehen tek unë
për t'i shëruar.
16 Por lum sytë tuaj, që shohin, e veshët tuaj, që dëgjojnë. 17 Me të vërtetë po ju them se shumë profetë e njerëz të drejtë dëshiruan të shihnin çfarë po shihni ju e nuk panë, të dëgjonin çfarë po dëgjoni ju e nuk dëgjuan».
Shpjegimi i shëmbëlltyrës
(Mk 4.13-20Lk 8.11-15)18 «Ju e dëgjuat shëmbëlltyrën e mbjellësit. 19 Kur dikush e dëgjon fjalën e mbretërisë dhe nuk e kupton, vjen i ligu e i rrëmben çka është mbjellë në zemrën e tij. Ky është fara që u mboll në rrugë. 20 Ajo që u mboll në gurishtë është ai që e dëgjon fjalën dhe e pranon menjëherë plot gëzim, 21 por nuk ka rrënjë në vetvete dhe është i përkohshëm, kështu që kur vjen mundimi apo përndjekja për shkak të fjalës, bie menjëherë. 22 Ajo që u mboll mes ferrash është ai që e dëgjon fjalën, por shqetësimet e kësaj jete dhe joshja e pasurisë ia zënë frymën fjalës dhe e bëjnë të pafrytshme. 23 Ajo që u mboll në tokë të mirë, është ai që e dëgjon fjalën dhe e kupton. Ai jep fryt e prodhon njëri njëqindfish, tjetri gjashtëdhjetë e tjetri tridhjetë».
Egjra dhe gruri
24 Pastaj u tregoi një shëmbëlltyrë tjetër: «Mbretëria e qiejve i ngjan një njeriu që mbolli farën e mirë në fushën e vet, 25 por ndërsa njerëzit po flinin, erdhi armiku i tij dhe mbolli egjër në mes të grurit e u largua. 26 Kështu, kur bimët u rritën e dhanë fryt, atëherë u duk edhe egjra. 27 Shërbëtorët e të zotit të shtëpisë erdhën e i thanë: “Zotëri, a nuk mbolle farë të mirë në fushën tënde? Nga na doli egjra?”. 28 Ai u tha: “Këtë e ka bërë armiku”. Shërbëtorët i thanë: “A do që të shkojmë e ta mbledhim?”. 29 Por ai u tha: “Jo, sepse duke mbledhur egjrën, bashkë me të mund të shkulni edhe grurin. 30 Le të rriten të dyja bashkë deri në të korra dhe kur të vijë koha e të korrave, do t'u them korrësve: korrni më parë egjrën, lidheni në tufëza për t'i djegur, ndërsa grurin mblidheni në grunar”».
Fara e sinapit dhe tharmi
(Mk 4.30-32Lk 13.18-21)31 Pastaj Jezui u tregoi një shëmbëlltyrë tjetër: «Mbretëria e qiejve ngjan me një farë sinapi që një njeri e mori dhe e mbolli në arën e vet. 32 Ajo është më e vogla ndër të gjitha farërat, por pasi rritet, është më e madhja ndër barishtet e bëhet pemë, saqë zogjtë e qiellit vijnë e bëjnë fole në degët e saj».
33 U tregoi edhe një shëmbëlltyrë tjetër: «Mbretëria e qiejve ngjan me tharmin që e mori një grua dhe e përzjeu me tri masa miell, derisa u mbrujt i gjithë brumi».
Dobia e shëmbëlltyrave
(Mk 4.33-34)34 Jezui ua tha turmave të gjitha këto gjëra me shëmbëlltyra e nuk u fliste pa shëmbëlltyra, 35 që të përmbushet çfarë është thënë përmes profetit:
do të flas me shëmbëlltyra,
do të tregoj çfarë ishte e fshehur
që nga fillimi i botës.
Shpjegimi i shëmbëlltyrës së egjrës
36 Pastaj Jezui i la turmat e shkoi në një shtëpi. Dishepujt erdhën tek ai e i thanë: «Na e shpjego shëmbëlltyrën e egjrës në arë». 37 Ai u përgjigj: «Ai që mbjell farën e mirë është Biri i njeriut, 38 ara është bota dhe farat e mira janë bijtë e mbretërisë, ndërsa egjra janë bijtë e të ligut. 39 Armiku që i ka mbjellë është djalli. Të korrat janë fundi i botës, ndërsa korrësit janë engjëjt. 40 Ashtu siç mblidhet e digjet me zjarr egjra, kështu do të ndodhë në fundin e botës. 41 Biri i njeriut do të dërgojë engjëjt e tij dhe ata do të mbledhin e do të hedhin jashtë mbretërisë gjithçka që bëhet pengesë e të gjithë ata që bëjnë paudhësi 42 dhe do t'i hedhë në furrën e zjarrit. Atje do të ketë vajtim e kërcëllimë dhëmbësh. 43 Pastaj të drejtët do të shkëlqejnë si dielli në mbretërinë e Atit të tyre. Kush ka veshë, le të dëgjojë».
Tri shëmbëlltyra
44 «Mbretëria e qiejve ngjan me një thesar të fshehur në një arë. Një njeri, pasi e gjeti, e mbuloi dhe plot gëzim shkoi e shiti gjithçka që kishte dhe e bleu atë arë.
45 Mbretëria e qiejve ngjan edhe me një tregtar që kërkon margaritarë të bukur, 46 i cili, me të gjetur një margaritar të shtrenjtë, shkoi, shiti gjithçka pati dhe e bleu.
47 Mbretëria e qiejve ngjan edhe me një rrjetë që është hedhur në liqen dhe ka mbledhur peshq të çdo lloji. 48 Kur u mbush plot, e nxorën në breg, u ulën dhe i mblodhën peshqit e mirë në enë dhe të këqijtë i hodhën përjashta. 49 Kështu do të ndodhë në fundin e botës. Engjëjt do të dalin e do të ndajnë të këqijtë nga të drejtët, 50 e do t'i hedhin në furrën e zjarrit. Atje do të ketë vajtim e kërcëllimë dhëmbësh».
Thesaret e reja dhe të vjetra
51 «A i kuptuat të gjitha këto?». Ata iu përgjigjën: «Po ». 52 Atëherë ai u tha: «Prandaj çdo shkrues që është bërë dishepull i mbretërisë së qiejve i ngjan të zotit të shtëpisë, i cili nxjerr nga thesari i tij gjëra të reja e të vjetra».
Profeti dhe vendlindja
(Mk 6.1-6Lk 4.16-30)53 Si mbaroi së treguari këto shëmbëlltyra, Jezui u largua që andej. 54 Kur erdhi në vendlindjen e tij, i mësonte njerëzit nëpër sinagogat e tyre. Ata mrekulloheshin e thoshin: «Nga i vjen gjithë kjo urti e kjo fuqi për të bërë mrekulli? 55 A nuk është ky i biri i zdrukthëtarit? A nuk quhet Mari nëna e tij? A nuk janë vallë Jakobi, Jozefi, Simoni e Juda vëllezërit e tij? 56 Po motrat e tij a nuk janë të gjitha këtu te ne? Nga i vijnë këtij të gjitha këto?». 57 Dhe kjo i pengonte të besonin në të. Por Jezui u tha: «Profeti nuk përçmohet askund përveçse në vendlindjen e në shtëpinë e vet». 58 Aty nuk bëri shumë mrekulli, për shkak të mosbesimit të tyre.